介紹
《詔安縣志·地理》記載:“九侯,固邑之第一名勝也。”后人好事者名之曰二十四景:“九侯拱北,三極撐天;瓊岡紫霧,爐石清煙;天然橋上,風動石邊;日巔見海,云室觀泉;黃禾滾浪,青犢眠田;云纏樵路,日照僧磚;玉泉垂虹,太極洞淵;觀音洞口,石佛飛仙;石門天設,鐘磬禪軒 桃源深處,羅漢舊扁;宋儒書室,仙子棋盤;浣心泉石,洗耳澄川。”是著名的游覽勝地。民間相傳又有九侯十八景之(zhi)(zhi)說,分別是:天(tian)(tian)開門(men)、棋盤石(shi)(shi)(shi)(shi)、五儒書(shu)室(shi)、松澗、羅(luo)漢(han)洞、鯉魚石(shi)(shi)(shi)(shi)、天(tian)(tian)然橋、月案、望(wang)(wang)海(hai)臺(tai)、云根、三寶石(shi)(shi)(shi)(shi)、花瓶(ping)石(shi)(shi)(shi)(shi)、福(fu)勝(sheng)巖(yan)(yan)(yan)石(shi)(shi)(shi)(shi)室(shi)、茶園(yuan)、風動石(shi)(shi)(shi)(shi)、牛眠石(shi)(shi)(shi)(shi)、瀑布泉、香爐石(shi)(shi)(shi)(shi)等。九(jiu)(jiu)侯山(shan)(shan)(shan)不但有(you)其(qi)秀麗的(de)(de)(de)自(zi)然景觀,而且比較完好(hao)地保存(cun)著始建于(yu)(yu)唐代(dai)(dai)的(de)(de)(de)“九(jiu)(jiu)侯禪(chan)寺”、“福(fu)勝(sheng)巖(yan)(yan)(yan)石(shi)(shi)(shi)(shi)室(shi)”等古建筑和(he)(he)宋代(dai)(dai)以(yi)(yi)來,歷(li)代(dai)(dai)名(ming)(ming)人(ren)(ren)墨(mo)客的(de)(de)(de)摩(mo)(mo)崖(ya)題(ti)刻(ke)二十(shi)多處(chu)。沿山(shan)(shan)(shan)間(jian)(jian)小徑,向(xiang)(xiang)天(tian)(tian)柱峰方(fang)向(xiang)(xiang)登攀(pan),山(shan)(shan)(shan)路彎彎,兩(liang)旁(pang)古木參(can)天(tian)(tian),煙霧迷茫。山(shan)(shan)(shan)麓有(you)一(yi)(yi)大(da)石(shi)(shi)(shi)(shi)洞,名(ming)(ming)“陳吊(diao)洞”,相傳宋末元(yuan)初,福(fu)建漢(han)族(zu)、畬族(zu)人(ren)(ren)民(min)起(qi)義領袖陳吊(diao)眼曾屯于(yu)(yu)此(ci)。行至山(shan)(shan)(shan)腰,就(jiu)會見(jian)到兩(liang)座石(shi)(shi)(shi)(shi)壁(bi)如削摩(mo)(mo)空聳立,另一(yi)(yi)巨(ju)石(shi)(shi)(shi)(shi)仿佛從天(tian)(tian)而墜(zhui)(zhui),緊夾于(yu)(yu)兩(liang)石(shi)(shi)(shi)(shi)壁(bi)之(zhi)(zhi)間(jian)(jian),自(zi)成山(shan)(shan)(shan)門(men),其(qi)態勢(shi)奇(qi)特,堪嘆鬼斧神工,俗稱“天(tian)(tian)開門(men)”。中間(jian)(jian)巨(ju)石(shi)(shi)(shi)(shi)橫書(shu)“天(tian)(tian)開”匾額,款署:云南參(can)政羅(luo)汝(ru)芳題(ti),萬(wan)歷(li)已卯縣尹鄧于(yu)(yu)蕃(fan)刻(ke)。羅(luo)汝(ru)芳,江(jiang)西南城(cheng)人(ren)(ren),嘉靖間(jian)(jian)進士,為明(ming)代(dai)(dai)書(shu)法家(jia);鄧于(yu)(yu)蕃(fan),南海(hai)人(ren)(ren),明(ming)萬(wan)歷(li)七(qi)年(nian)(1579年(nian))任詔(zhao)安知(zhi)縣,萬(wan)歷(li)已卯即萬(wan)歷(li)七(qi)年(nian)。大(da)石(shi)(shi)(shi)(shi)崖(ya)上有(you)元(yuan)代(dai)(dai)大(da)德(de)十(shi)一(yi)(yi)年(nian)(1307年(nian))高僧無礙所書(shu)“九(jiu)(jiu)侯名(ming)(ming)山(shan)(shan)(shan)”四個擘窠大(da)字(zi),字(zi)形飽滿剛(gang)勁(jing)。天(tian)(tian)門(men)頂(ding)部巨(ju)石(shi)(shi)(shi)(shi)可坐數十(shi)人(ren)(ren),石(shi)(shi)(shi)(shi)上有(you)棋盤痕跡,人(ren)(ren)稱“棋盤石(shi)(shi)(shi)(shi)”,相傳曾有(you)仙(xian)人(ren)(ren)對奕于(yu)(yu)此(ci)。天(tian)(tian)開門(men)外右上側崖(ya)壁(bi)橫鐫(juan)(juan)“愛(ai)此(ci)奇(qi)巖(yan)(yan)(yan)”和(he)(he)“獨秀群(qun)峰”摩(mo)(mo)崖(ya)石(shi)(shi)(shi)(shi)刻(ke)。前石(shi)(shi)(shi)(shi)刻(ke)款署“楚雄守前詔(zhao)安令孔(kong)繼書(shu)”;后石(shi)(shi)(shi)(shi)刻(ke)款署“民(min)國(guo)十(shi)三年(nian)元(yuan)旦江(jiang)連欽(qin)題(ti)”。民(min)國(guo)三十(shi)三年(nian)即1944年(nian),江(jiang)連欽(qin)時(shi)(shi)任詔(zhao)安縣縣長。石(shi)(shi)(shi)(shi)門(men)內外,松風浩(hao)蕩(dang),常“如千隊萬(wan)騎,從堂奧出”。三伏天(tian)(tian)游人(ren)(ren)至此(ci),涼風沁懷,實為避(bi)暑名(ming)(ming)區。進了天(tian)(tian)開門(men),右側有(you)一(yi)(yi)巨(ju)巖(yan)(yan)(yan)拔地凌空,上鐫(juan)(juan)“萬(wan)山(shan)(shan)(shan)第一(yi)(yi)”直書(shu)擘窠大(da)字(zi),旁(pang)署:“此(ci)字(zi)得自(zi)溫(wen)陵(ling),傳是宋王(wang)梅(mei)溪(xi)真筆,字(zi)之(zhi)(zhi)秀勁(jing)如其(qi)人(ren)(ren),而作此(ci)品(pin)評亦惟(wei)斯巖(yan)(yan)(yan)足以(yi)(yi)當(dang)之(zhi)(zhi),愛(ai)勒以(yi)(yi)鎮山(shan)(shan)(shan)門(men)云。時(shi)(shi)光緒柔(rou)(rou)兆(zhao)閹茂之(zhi)(zhi)歲如月,晴溪(xi)林(lin)天(tian)(tian)翔(xiang)跋。”溫(wen)陵(ling)、即泉州(zhou)。王(wang)梅(mei)溪(xi)即王(wang)十(shi)朋(1112-1171年(nian)),字(zi)龜齡,浙江(jiang)樂(le)清人(ren)(ren),乾道四年(nian)(1168年(nian))任泉州(zhou)知(zhi)事(shi)。柔(rou)(rou)兆(zhao)閹茂即丙戌(1886年(nian))。林(lin)天(tian)(tian)翔(xiang),詔(zhao)安縣城(cheng)人(ren)(ren),清咸豐(feng)元(yuan)年(nian)(1851年(nian))舉人(ren)(ren)。從天(tian)(tian)開門(men)順著一(yi)(yi)段樹林(lin)掩映、林(lin)鳥(niao)啁(zhou)啾的(de)(de)(de)小道,可見(jian)一(yi)(yi)巨(ju)石(shi)(shi)(shi)(shi)象一(yi)(yi)只(zhi)牛犢,臥眠在(zai)香稻中,這就(jiu)叫“牛眠石(shi)(shi)(shi)(shi)”了。 再往(wang)東(dong)行,一(yi)(yi)條(tiao)修長的(de)(de)(de)小徑通向(xiang)(xiang)山(shan)(shan)(shan)頂(ding)。一(yi)(yi)路上有(you)許多巨(ju)石(shi)(shi)(shi)(shi)壘疊,有(you)的(de)(de)(de)欲墜(zhui)(zhui)不墜(zhui)(zhui),情勢(shi)驚險,下臨萬(wan)丈(zhang)深淵(yuan),即使(shi)日光透過間(jian)(jian)隙,也難(nan)照(zhao)射澗底(di)。抬(tai)頭仰(yang)望(wang)(wang),只(zhi)見(jian)一(yi)(yi)座人(ren)(ren)形巨(ju)石(shi)(shi)(shi)(shi)屹立在(zai)山(shan)(shan)(shan)巔,宛如菩薩趺(fu)坐在(zai)云霄,身旁(pang)還(huan)有(you)瓶(ping)、缽等物(wu),惟(wei)妙惟(wei)肖(xiao),這就(jiu)是有(you)名(ming)(ming)的(de)(de)(de)“觀音三寶石(shi)(shi)(shi)(shi)”了。
萬畝梅園—— 萬畝梅園,暗香涌動三(san)寶石(shi)(shi)(shi)(shi)(shi)下(xia),層巒(luan)疊翠(cui),在松(song)柏高樹(shu)掩映中,隱(yin)約顯出樓(lou)臺殿院,這便是莊嚴(yan)雄偉的(de)九侯禪寺(si)(si),始建(jian)于唐代,歷(li)(li)(li)(li)代屢有(you)(you)(you)(you)(you)(you)修繕(shan),為(wei)(wei)(wei)詔(zhao)安古剎之一(yi)(yi)(yi)(yi)。山(shan)(shan)門石(shi)(shi)(shi)(shi)(shi)匾上(shang)(shang)(shang)刻有(you)(you)(you)(you)(you)(you)“大(da)(da)名(ming)(ming)(ming)山(shan)(shan)”三(san)個大(da)(da)字(zi)。對(dui)聯是:“似(si)此(ci)名(ming)(ming)(ming)山(shan)(shan)能有(you)(you)(you)(you)(you)(you)幾,是真游客不嫌多。”正殿上(shang)(shang)(shang)懸掛(gua)有(you)(you)(you)(you)(you)(you)黃道周(zhou)先生(sheng)(sheng)墨(mo)寶“洗(xi)心之藏”。兩邊的(de)東(dong)齋、西齋存有(you)(you)(you)(you)(you)(you)朱熹手(shou)跡。山(shan)(shan)中還有(you)(you)(you)(you)(you)(you)宋(song)王(wang)(wang)十(shi)朋,明(ming)羅汝芳等(deng)書(shu)(shu)法家的(de)石(shi)(shi)(shi)(shi)(shi)刻。前(qian)(qian)殿右邊有(you)(you)(you)(you)(you)(you)望海(hai)樓(lou),小巧玲瓏,花窗精(jing)致(zhi),別(bie)具一(yi)(yi)(yi)(yi)格。登(deng)(deng)樓(lou)憑(ping)眺,煙波 云(yun)(yun)樹(shu),歷(li)(li)(li)(li)歷(li)(li)(li)(li)在目(mu)。寺(si)(si)門左側,深澗里有(you)(you)(you)(you)(you)(you)飛(fei)泉(quan)(quan)涌浪,珠飛(fei)玉濺(jian),其(qi)(qi)聲如(ru)雷。在湍急的(de)泉(quan)(quan)流中有(you)(you)(you)(you)(you)(you)一(yi)(yi)(yi)(yi)巨(ju)石(shi)(shi)(shi)(shi)(shi)聳起,高數十(shi)丈,長(chang)二十(shi)余(yu)米(mi),狀如(ru)鯉(li)魚躍浪,昂首仰天,勢(shi)若騰空(kong)而(er)起,是為(wei)(wei)(wei)“松(song)澗泉(quan)(quan)”和“鯉(li)魚石(shi)(shi)(shi)(shi)(shi)”了。崖壁上(shang)(shang)(shang)刻有(you)(you)(you)(you)(you)(you)“滌盡煩襟(jin)”、“松(song)泉(quan)(quan)”等(deng)字(zi),旁署:乾隆(long)丙午(即(ji)1786年(nian))沈攸書(shu)(shu)。泉(quan)(quan)流下(xia)游又有(you)(you)(you)(you)(you)(you)一(yi)(yi)(yi)(yi)巨(ju)石(shi)(shi)(shi)(shi)(shi)如(ru)鯉(li),魚頭(tou)露(lu)出水面(mian),“魚嘴(zui)”上(shang)(shang)(shang)有(you)(you)(you)(you)(you)(you)泉(quan)(quan)水源源吐出,被(bei)稱為(wei)(wei)(wei)“鯉(li)魚吐珠”。原來“松(song)澗”周(zhou)圍廣植(zhi)松(song)樹(shu),近(jin)泉(quan)(quan)處有(you)(you)(you)(you)(you)(you)一(yi)(yi)(yi)(yi)松(song)樹(shu)和柏樹(shu)合抱的(de)大(da)(da)樹(shu),茂盛的(de)枝葉,團如(ru)翠(cui)蓋,今(jin)已(yi)不存。泉(quan)(quan)水清(qing)澈(che)碧透,清(qing)甜可(ke)口,烹茗品(pin)茶,足(zu)以(yi)(yi)滌心爽神。“松(song)澗泉(quan)(quan)”邊有(you)(you)(you)(you)(you)(you)一(yi)(yi)(yi)(yi)塊“試(shi)劍(jian)(jian)石(shi)(shi)(shi)(shi)(shi)”,相(xiang)傳是唐代開漳圣(sheng)王(wang)(wang)陳元光巡視九侯山(shan)(shan)時(shi),試(shi)劍(jian)(jian)所留下(xia)的(de)遺跡,至今(jin)劍(jian)(jian)痕猶在。其(qi)(qi)旁有(you)(you)(you)(you)(you)(you)一(yi)(yi)(yi)(yi)天然(ran)石(shi)(shi)(shi)(shi)(shi)洞(dong),洞(dong)內(nei)光線昏暗,可(ke)容數十(shi)人(ren)(ren),以(yi)(yi)前(qian)(qian)曾(ceng)(ceng)置降龍、伏虎(hu)二尊羅漢,故名(ming)(ming)(ming)“羅漢洞(dong)”。松(song)澗泉(quan)(quan)前(qian)(qian)一(yi)(yi)(yi)(yi)石(shi)(shi)(shi)(shi)(shi)洞(dong),系巨(ju)石(shi)(shi)(shi)(shi)(shi)迭架而(er)成(cheng)(cheng),室內(nei)可(ke)坐數十(shi)人(ren)(ren),洞(dong)口鐫橫行楷書(shu)(shu)“五(wu)儒(ru)書(shu)(shu)室”四(si)字(zi),每字(zi)約0.50米(mi)。據志書(shu)(shu)載(zai):南宋(song)寧宗慶元二年(nian)(1190年(nian))權臣(chen)(chen)韓(han)侂胄執政,大(da)(da)禁所謂“偽(wei)學(xue)”。被(bei)列入“偽(wei)學(xue)”名(ming)(ming)(ming)單的(de)學(xue)者四(si)散逃遁,金陵趙嘉(jia)客、洛陽(yang)周(zhou)直言(yan)、臨澄伍仲求(qiu)等(deng)五(wu)儒(ru),隱(yin)于此(ci)洞(dong)講(jiang)學(xue),后人(ren)(ren)稱為(wei)(wei)(wei)“五(wu)儒(ru)書(shu)(shu)室”。南宋(song)期間,曾(ceng)(ceng)彈劾奸臣(chen)(chen)秦檜(gui)的(de)“七賢士”中的(de)鄭柔、薛京也曾(ceng)(ceng)講(jiang)學(xue)于山(shan)(shan)中,歷(li)(li)(li)(li)代學(xue)者、書(shu)(shu)生(sheng)(sheng)來此(ci)講(jiang)學(xue)和求(qiu)學(xue)的(de)很多。從“五(wu)儒(ru)書(shu)(shu)室”沿(yan)石(shi)(shi)(shi)(shi)(shi)階而(er)下(xia),向右行可(ke)上(shang)(shang)(shang)“天然(ran)橋”,長(chang)約十(shi)數步,為(wei)(wei)(wei)石(shi)(shi)(shi)(shi)(shi)板天然(ran)構成(cheng)(cheng)。淙(cong)淙(cong)錚錚的(de)“松(song)澗”泉(quan)(quan)水穿橋下(xia) 而(er)過(guo),人(ren)(ren)行橋上(shang)(shang)(shang),別(bie)有(you)(you)(you)(you)(you)(you)一(yi)(yi)(yi)(yi)番情趣(qu)。九侯禪寺(si)(si)對(dui)面(mian)有(you)(you)(you)(you)(you)(you)一(yi)(yi)(yi)(yi)長(chang)形小丘,其(qi)(qi)狀如(ru)案(an)幾,又象一(yi)(yi)(yi)(yi)鉤新(xin)月,故名(ming)(ming)(ming)“月案(an)”。其(qi)(qi)上(shang)(shang)(shang)林木豐(feng)茂,地勢(shi)平坦,游人(ren)(ren)大(da)(da)都(dou)喜歡在此(ci)歇(xie)息(xi),觀景(jing)寫(xie)生(sheng)(sheng)。九侯禪寺(si)(si)左側就是有(you)(you)(you)(you)(you)(you)名(ming)(ming)(ming)的(de)“云(yun)(yun)根(gen)”摩(mo)崖石(shi)(shi)(shi)(shi)(shi)刻,字(zi)形為(wei)(wei)(wei)三(san)尺見方的(de)大(da)(da)字(zi)楷書(shu)(shu),旁署“明(ming)萬歷(li)(li)(li)(li)庚(geng)子(zi)(zi)季冬,楚(chu)人(ren)(ren)星海(hai)俞子(zi)(zi)咨益,邑人(ren)(ren)癸南胡子(zi)(zi)士鰲,介庵沈子(zi)(zi)鐵,起岑(cen)(cen)蔡(cai)子(zi)(zi)肇(zhao)慶同游題。”明(ming)萬歷(li)(li)(li)(li)庚(geng)子(zi)(zi)即(ji)1600年(nian),俞咨益、未詳(xiang);胡士鰲,詔(zhao)安四(si)都(dou)上(shang)(shang)(shang)湖村(cun)人(ren)(ren),明(ming)萬歷(li)(li)(li)(li)五(wu)年(nian)進士,曾(ceng)(ceng)任山(shan)(shan)東(dong)青州知府;沈鐵,詔(zhao)安三(san)都(dou)人(ren)(ren),明(ming)萬歷(li)(li)(li)(li)二年(nian)(1574年(nian))進士,曾(ceng)(ceng)任江西九江知府等(deng)職;蔡(cai)肇(zhao)慶,詔(zhao)安三(san)都(dou)岑(cen)(cen)頭(tou)村(cun)人(ren)(ren),明(ming)萬歷(li)(li)(li)(li)十(shi)一(yi)(yi)(yi)(yi)年(nian)進士,曾(ceng)(ceng)任湖廣襄陽(yang)通判。“云(yun)(yun)根(gen)”左面(mian)有(you)(you)(you)(you)(you)(you)一(yi)(yi)(yi)(yi)云(yun)(yun)梯,梯45級(ji),由條(tiao)石(shi)(shi)(shi)(shi)(shi)砌成(cheng)(cheng),游客循(xun)級(ji)而(er)上(shang)(shang)(shang),可(ke)登(deng)(deng)懸崖。云(yun)(yun)梯造勢(shi)直陡,令人(ren)(ren)頗(po)有(you)(you)(you)(you)(you)(you)直迫高危之感。每當春夏(xia)之季,這里常常云(yun)(yun)繞霧(wu)罩,故有(you)(you)(you)(you)(you)(you)“云(yun)(yun)根(gen)”、“云(yun)(yun)梯”之名(ming)(ming)(ming)。云(yun)(yun)梯左側有(you)(you)(you)(you)(you)(you)一(yi)(yi)(yi)(yi)棵名(ming)(ming)(ming)叫“重陽(yang)木”的(de)參天大(da)(da)樹(shu),是省級(ji)保護的(de)古樹(shu)木。登(deng)(deng)上(shang)(shang)(shang)云(yun)(yun)梯后可(ke)達“福(fu)勝(sheng)巖(yan)石(shi)(shi)(shi)(shi)(shi)室”。石(shi)(shi)(shi)(shi)(shi)室由天然(ran)巨(ju)石(shi)(shi)(shi)(shi)(shi)嵌崖覆(fu)蓋為(wei)(wei)(wei)屋頂(ding),前(qian)(qian)面(mian)沿(yan)懸崖嵌砌條(tiao)石(shi)(shi)(shi)(shi)(shi)為(wei)(wei)(wei)墻,寬(kuan)約4米(mi)成(cheng)(cheng)前(qian)(qian)廳。有(you)(you)(you)(you)(you)(you)“福(fu)勝(sheng)巖(yan)”門匾,系明(ming)嘉(jia)靖二十(shi)二年(nian)(1542年(nian))題刻,對(dui)聯為(wei)(wei)(wei)“福(fu)份占名(ming)(ming)(ming)山(shan)(shan),僧原傍佛;勝(sheng)游來凈(jing)域,人(ren)(ren)似(si)登(deng)(deng)仙”。內(nei)祀佛像,俗稱“循(xun)地佛”。后廳窄(zhai)而(er)長(chang),可(ke)容納多人(ren)(ren)。
昔人有詩概括了(le)九侯的風(feng)姿勝(sheng)景曰(yue):
風動花(hua)瓶月(yue)案開,開門(men)羅漢(han)佛飛來。 五儒歸去棋盤在,三寶(bao)殿空松澗(jian)回(hui)。
瀑(pu)布(bu)泉生鯉躍浪,天然橋畔牛眠苔。 香爐煙透(tou)云根里(li),霧鎖茶(cha)園望海臺(tai)。
九侯山(shan)真不愧“閩南第一峰(feng)”之(zhi)美譽。
歷史
福(fu)(fu)勝(sheng)(sheng)巖石(shi)(shi)(shi)(shi)室(shi)(shi)始建于唐代,宋(song)代重和元年(1118年)重修,宋(song)末遺臣邑人沈子真義(yi)不仕(shi)元,舉(ju)家隱居在此,故又名“富勝(sheng)(sheng)石(shi)(shi)(shi)(shi)室(shi)(shi)”。其(qi)事見《福(fu)(fu)建通志》。石(shi)(shi)(shi)(shi)室(shi)(shi)內現存(cun)宋(song)代重修石(shi)(shi)(shi)(shi)刻。石(shi)(shi)(shi)(shi)室(shi)(shi)后面左側有(you)天然石(shi)(shi)(shi)(shi)筍雕成(cheng)的飛(fei)(fei)(fei)(fei)(fei)來(lai)(lai)佛(fo)(fo)(fo)(fo)(fo)像。相傳(chuan)飛(fei)(fei)(fei)(fei)(fei)來(lai)(lai)佛(fo)(fo)(fo)(fo)(fo)與遁(dun)(dun)地(di)(di)佛(fo)(fo)(fo)(fo)(fo)相約(yue)同時往九(jiu)侯(hou)山,約(yue)定誰先(xian)(xian)到(dao)誰得住福(fu)(fu)勝(sheng)(sheng)巖寶地(di)(di)。靠飛(fei)(fei)(fei)(fei)(fei)天的飛(fei)(fei)(fei)(fei)(fei)來(lai)(lai)佛(fo)(fo)(fo)(fo)(fo)先(xian)(xian)到(dao),便洋洋得意(yi)地(di)(di)進入石(shi)(shi)(shi)(shi)室(shi)(shi)正位端坐,遁(dun)(dun)地(di)(di)佛(fo)(fo)(fo)(fo)(fo)后到(dao),見石(shi)(shi)(shi)(shi)室(shi)(shi)已(yi)為(wei)(wei)飛(fei)(fei)(fei)(fei)(fei)來(lai)(lai)佛(fo)(fo)(fo)(fo)(fo)所(suo)占(zhan),就故意(yi)蟄伏地(di)(di)下不出來(lai)(lai)。飛(fei)(fei)(fei)(fei)(fei)來(lai)(lai)佛(fo)(fo)(fo)(fo)(fo)坐等很久,心(xin)想,土遁(dun)(dun)速(su)度慢,與其(qi)在此呆坐,不如(ru)(ru)到(dao)外面觀賞風(feng)景,就走出石(shi)(shi)(shi)(shi)室(shi)(shi)。遁(dun)(dun)地(di)(di)佛(fo)(fo)(fo)(fo)(fo)趁此機會占(zhan)了福(fu)(fu)勝(sheng)(sheng)巖寶地(di)(di)。飛(fei)(fei)(fei)(fei)(fei)來(lai)(lai)佛(fo)(fo)(fo)(fo)(fo)回(hui)來(lai)(lai)后,無奈只好借石(shi)(shi)(shi)(shi)室(shi)(shi)后側棲(qi)身(shen)。石(shi)(shi)(shi)(shi)佛(fo)(fo)(fo)(fo)(fo)上蓋佛(fo)(fo)(fo)(fo)(fo)亭,亭頂為(wei)(wei)六角(jiao)懸檐式,造型小巧玲瓏(long),別具風(feng)貌。亭口(kou)木匾署“飛(fei)(fei)(fei)(fei)(fei)來(lai)(lai)”二字,石(shi)(shi)(shi)(shi)柱鐫一(yi)楹:“飛(fei)(fei)(fei)(fei)(fei)來(lai)(lai)迦葉(xie)經千劫,坐對蓮(lian)花(hua)(hua)第一(yi)峰。”亭前(qian)(qian)面地(di)(di)勢平(ping)坦,以前(qian)(qian)有(you)一(yi)天然“茶園”,今已(yi)不存(cun)。福(fu)(fu)勝(sheng)(sheng)巖石(shi)(shi)(shi)(shi)室(shi)(shi)右(you)側懸崖(ya)上有(you)一(yi)巨石(shi)(shi)(shi)(shi),狀(zhuang)如(ru)(ru)花(hua)(hua)瓶(ping)。上有(you)一(yi)樹(shu)盤(pan)根石(shi)(shi)(shi)(shi)下,樹(shu)干緊貼入石(shi)(shi)(shi)(shi)面,依石(shi)(shi)(shi)(shi)弧(hu)高(gao)度向高(gao)伸展。此樹(shu)枝葉(xie)繁茂,樹(shu)冠距石(shi)(shi)(shi)(shi)上高(gao)約(yue)一(yi)丈,遠(yuan)遠(yuan)望去,酷似花(hua)(hua)瓶(ping)插花(hua)(hua),故名“花(hua)(hua)瓶(ping)石(shi)(shi)(shi)(shi)”。福(fu)(fu)勝(sheng)(sheng)巖前(qian)(qian)平(ping)坦如(ru)(ru)臺,登臨遠(yuan)眺,千山萬壑,遠(yuan)山近水,盡入眼底。