單騎救主,出(chu)自元末明(ming)初羅貫中的(de)小說《三(san)國演義(yi)》第(di)四(si)十一(yi)回(hui)“劉(liu)玄德攜(xie)民渡江趙子龍單騎救主”,原型為東漢建安十三(san)年(nian)(公元208年(nian))曹(cao)操追擊劉(liu)備(bei)(bei)于當陽(yang)長坂坡(po),隨軍(jun)眷屬被曹(cao)軍(jun)圍(wei)困,部將趙云身(shen)抱劉(liu)備(bei)(bei)之子阿斗,奮勇血(xue)戰,力保(bao)劉(liu)妻甘夫人突圍(wei),使其母(mu)子二人幸免于難之事。
單騎(qi)救主(zhu)(zhu):比喻主(zhu)(zhu)人深(shen)陷危(wei)難之中,部下單人獨騎(qi)拯救主(zhu)(zhu)人。
時(shi)(shi)秋末冬(dong)初,涼(liang)風透骨;黃昏將近,哭(ku)聲遍野。至(zhi)(zhi)四更(geng)時(shi)(shi)分(fen),只聽得西北(bei)(bei)喊聲震地而(er)來。玄(xuan)(xuan)德(de)(de)(de)(de)大驚(jing),急上(shang)馬(ma)引本部精兵二千余人(ren)(ren)(ren)迎敵。曹(cao)兵掩至(zhi)(zhi),勢(shi)不(bu)(bu)(bu)可(ke)當。玄(xuan)(xuan)德(de)(de)(de)(de)死(si)戰(zhan)。正在(zai)危迫之(zhi)際,幸得張(zhang)飛(fei)(fei)引軍至(zhi)(zhi),殺開一條血路(lu),救玄(xuan)(xuan)德(de)(de)(de)(de)望(wang)東而(er)走。文聘當先(xian)攔住(zhu),玄(xuan)(xuan)德(de)(de)(de)(de)罵曰(yue)(yue)(yue)(yue):“背主(zhu)之(zhi)賊,尚有(you)何(he)面(mian)目見(jian)人(ren)(ren)(ren)!”文聘羞慚滿面(mian),引兵自投(tou)(tou)(tou)東北(bei)(bei)去了。張(zhang)飛(fei)(fei)保著玄(xuan)(xuan)德(de)(de)(de)(de),且戰(zhan)且走。奔至(zhi)(zhi)天明,聞喊聲漸漸遠去,玄(xuan)(xuan)德(de)(de)(de)(de)方才歇(xie)馬(ma)。看手下隨(sui)行人(ren)(ren)(ren),止有(you)百余騎;百姓、老(lao)小并糜竺、糜芳、簡雍(yong)、趙(zhao)(zhao)云等(deng)一干人(ren)(ren)(ren),皆(jie)不(bu)(bu)(bu)知(zhi)下落。玄(xuan)(xuan)德(de)(de)(de)(de)大哭(ku)曰(yue)(yue)(yue)(yue):“十數萬(wan)生靈,皆(jie)因戀我(wo)(wo)(wo)(wo),遭此大難;諸(zhu)將及老(lao)小,皆(jie)不(bu)(bu)(bu)知(zhi)存亡:雖土木(mu)之(zhi)人(ren)(ren)(ren),寧(ning)不(bu)(bu)(bu)悲乎!”正凄惶時(shi)(shi),忽見(jian)糜芳面(mian)帶數箭,踉蹌而(er)來,口言:“趙(zhao)(zhao)子(zi)(zi)龍反(fan)投(tou)(tou)(tou)曹(cao)操(cao)去了也(ye)!”玄(xuan)(xuan)德(de)(de)(de)(de)叱(chi)曰(yue)(yue)(yue)(yue):“子(zi)(zi)龍是我(wo)(wo)(wo)(wo)故交,安肯反(fan)乎?”張(zhang)飛(fei)(fei)曰(yue)(yue)(yue)(yue):“他(ta)今見(jian)我(wo)(wo)(wo)(wo)等(deng)勢(shi)窮力(li)盡(jin),或者反(fan)投(tou)(tou)(tou)曹(cao)操(cao),以圖(tu)富貴(gui)耳!”玄(xuan)(xuan)德(de)(de)(de)(de)曰(yue)(yue)(yue)(yue):“子(zi)(zi)龍從(cong)我(wo)(wo)(wo)(wo)于患難,心如鐵石(shi),非富貴(gui)所(suo)(suo)能動搖也(ye)。”糜芳曰(yue)(yue)(yue)(yue):“我(wo)(wo)(wo)(wo)親見(jian)他(ta)投(tou)(tou)(tou)西北(bei)(bei)去了。”張(zhang)飛(fei)(fei)曰(yue)(yue)(yue)(yue):“待我(wo)(wo)(wo)(wo)親自尋(xun)他(ta)去。若撞見(jian)時(shi)(shi),一槍刺(ci)死(si)!”玄(xuan)(xuan)德(de)(de)(de)(de)曰(yue)(yue)(yue)(yue):“休錯疑了。豈不(bu)(bu)(bu)見(jian)你二兄誅顏(yan)良、文丑之(zhi)事乎?子(zi)(zi)龍此去,必有(you)事故。吾料(liao)子(zi)(zi)龍必不(bu)(bu)(bu)棄我(wo)(wo)(wo)(wo)也(ye)。”張(zhang)飛(fei)(fei)那(nei)里肯聽,引二十余騎,至(zhi)(zhi)長坂橋。見(jian)橋東有(you)一帶樹木(mu),飛(fei)(fei)生一計:教所(suo)(suo)從(cong)二十余騎,都砍下樹枝,拴在(zai)馬(ma)尾上(shang),在(zai)樹林內往來馳騁,沖起塵土,以為疑兵。飛(fei)(fei)卻親自橫矛立馬(ma)于橋上(shang),向西而(er)望(wang)。
卻說趙云(yun)(yun)自(zi)四(si)更時分,與(yu)曹軍(jun)廝(si)殺(sha),往來沖突(tu),殺(sha)至天明(ming),尋(xun)不(bu)見(jian)玄(xuan)德,又失了(le)(le)玄(xuan)德老小(xiao),云(yun)(yun)自(zi)思(si)曰:“主(zhu)(zhu)(zhu)公(gong)將甘、糜二(er)夫人(ren)與(yu)小(xiao)主(zhu)(zhu)(zhu)人(ren)阿(a)斗,托付(fu)在(zai)我身上(shang),軍(jun)中(zhong)失散,有(you)何面目去(qu)見(jian)主(zhu)(zhu)(zhu)人(ren)?不(bu)如去(qu)決一(yi)(yi)(yi)死戰,好歹要尋(xun)主(zhu)(zhu)(zhu)母(mu)與(yu)小(xiao)主(zhu)(zhu)(zhu)人(ren)下(xia)落(luo)!”回顧左右(you),只有(you)三(san)四(si)十騎相隨。云(yun)(yun)拍(pai)馬(ma)在(zai)亂軍(jun)中(zhong)尋(xun)覓,二(er)縣百姓(xing)號哭之(zhi)(zhi)聲震(zhen)天動地;中(zhong)箭(jian)著槍拋男棄女(nv)而走(zou)(zou)者不(bu)計其數(shu)。趙云(yun)(yun)正走(zou)(zou)之(zhi)(zhi)間,見(jian)一(yi)(yi)(yi)人(ren)臥在(zai)草中(zhong),視之(zhi)(zhi),乃簡雍(yong)也。云(yun)(yun)急(ji)問曰:“曾(ceng)見(jian)兩位主(zhu)(zhu)(zhu)母(mu)否?”雍(yong)曰:“二(er)主(zhu)(zhu)(zhu)母(mu)棄了(le)(le)車仗,抱阿(a)斗而走(zou)(zou)。我飛(fei)馬(ma)趕去(qu),轉過山(shan)坡(po),被一(yi)(yi)(yi)將刺了(le)(le)一(yi)(yi)(yi)槍,跌下(xia)馬(ma)來,馬(ma)被奪了(le)(le)去(qu)。我爭斗不(bu)得,故臥在(zai)此。”云(yun)(yun)乃將從騎所騎之(zhi)(zhi)馬(ma),借一(yi)(yi)(yi)匹與(yu)簡雍(yong)騎坐(zuo);又著二(er)卒扶護簡雍(yong)先去(qu)報(bao)與(yu)主(zhu)(zhu)(zhu)人(ren):“我上(shang)天入地,好歹尋(xun)主(zhu)(zhu)(zhu)母(mu)與(yu)小(xiao)主(zhu)(zhu)(zhu)人(ren)來。如尋(xun)不(bu)見(jian),死在(zai)沙場上(shang)也!”
說罷(ba),拍馬(ma)望長坂坡而(er)去(qu)。忽一(yi)人(ren)(ren)(ren)(ren)(ren)大(da)(da)叫:“趙(zhao)將(jiang)軍(jun)(jun)那里去(qu)?”云(yun)(yun)勒馬(ma)問(wen)曰(yue)(yue)(yue):“你是何人(ren)(ren)(ren)(ren)(ren)?”答曰(yue)(yue)(yue):“我乃劉使君帳下護(hu)送車(che)(che)仗的(de)軍(jun)(jun)士(shi),被(bei)箭(jian)射倒在(zai)(zai)此。”趙(zhao)云(yun)(yun)便問(wen)二夫(fu)(fu)人(ren)(ren)(ren)(ren)(ren)消息。軍(jun)(jun)士(shi)曰(yue)(yue)(yue):“恰才見(jian)(jian)(jian)甘(gan)夫(fu)(fu)人(ren)(ren)(ren)(ren)(ren)披頭跣(xian)足,相隨一(yi)伙百姓婦女,投南而(er)走。”云(yun)(yun)見(jian)(jian)(jian)說,也(ye)不顧軍(jun)(jun)士(shi),急縱(zong)馬(ma)望南趕去(qu)。只(zhi)見(jian)(jian)(jian)一(yi)伙百姓,男女數(shu)百人(ren)(ren)(ren)(ren)(ren),相攜而(er)走。”云(yun)(yun)大(da)(da)叫曰(yue)(yue)(yue):“內中有甘(gan)夫(fu)(fu)人(ren)(ren)(ren)(ren)(ren)否?”夫(fu)(fu)人(ren)(ren)(ren)(ren)(ren)在(zai)(zai)后(hou)面望見(jian)(jian)(jian)趙(zhao)云(yun)(yun),放(fang)聲大(da)(da)哭。云(yun)(yun)下馬(ma)插槍(qiang)(qiang)而(er)泣(qi)曰(yue)(yue)(yue):“使主(zhu)(zhu)母失散,云(yun)(yun)之罪也(ye)!糜(mi)(mi)夫(fu)(fu)人(ren)(ren)(ren)(ren)(ren)與小主(zhu)(zhu)人(ren)(ren)(ren)(ren)(ren)安在(zai)(zai)?”甘(gan)夫(fu)(fu)人(ren)(ren)(ren)(ren)(ren)曰(yue)(yue)(yue):“我與糜(mi)(mi)夫(fu)(fu)人(ren)(ren)(ren)(ren)(ren)被(bei)逐,棄了車(che)(che)仗,雜于(yu)(yu)百姓內步行,又(you)撞(zhuang)見(jian)(jian)(jian)一(yi)枝(zhi)軍(jun)(jun)馬(ma)沖散。糜(mi)(mi)夫(fu)(fu)人(ren)(ren)(ren)(ren)(ren)與阿斗不知何往(wang)。我獨自逃生(sheng)至此。”正(zheng)言間,百姓發喊,又(you)撞(zhuang)出(chu)一(yi)枝(zhi)軍(jun)(jun)來。趙(zhao)云(yun)(yun)拔槍(qiang)(qiang)上(shang)馬(ma)看時,面前馬(ma)上(shang)綁著一(yi)人(ren)(ren)(ren)(ren)(ren),乃糜(mi)(mi)竺也(ye)。背后(hou)一(yi)將(jiang),手提大(da)(da)刀,引(yin)(yin)著千余軍(jun)(jun)。乃曹仁部將(jiang)淳于(yu)(yu)導,拿住糜(mi)(mi)竺,正(zheng)要解去(qu)獻(xian)功。趙(zhao)云(yun)(yun)大(da)(da)喝一(yi)聲,挺槍(qiang)(qiang)縱(zong)馬(ma),直(zhi)取淳于(yu)(yu)導。導抵(di)敵(di)不住,被(bei)云(yun)(yun)一(yi)槍(qiang)(qiang)刺落馬(ma)下,向前救了糜(mi)(mi)竺,奪得馬(ma)二匹。云(yun)(yun)請甘(gan)夫(fu)(fu)人(ren)(ren)(ren)(ren)(ren)上(shang)馬(ma),殺開條大(da)(da)路(lu),直(zhi)送至長坂城。只(zhi)見(jian)(jian)(jian)張(zhang)飛(fei)橫矛(mao)立(li)馬(ma)于(yu)(yu)橋上(shang),大(da)(da)叫:“子龍!你如何反我哥哥?”云(yun)(yun)曰(yue)(yue)(yue):“我尋不見(jian)(jian)(jian)主(zhu)(zhu)母與小主(zhu)(zhu)人(ren)(ren)(ren)(ren)(ren),因此落后(hou),何言反耶?”飛(fei)曰(yue)(yue)(yue):“若非簡(jian)雍先來報信,我今見(jian)(jian)(jian)你,怎肯干休也(ye)!”云(yun)(yun)曰(yue)(yue)(yue):“主(zhu)(zhu)公在(zai)(zai)何處?”飛(fei)曰(yue)(yue)(yue):“只(zhi)在(zai)(zai)前面不遠。”云(yun)(yun)謂糜(mi)(mi)竺曰(yue)(yue)(yue):“糜(mi)(mi)子仲保(bao)甘(gan)夫(fu)(fu)人(ren)(ren)(ren)(ren)(ren)先行,待我仍(reng)往(wang)尋糜(mi)(mi)夫(fu)(fu)人(ren)(ren)(ren)(ren)(ren)與小主(zhu)(zhu)人(ren)(ren)(ren)(ren)(ren)去(qu)。”言罷(ba),引(yin)(yin)數(shu)騎再回舊路(lu)。
正(zheng)走之(zhi)(zhi)(zhi)(zhi)間,見(jian)一(yi)(yi)(yi)將(jiang)(jiang)(jiang)(jiang)(jiang)(jiang)(jiang)手提鐵槍(qiang)(qiang),背(bei)著(zhu)(zhu)一(yi)(yi)(yi)口(kou)劍(jian)(jian)(jian),引十(shi)數騎(qi)躍馬(ma)(ma)(ma)(ma)而(er)來。趙(zhao)云(yun)(yun)(yun)(yun)更(geng)不(bu)(bu)(bu)打話,直(zhi)(zhi)取(qu)那(nei)(nei)將(jiang)(jiang)(jiang)(jiang)(jiang)(jiang)(jiang)。交馬(ma)(ma)(ma)(ma)只(zhi)(zhi)(zhi)一(yi)(yi)(yi)合(he)(he),把那(nei)(nei)將(jiang)(jiang)(jiang)(jiang)(jiang)(jiang)(jiang)一(yi)(yi)(yi)槍(qiang)(qiang)刺(ci)(ci)(ci)倒,從騎(qi)皆走。原來那(nei)(nei)將(jiang)(jiang)(jiang)(jiang)(jiang)(jiang)(jiang)乃曹(cao)操隨身(shen)背(bei)劍(jian)(jian)(jian)之(zhi)(zhi)(zhi)(zhi)將(jiang)(jiang)(jiang)(jiang)(jiang)(jiang)(jiang)夏侯(hou)恩(en)也(ye)。曹(cao)操有(you)(you)寶(bao)劍(jian)(jian)(jian)二(er)口(kou):一(yi)(yi)(yi)名(ming)“倚天(tian)”,一(yi)(yi)(yi)名(ming)“青(qing)(qing)釭”;倚天(tian)劍(jian)(jian)(jian)自(zi)佩之(zhi)(zhi)(zhi)(zhi),青(qing)(qing)釭劍(jian)(jian)(jian)令(ling)夏侯(hou)恩(en)佩之(zhi)(zhi)(zhi)(zhi)。那(nei)(nei)青(qing)(qing)釭劍(jian)(jian)(jian)砍鐵如泥,鋒(feng)利無比。當(dang)時夏侯(hou)恩(en)自(zi)恃(shi)勇力,背(bei)著(zhu)(zhu)曹(cao)操,只(zhi)(zhi)(zhi)顧引人(ren)(ren)(ren)(ren)(ren)(ren)(ren)搶奪擄掠(lve)。不(bu)(bu)(bu)想(xiang)撞著(zhu)(zhu)趙(zhao)云(yun)(yun)(yun)(yun),被他(ta)一(yi)(yi)(yi)槍(qiang)(qiang)刺(ci)(ci)(ci)死(si),奪了(le)那(nei)(nei)口(kou)劍(jian)(jian)(jian),看(kan)靶上(shang)有(you)(you)金嵌(qian)“青(qing)(qing)釭”二(er)字(zi),方知是(shi)寶(bao)劍(jian)(jian)(jian)也(ye)。云(yun)(yun)(yun)(yun)插劍(jian)(jian)(jian)提槍(qiang)(qiang),復殺(sha)入(ru)重(zhong)圍,回顧手下(xia)從騎(qi),已沒(mei)一(yi)(yi)(yi)人(ren)(ren)(ren)(ren)(ren)(ren)(ren),只(zhi)(zhi)(zhi)剩得(de)(de)孤身(shen)。云(yun)(yun)(yun)(yun)并(bing)無半(ban)點(dian)退心(xin),只(zhi)(zhi)(zhi)顧往來尋(xun)覓;但逢百姓,便(bian)問糜夫(fu)(fu)(fu)(fu)人(ren)(ren)(ren)(ren)(ren)(ren)(ren)消(xiao)息。忽(hu)(hu)一(yi)(yi)(yi)人(ren)(ren)(ren)(ren)(ren)(ren)(ren)指曰(yue)(yue)(yue)(yue)(yue):“夫(fu)(fu)(fu)(fu)人(ren)(ren)(ren)(ren)(ren)(ren)(ren)抱(bao)著(zhu)(zhu)孩兒(er),左腿上(shang)著(zhu)(zhu)了(le)槍(qiang)(qiang),行(xing)(xing)走不(bu)(bu)(bu)得(de)(de),只(zhi)(zhi)(zhi)在(zai)前(qian)面(mian)墻缺內坐地(di)。”趙(zhao)云(yun)(yun)(yun)(yun)聽了(le),連(lian)忙追尋(xun)。只(zhi)(zhi)(zhi)見(jian)一(yi)(yi)(yi)個人(ren)(ren)(ren)(ren)(ren)(ren)(ren)家,被火燒(shao)壞(huai)土(tu)墻,糜夫(fu)(fu)(fu)(fu)人(ren)(ren)(ren)(ren)(ren)(ren)(ren)抱(bao)著(zhu)(zhu)阿(a)斗(dou),坐于(yu)墻下(xia)枯井(jing)之(zhi)(zhi)(zhi)(zhi)傍啼哭。云(yun)(yun)(yun)(yun)急下(xia)馬(ma)(ma)(ma)(ma)伏地(di)而(er)拜(bai)。夫(fu)(fu)(fu)(fu)人(ren)(ren)(ren)(ren)(ren)(ren)(ren)曰(yue)(yue)(yue)(yue)(yue):“妾(qie)得(de)(de)見(jian)將(jiang)(jiang)(jiang)(jiang)(jiang)(jiang)(jiang)軍(jun)(jun)(jun)(jun),阿(a)斗(dou)有(you)(you)命(ming)矣。望(wang)將(jiang)(jiang)(jiang)(jiang)(jiang)(jiang)(jiang)軍(jun)(jun)(jun)(jun)可憐他(ta)父親飄蕩半(ban)世,只(zhi)(zhi)(zhi)有(you)(you)這點(dian)骨血。將(jiang)(jiang)(jiang)(jiang)(jiang)(jiang)(jiang)軍(jun)(jun)(jun)(jun)可護持(chi)此(ci)子(zi),教他(ta)得(de)(de)見(jian)父面(mian),妾(qie)死(si)無恨!”云(yun)(yun)(yun)(yun)曰(yue)(yue)(yue)(yue)(yue):“夫(fu)(fu)(fu)(fu)人(ren)(ren)(ren)(ren)(ren)(ren)(ren)受難,云(yun)(yun)(yun)(yun)之(zhi)(zhi)(zhi)(zhi)罪也(ye)。不(bu)(bu)(bu)必多(duo)言,請夫(fu)(fu)(fu)(fu)人(ren)(ren)(ren)(ren)(ren)(ren)(ren)上(shang)馬(ma)(ma)(ma)(ma)。云(yun)(yun)(yun)(yun)自(zi)步(bu)(bu)行(xing)(xing)死(si)戰(zhan)(zhan),保夫(fu)(fu)(fu)(fu)人(ren)(ren)(ren)(ren)(ren)(ren)(ren)透出(chu)(chu)重(zhong)圍。”糜夫(fu)(fu)(fu)(fu)人(ren)(ren)(ren)(ren)(ren)(ren)(ren)曰(yue)(yue)(yue)(yue)(yue):“不(bu)(bu)(bu)可!將(jiang)(jiang)(jiang)(jiang)(jiang)(jiang)(jiang)軍(jun)(jun)(jun)(jun)豈(qi)可無馬(ma)(ma)(ma)(ma)!此(ci)子(zi)全(quan)賴將(jiang)(jiang)(jiang)(jiang)(jiang)(jiang)(jiang)軍(jun)(jun)(jun)(jun)保護。妾(qie)已重(zhong)傷,死(si)何足惜!望(wang)將(jiang)(jiang)(jiang)(jiang)(jiang)(jiang)(jiang)軍(jun)(jun)(jun)(jun)速(su)抱(bao)此(ci)子(zi)前(qian)去(qu)(qu)(qu),勿以妾(qie)為(wei)累(lei)也(ye)。”云(yun)(yun)(yun)(yun)曰(yue)(yue)(yue)(yue)(yue):“喊(han)聲(sheng)將(jiang)(jiang)(jiang)(jiang)(jiang)(jiang)(jiang)近,追兵已至,請夫(fu)(fu)(fu)(fu)人(ren)(ren)(ren)(ren)(ren)(ren)(ren)速(su)速(su)上(shang)馬(ma)(ma)(ma)(ma)。”糜夫(fu)(fu)(fu)(fu)人(ren)(ren)(ren)(ren)(ren)(ren)(ren)曰(yue)(yue)(yue)(yue)(yue):“妾(qie)身(shen)委實難去(qu)(qu)(qu)。休得(de)(de)兩(liang)誤。”乃將(jiang)(jiang)(jiang)(jiang)(jiang)(jiang)(jiang)阿(a)斗(dou)遞與趙(zhao)云(yun)(yun)(yun)(yun)曰(yue)(yue)(yue)(yue)(yue):“此(ci)子(zi)性命(ming)全(quan)在(zai)將(jiang)(jiang)(jiang)(jiang)(jiang)(jiang)(jiang)軍(jun)(jun)(jun)(jun)身(shen)上(shang)!”趙(zhao)云(yun)(yun)(yun)(yun)三(san)(san)回五(wu)次請夫(fu)(fu)(fu)(fu)人(ren)(ren)(ren)(ren)(ren)(ren)(ren)上(shang)馬(ma)(ma)(ma)(ma),夫(fu)(fu)(fu)(fu)人(ren)(ren)(ren)(ren)(ren)(ren)(ren)只(zhi)(zhi)(zhi)不(bu)(bu)(bu)肯上(shang)馬(ma)(ma)(ma)(ma)。四(si)邊喊(han)聲(sheng)又(you)起(qi)。云(yun)(yun)(yun)(yun)厲聲(sheng)曰(yue)(yue)(yue)(yue)(yue):“夫(fu)(fu)(fu)(fu)人(ren)(ren)(ren)(ren)(ren)(ren)(ren)不(bu)(bu)(bu)聽吾(wu)(wu)言,追軍(jun)(jun)(jun)(jun)若至,為(wei)之(zhi)(zhi)(zhi)(zhi)奈何?”糜夫(fu)(fu)(fu)(fu)人(ren)(ren)(ren)(ren)(ren)(ren)(ren)乃棄阿(a)斗(dou)于(yu)地(di),翻身(shen)投入(ru)枯井(jing)中而(er)死(si)。后人(ren)(ren)(ren)(ren)(ren)(ren)(ren)有(you)(you)詩(shi)贊之(zhi)(zhi)(zhi)(zhi)曰(yue)(yue)(yue)(yue)(yue):戰(zhan)(zhan)將(jiang)(jiang)(jiang)(jiang)(jiang)(jiang)(jiang)全(quan)憑馬(ma)(ma)(ma)(ma)力多(duo),步(bu)(bu)行(xing)(xing)怎(zen)把幼君扶(fu)?拚將(jiang)(jiang)(jiang)(jiang)(jiang)(jiang)(jiang)一(yi)(yi)(yi)死(si)存劉嗣(si),勇決還虧女丈夫(fu)(fu)(fu)(fu)。趙(zhao)云(yun)(yun)(yun)(yun)見(jian)夫(fu)(fu)(fu)(fu)人(ren)(ren)(ren)(ren)(ren)(ren)(ren)已死(si),恐曹(cao)軍(jun)(jun)(jun)(jun)盜尸,便(bian)將(jiang)(jiang)(jiang)(jiang)(jiang)(jiang)(jiang)土(tu)墻推倒,掩蓋枯井(jing)。掩訖,解開(kai)勒甲(jia)絳,放下(xia)掩心(xin)鏡(jing),將(jiang)(jiang)(jiang)(jiang)(jiang)(jiang)(jiang)阿(a)斗(dou)抱(bao)護在(zai)懷,綽槍(qiang)(qiang)上(shang)馬(ma)(ma)(ma)(ma)。早有(you)(you)一(yi)(yi)(yi)將(jiang)(jiang)(jiang)(jiang)(jiang)(jiang)(jiang),引一(yi)(yi)(yi)隊步(bu)(bu)軍(jun)(jun)(jun)(jun)至,乃曹(cao)洪部將(jiang)(jiang)(jiang)(jiang)(jiang)(jiang)(jiang)晏明(ming)也(ye),持(chi)三(san)(san)尖兩(liang)刃刀(dao)來戰(zhan)(zhan)趙(zhao)云(yun)(yun)(yun)(yun)。不(bu)(bu)(bu)三(san)(san)合(he)(he),被趙(zhao)云(yun)(yun)(yun)(yun)一(yi)(yi)(yi)槍(qiang)(qiang)刺(ci)(ci)(ci)倒,殺(sha)散眾軍(jun)(jun)(jun)(jun),沖開(kai)一(yi)(yi)(yi)條路(lu)。正(zheng)走間,前(qian)面(mian)又(you)一(yi)(yi)(yi)枝(zhi)軍(jun)(jun)(jun)(jun)馬(ma)(ma)(ma)(ma)攔路(lu)。當(dang)先一(yi)(yi)(yi)員大(da)將(jiang)(jiang)(jiang)(jiang)(jiang)(jiang)(jiang),旗號(hao)分明(ming),大(da)書“河間張(zhang)(zhang)(zhang)郃”。云(yun)(yun)(yun)(yun)更(geng)不(bu)(bu)(bu)答話,挺槍(qiang)(qiang)便(bian)戰(zhan)(zhan)。約十(shi)余合(he)(he),云(yun)(yun)(yun)(yun)不(bu)(bu)(bu)敢戀戰(zhan)(zhan),奪路(lu)而(er)走。背(bei)后張(zhang)(zhang)(zhang)郃趕來,云(yun)(yun)(yun)(yun)加鞭而(er)行(xing)(xing),不(bu)(bu)(bu)想(xiang)趷(he)跶一(yi)(yi)(yi)聲(sheng),連(lian)馬(ma)(ma)(ma)(ma)和人(ren)(ren)(ren)(ren)(ren)(ren)(ren),顛入(ru)土(tu)坑(keng)(keng)之(zhi)(zhi)(zhi)(zhi)內。張(zhang)(zhang)(zhang)郃挺槍(qiang)(qiang)來刺(ci)(ci)(ci),忽(hu)(hu)然一(yi)(yi)(yi)道(dao)紅(hong)光,從土(tu)坑(keng)(keng)中滾起(qi),那(nei)(nei)匹馬(ma)(ma)(ma)(ma)平空(kong)一(yi)(yi)(yi)躍,跳出(chu)(chu)坑(keng)(keng)外。后人(ren)(ren)(ren)(ren)(ren)(ren)(ren)有(you)(you)詩(shi)曰(yue)(yue)(yue)(yue)(yue):“紅(hong)光罩體困龍飛(fei)(fei),征馬(ma)(ma)(ma)(ma)沖開(kai)長坂圍。四(si)十(shi)二(er)年真命(ming)主(zhu)(zhu),將(jiang)(jiang)(jiang)(jiang)(jiang)(jiang)(jiang)軍(jun)(jun)(jun)(jun)因得(de)(de)顯神(shen)威(wei)(wei)。”張(zhang)(zhang)(zhang)郃見(jian)了(le),大(da)驚而(er)退。趙(zhao)云(yun)(yun)(yun)(yun)縱馬(ma)(ma)(ma)(ma)正(zheng)走,背(bei)后忽(hu)(hu)有(you)(you)二(er)將(jiang)(jiang)(jiang)(jiang)(jiang)(jiang)(jiang)大(da)叫:“趙(zhao)云(yun)(yun)(yun)(yun)休走!”前(qian)面(mian)又(you)有(you)(you)二(er)將(jiang)(jiang)(jiang)(jiang)(jiang)(jiang)(jiang),使兩(liang)般軍(jun)(jun)(jun)(jun)器,截住去(qu)(qu)(qu)路(lu):后面(mian)趕的是(shi)馬(ma)(ma)(ma)(ma)延、張(zhang)(zhang)(zhang)顗,前(qian)面(mian)阻的是(shi)焦觸、張(zhang)(zhang)(zhang)南,都是(shi)袁紹手下(xia)降將(jiang)(jiang)(jiang)(jiang)(jiang)(jiang)(jiang)。趙(zhao)云(yun)(yun)(yun)(yun)力戰(zhan)(zhan)四(si)將(jiang)(jiang)(jiang)(jiang)(jiang)(jiang)(jiang),曹(cao)軍(jun)(jun)(jun)(jun)一(yi)(yi)(yi)齊擁至。云(yun)(yun)(yun)(yun)乃拔青(qing)(qing)釭劍(jian)(jian)(jian)亂砍,手起(qi)處(chu),衣(yi)甲(jia)平過,血如涌(yong)泉。殺(sha)退眾軍(jun)(jun)(jun)(jun)將(jiang)(jiang)(jiang)(jiang)(jiang)(jiang)(jiang),直(zhi)(zhi)透重(zhong)圍。卻說(shuo)曹(cao)操在(zai)景山頂上(shang),望(wang)見(jian)一(yi)(yi)(yi)將(jiang)(jiang)(jiang)(jiang)(jiang)(jiang)(jiang),所到(dao)之(zhi)(zhi)(zhi)(zhi)處(chu),威(wei)(wei)不(bu)(bu)(bu)可當(dang),急問左右是(shi)誰。曹(cao)洪飛(fei)(fei)馬(ma)(ma)(ma)(ma)下(xia)山大(da)叫曰(yue)(yue)(yue)(yue)(yue):“軍(jun)(jun)(jun)(jun)中戰(zhan)(zhan)將(jiang)(jiang)(jiang)(jiang)(jiang)(jiang)(jiang)可留姓名(ming)!”云(yun)(yun)(yun)(yun)應聲(sheng)曰(yue)(yue)(yue)(yue)(yue):“吾(wu)(wu)乃常山趙(zhao)子(zi)龍也(ye)!”曹(cao)洪回報曹(cao)操。操曰(yue)(yue)(yue)(yue)(yue):“真虎將(jiang)(jiang)(jiang)(jiang)(jiang)(jiang)(jiang)也(ye)!吾(wu)(wu)當(dang)生致之(zhi)(zhi)(zhi)(zhi)。”遂令(ling)飛(fei)(fei)馬(ma)(ma)(ma)(ma)傳報各處(chu):“如趙(zhao)云(yun)(yun)(yun)(yun)到(dao),不(bu)(bu)(bu)許(xu)放冷箭(jian),只(zhi)(zhi)(zhi)要捉活的。”因此(ci)趙(zhao)云(yun)(yun)(yun)(yun)得(de)(de)脫此(ci)難;此(ci)亦阿(a)斗(dou)之(zhi)(zhi)(zhi)(zhi)福(fu)所致也(ye)。這一(yi)(yi)(yi)場殺(sha):趙(zhao)云(yun)(yun)(yun)(yun)懷抱(bao)后主(zhu)(zhu),直(zhi)(zhi)透重(zhong)圍,砍倒大(da)旗兩(liang)面(mian),奪槊三(san)(san)條;前(qian)后槍(qiang)(qiang)刺(ci)(ci)(ci)劍(jian)(jian)(jian)砍,殺(sha)死(si)曹(cao)營名(ming)將(jiang)(jiang)(jiang)(jiang)(jiang)(jiang)(jiang)五(wu)十(shi)余員。后人(ren)(ren)(ren)(ren)(ren)(ren)(ren)有(you)(you)詩(shi)曰(yue)(yue)(yue)(yue)(yue):
血(xue)染(ran)征(zheng)袍透(tou)甲紅,當(dang)陽誰敢與爭鋒(feng)!
古來沖(chong)陣(zhen)扶危主(zhu),只有常山(shan)趙子龍。
劉(liu)(liu)曄勸曹(cao)(cao)操(cao)(cao),應(ying)先收買人(ren)心,讓劉(liu)(liu)備(bei)(bei)(bei)投(tou)(tou)降,曹(cao)(cao)操(cao)(cao)就派徐(xu)庶前去。劉(liu)(liu)備(bei)(bei)(bei)、孔明(ming)與他(ta)(ta)說起友情,請(qing)他(ta)(ta)留下(xia)(xia)。他(ta)(ta)說:“我(wo)不(bu)(bu)(bu)回去,惹天下(xia)(xia)人(ren)笑。我(wo)老母已死(si),抱(bao)恨終天。雖然身在(zai)曹(cao)(cao)營,誓不(bu)(bu)(bu)給他(ta)(ta)出(chu)一個主(zhu)意。主(zhu)公有孔明(ming)輔(fu)佐,何愁大業不(bu)(bu)(bu)成?”徐(xu)庶回去,同(tong)曹(cao)(cao)操(cao)(cao)說劉(liu)(liu)備(bei)(bei)(bei)不(bu)(bu)(bu)降。曹(cao)(cao)操(cao)(cao)就下(xia)(xia)令進(jin)攻。劉(liu)(liu)備(bei)(bei)(bei)問孔明(ming)怎么辦,孔明(ming)讓速取襄(xiang)陽(yang)。劉(liu)(liu)備(bei)(bei)(bei)貼出(chu)布告,百(bai)(bai)姓(xing)愿(yuan)去的同(tong)去,不(bu)(bu)(bu)愿(yuan)去的留下(xia)(xia)。又派關公準(zhun)備(bei)(bei)(bei)船只(zhi),百(bai)(bai)姓(xing)寧(ning)死(si)也要(yao)跟(gen)隨(sui)劉(liu)(liu)備(bei)(bei)(bei),扶老攜(xie)幼,哭哭啼啼,登船渡江。來到襄(xiang)陽(yang)東(dong)門(men),劉(liu)(liu)備(bei)(bei)(bei)讓劉(liu)(liu)琮開(kai)(kai)城(cheng),安頓(dun)百(bai)(bai)姓(xing)。劉(liu)(liu)琮心懷鬼胎(tai),不(bu)(bu)(bu)敢(gan)出(chu)見(jian)。蔡瑁、張(zhang)允就讓亂箭射下(xia)(xia),百(bai)(bai)姓(xing)望(wang)城(cheng)痛(tong)哭。忽(hu)聽(ting)一人(ren)大叫:“蔡瑁、張(zhang)允賣國(guo)賊,劉(liu)(liu)使君是(shi)仁德之主(zhu),他(ta)(ta)為百(bai)(bai)姓(xing)來投(tou)(tou),為什么不(bu)(bu)(bu)開(kai)(kai)城(cheng)?”眾人(ren)看去,認出(chu)是(shi)魏(wei)(wei)延,字(zi)文(wen)長。魏(wei)(wei)延砍死(si)門(men)軍,大開(kai)(kai)城(cheng)門(men)。張(zhang)飛(fei)躍馬想(xiang)進(jin)城(cheng),劉(liu)(liu)備(bei)(bei)(bei)叫:“別驚嚇了(le)百(bai)(bai)姓(xing)!”魏(wei)(wei)延只(zhi)顧招呼劉(liu)(liu)備(bei)(bei)(bei),文(wen)聘從(cong)后面殺來,二(er)人(ren)大戰(zhan)一團。劉(liu)(liu)備(bei)(bei)(bei)說:“本想(xiang)保民(min),反而害民(min),我(wo)不(bu)(bu)(bu)進(jin)襄(xiang)陽(yang)了(le)。”孔明(ming)說:“江陵是(shi)荊州(zhou)要(yao)地(di),不(bu)(bu)(bu)如(ru)先取江陵。”劉(liu)(liu)備(bei)(bei)(bei)就領百(bai)(bai)姓(xing)望(wang)江陵進(jin)發。魏(wei)(wei)延從(cong)巳(si)時戰(zhan)到未時,見(jian)劉(liu)(liu)備(bei)(bei)(bei)走了(le),只(zhi)好奔長沙投(tou)(tou)韓玄。
劉(liu)(liu)(liu)備(bei)(bei)(bei)(bei)(bei)(bei)(bei)領(ling)(ling)十(shi)數萬百(bai)(bai)姓(xing)(xing)(xing),大(da)(da)小車(che)數千(qian)輛,一(yi)(yi)天(tian)走(zou)(zou)(zou)(zou)不(bu)(bu)(bu)(bu)(bu)(bu)上(shang)十(shi)來(lai)(lai)里。探馬來(lai)(lai)報:“曹(cao)(cao)(cao)(cao)(cao)兵(bing)已取(qu)(qu)樊城,正收拾(shi)船只(zhi)(zhi)(zhi)即日渡江(jiang)(jiang)(jiang)(jiang)。”眾將(jiang)勸(quan)劉(liu)(liu)(liu)備(bei)(bei)(bei)(bei)(bei)(bei)(bei)不(bu)(bu)(bu)(bu)(bu)(bu)顧(gu)百(bai)(bai)姓(xing)(xing)(xing),先奔(ben)江(jiang)(jiang)(jiang)(jiang)陵(ling)。劉(liu)(liu)(liu)備(bei)(bei)(bei)(bei)(bei)(bei)(bei)不(bu)(bu)(bu)(bu)(bu)(bu)忍心,仍讓(rang)百(bai)(bai)姓(xing)(xing)(xing)跟隨(sui)。孔明說(shuo):“追兵(bing)很快就(jiu)(jiu)(jiu)到,可(ke)讓(rang)云長去(qu)(qu)(qu)(qu)江(jiang)(jiang)(jiang)(jiang)夏,讓(rang)劉(liu)(liu)(liu)琦(qi)派(pai)水軍(jun)(jun)速去(qu)(qu)(qu)(qu)江(jiang)(jiang)(jiang)(jiang)陵(ling)。”劉(liu)(liu)(liu)備(bei)(bei)(bei)(bei)(bei)(bei)(bei)就(jiu)(jiu)(jiu)讓(rang)關(guan)(guan)公與(yu)孫(sun)乾去(qu)(qu)(qu)(qu)江(jiang)(jiang)(jiang)(jiang)夏求救,命(ming)(ming)張(zhang)(zhang)飛斷后,趙(zhao)(zhao)云保護他(ta)妻小。曹(cao)(cao)(cao)(cao)(cao)操(cao)(cao)(cao)(cao)(cao)派(pai)人叫劉(liu)(liu)(liu)琮(cong)(cong)(cong)去(qu)(qu)(qu)(qu)樊城相見(jian)(jian)(jian)(jian),劉(liu)(liu)(liu)琮(cong)(cong)(cong)不(bu)(bu)(bu)(bu)(bu)(bu)敢去(qu)(qu)(qu)(qu)。王(wang)(wang)威說(shuo):“將(jiang)軍(jun)(jun)已降,劉(liu)(liu)(liu)備(bei)(bei)(bei)(bei)(bei)(bei)(bei)又(you)(you)(you)走(zou)(zou)(zou)(zou)了(le)(le)(le),曹(cao)(cao)(cao)(cao)(cao)操(cao)(cao)(cao)(cao)(cao)必無(wu)戒備(bei)(bei)(bei)(bei)(bei)(bei)(bei)。請將(jiang)軍(jun)(jun)設奇兵(bing),可(ke)一(yi)(yi)擊(ji)擒曹(cao)(cao)(cao)(cao)(cao)操(cao)(cao)(cao)(cao)(cao)。只(zhi)(zhi)(zhi)要(yao)(yao)擒了(le)(le)(le)曹(cao)(cao)(cao)(cao)(cao)操(cao)(cao)(cao)(cao)(cao),天(tian)下就(jiu)(jiu)(jiu)是(shi)(shi)我(wo)(wo)們(men)(men)(men)的了(le)(le)(le)。”劉(liu)(liu)(liu)琮(cong)(cong)(cong)就(jiu)(jiu)(jiu)告(gao)訴了(le)(le)(le)蔡瑁(mao),蔡瑁(mao)叱(chi)王(wang)(wang)威不(bu)(bu)(bu)(bu)(bu)(bu)知天(tian)命(ming)(ming),王(wang)(wang)威罵:“賣國賊(zei)(zei),我(wo)(wo)恨不(bu)(bu)(bu)(bu)(bu)(bu)能吃你肉!”蔡瑁(mao)要(yao)(yao)殺他(ta),蒯越勸(quan)下。蔡瑁(mao)就(jiu)(jiu)(jiu)和張(zhang)(zhang)允(yun)去(qu)(qu)(qu)(qu)見(jian)(jian)(jian)(jian)曹(cao)(cao)(cao)(cao)(cao)操(cao)(cao)(cao)(cao)(cao),把(ba)五(wu)(wu)萬馬軍(jun)(jun)、十(shi)五(wu)(wu)萬步軍(jun)(jun)、八萬水軍(jun)(jun)獻給(gei)曹(cao)(cao)(cao)(cao)(cao)操(cao)(cao)(cao)(cao)(cao),曹(cao)(cao)(cao)(cao)(cao)操(cao)(cao)(cao)(cao)(cao)就(jiu)(jiu)(jiu)封(feng)二(er)(er)人為(wei)(wei)侯,兼水軍(jun)(jun)正副大(da)(da)都督。荀(xun)攸認為(wei)(wei)二(er)(er)人是(shi)(shi)奸賊(zei)(zei),不(bu)(bu)(bu)(bu)(bu)(bu)該重用(yong),曹(cao)(cao)(cao)(cao)(cao)操(cao)(cao)(cao)(cao)(cao)說(shuo):“我(wo)(wo)怎看不(bu)(bu)(bu)(bu)(bu)(bu)出他(ta)們(men)(men)(men)是(shi)(shi)奸賊(zei)(zei)?只(zhi)(zhi)(zhi)因北(bei)(bei)兵(bing)不(bu)(bu)(bu)(bu)(bu)(bu)懂水戰,我(wo)(wo)要(yao)(yao)暫時利用(yong)他(ta)們(men)(men)(men),待(dai)過了(le)(le)(le)江(jiang)(jiang)(jiang)(jiang),再另行處理。”蔡瑁(mao)、張(zhang)(zhang)允(yun)回(hui)去(qu)(qu)(qu)(qu)見(jian)(jian)(jian)(jian)劉(liu)(liu)(liu)琮(cong)(cong)(cong),說(shuo)是(shi)(shi)曹(cao)(cao)(cao)(cao)(cao)操(cao)(cao)(cao)(cao)(cao)已許劉(liu)(liu)(liu)琮(cong)(cong)(cong)永鎮(zhen)荊州。劉(liu)(liu)(liu)琮(cong)(cong)(cong)和蔡夫人渡江(jiang)(jiang)(jiang)(jiang)迎曹(cao)(cao)(cao)(cao)(cao)操(cao)(cao)(cao)(cao)(cao)。曹(cao)(cao)(cao)(cao)(cao)操(cao)(cao)(cao)(cao)(cao)過江(jiang)(jiang)(jiang)(jiang)來(lai)(lai)襄陽,把(ba)蒯越、傅巽(xun)、王(wang)(wang)粲等都封(feng)了(le)(le)(le)侯,卻把(ba)劉(liu)(liu)(liu)琮(cong)(cong)(cong)封(feng)為(wei)(wei)青州刺史,命(ming)(ming)他(ta)立即起程(cheng)。劉(liu)(liu)(liu)琮(cong)(cong)(cong)不(bu)(bu)(bu)(bu)(bu)(bu)愿去(qu)(qu)(qu)(qu),曹(cao)(cao)(cao)(cao)(cao)操(cao)(cao)(cao)(cao)(cao)不(bu)(bu)(bu)(bu)(bu)(bu)允(yun),母子(zi)只(zhi)(zhi)(zhi)好渡江(jiang)(jiang)(jiang)(jiang)北(bei)(bei)上(shang)。曹(cao)(cao)(cao)(cao)(cao)操(cao)(cao)(cao)(cao)(cao)派(pai)于(yu)禁追殺,王(wang)(wang)威戰死,劉(liu)(liu)(liu)琮(cong)(cong)(cong)母子(zi)被殺害。曹(cao)(cao)(cao)(cao)(cao)操(cao)(cao)(cao)(cao)(cao)又(you)(you)(you)派(pai)人去(qu)(qu)(qu)(qu)捉諸葛亮的老小,卻已不(bu)(bu)(bu)(bu)(bu)(bu)知去(qu)(qu)(qu)(qu)向。曹(cao)(cao)(cao)(cao)(cao)操(cao)(cao)(cao)(cao)(cao)定了(le)(le)(le)襄陽,荀(xun)攸勸(quan)他(ta)立即取(qu)(qu)江(jiang)(jiang)(jiang)(jiang)陵(ling)。他(ta)聽說(shuo)劉(liu)(liu)(liu)備(bei)(bei)(bei)(bei)(bei)(bei)(bei)領(ling)(ling)百(bai)(bai)姓(xing)(xing)(xing)一(yi)(yi)天(tian)只(zhi)(zhi)(zhi)走(zou)(zou)(zou)(zou)十(shi)幾(ji)(ji)里,才走(zou)(zou)(zou)(zou)出三百(bai)(bai)多里,就(jiu)(jiu)(jiu)選五(wu)(wu)千(qian)鐵騎(qi)兵(bing),限(xian)令(ling)一(yi)(yi)天(tian)一(yi)(yi)夜趕(gan)上(shang)劉(liu)(liu)(liu)備(bei)(bei)(bei)(bei)(bei)(bei)(bei)。大(da)(da)軍(jun)(jun)隨(sui)后趕(gan)上(shang)。劉(liu)(liu)(liu)備(bei)(bei)(bei)(bei)(bei)(bei)(bei)不(bu)(bu)(bu)(bu)(bu)(bu)見(jian)(jian)(jian)(jian)關(guan)(guan)公回(hui)音,又(you)(you)(you)派(pai)諸葛亮去(qu)(qu)(qu)(qu)見(jian)(jian)(jian)(jian)劉(liu)(liu)(liu)琦(qi),讓(rang)劉(liu)(liu)(liu)封(feng)領(ling)(ling)五(wu)(wu)百(bai)(bai)兵(bing)護送。正走(zou)(zou)(zou)(zou)間,忽(hu)然一(yi)(yi)陣大(da)(da)風(feng),刮(gua)得不(bu)(bu)(bu)(bu)(bu)(bu)見(jian)(jian)(jian)(jian)天(tian)日。簡雍(yong)大(da)(da)驚,說(shuo):“曹(cao)(cao)(cao)(cao)(cao)兵(bing)馬上(shang)就(jiu)(jiu)(jiu)追上(shang)來(lai)(lai)了(le)(le)(le),主(zhu)公可(ke)棄了(le)(le)(le)百(bai)(bai)姓(xing)(xing)(xing)快走(zou)(zou)(zou)(zou)。”劉(liu)(liu)(liu)備(bei)(bei)(bei)(bei)(bei)(bei)(bei)仍不(bu)(bu)(bu)(bu)(bu)(bu)忍心拋棄百(bai)(bai)姓(xing)(xing)(xing),就(jiu)(jiu)(jiu)駐(zhu)扎在當陽縣的景山。此時已是(shi)(shi)初冬,夜間寒風(feng)刺骨,百(bai)(bai)姓(xing)(xing)(xing)哭(ku)(ku)聲遍野。四更時,曹(cao)(cao)(cao)(cao)(cao)兵(bing)從西北(bei)(bei)殺來(lai)(lai),劉(liu)(liu)(liu)備(bei)(bei)(bei)(bei)(bei)(bei)(bei)忙領(ling)(ling)兩(liang)千(qian)兵(bing)迎敵。正當危急時,張(zhang)(zhang)飛殺來(lai)(lai),救劉(liu)(liu)(liu)備(bei)(bei)(bei)(bei)(bei)(bei)(bei)望東(dong)而去(qu)(qu)(qu)(qu)。文(wen)聘攔住去(qu)(qu)(qu)(qu)路,劉(liu)(liu)(liu)備(bei)(bei)(bei)(bei)(bei)(bei)(bei)怒罵:“背主(zhu)之賊(zei)(zei),你還有臉(lian)見(jian)(jian)(jian)(jian)我(wo)(wo)嗎?”文(wen)聘羞愧(kui)滿面,領(ling)(ling)兵(bing)往東(dong)北(bei)(bei)走(zou)(zou)(zou)(zou)了(le)(le)(le)。走(zou)(zou)(zou)(zou)到天(tian)明,劉(liu)(liu)(liu)備(bei)(bei)(bei)(bei)(bei)(bei)(bei)見(jian)(jian)(jian)(jian)手下僅剩百(bai)(bai)余(yu)騎(qi),妻子(zi)、二(er)(er)糜(mi)、簡雍(yong)、趙(zhao)(zhao)云與(yu)百(bai)(bai)姓(xing)(xing)(xing)都不(bu)(bu)(bu)(bu)(bu)(bu)見(jian)(jian)(jian)(jian)了(le)(le)(le)。劉(liu)(liu)(liu)備(bei)(bei)(bei)(bei)(bei)(bei)(bei)大(da)(da)哭(ku)(ku),說(shuo):“十(shi)幾(ji)(ji)萬百(bai)(bai)姓(xing)(xing)(xing)為(wei)(wei)我(wo)(wo)遭了(le)(le)(le)大(da)(da)難,眾將(jiang)及老小也(ye)不(bu)(bu)(bu)(bu)(bu)(bu)知存亡(wang)。”正哭(ku)(ku)著,糜(mi)芳(fang)臉(lian)上(shang)帶箭,踉蹌趕(gan)來(lai)(lai),說(shuo):“趙(zhao)(zhao)云投奔(ben)曹(cao)(cao)(cao)(cao)(cao)操(cao)(cao)(cao)(cao)(cao)去(qu)(qu)(qu)(qu)了(le)(le)(le)。”劉(liu)(liu)(liu)備(bei)(bei)(bei)(bei)(bei)(bei)(bei)不(bu)(bu)(bu)(bu)(bu)(bu)信,張(zhang)(zhang)飛說(shuo):“他(ta)見(jian)(jian)(jian)(jian)我(wo)(wo)們(men)(men)(men)勢窮(qiong)力盡(jin),或者貪圖富貴去(qu)(qu)(qu)(qu)降曹(cao)(cao)(cao)(cao)(cao)。”劉(liu)(liu)(liu)備(bei)(bei)(bei)(bei)(bei)(bei)(bei)仍不(bu)(bu)(bu)(bu)(bu)(bu)信,糜(mi)芳(fang)說(shuo):“我(wo)(wo)親眼(yan)見(jian)(jian)(jian)(jian)他(ta)投西北(bei)(bei)去(qu)(qu)(qu)(qu)了(le)(le)(le)。”張(zhang)(zhang)飛說(shuo):“我(wo)(wo)去(qu)(qu)(qu)(qu)尋他(ta),一(yi)(yi)槍刺死!”劉(liu)(liu)(liu)備(bei)(bei)(bei)(bei)(bei)(bei)(bei)說(shuo):“不(bu)(bu)(bu)(bu)(bu)(bu)許亂(luan)猜(cai)疑,你忘了(le)(le)(le)古城相會的事了(le)(le)(le)?子(zi)龍此去(qu)(qu)(qu)(qu),必有要(yao)(yao)事。”
張飛聽不(bu)(bu)進(jin)去(qu),就帶二(er)(er)十騎來到(dao)長坂橋(qiao)(qiao),見(jian)(jian)橋(qiao)(qiao)東有(you)(you)一(yi)(yi)(yi)座樹林,讓(rang)部下砍(kan)來樹枝(zhi),拴在(zai)馬(ma)(ma)(ma)尾上(shang)(shang)(shang),在(zai)樹林中(zhong)來往奔馳,沖(chong)(chong)起塵土。他(ta)(ta)(ta)自己橫矛立(li)馬(ma)(ma)(ma)長坂橋(qiao)(qiao)上(shang)(shang)(shang),向西張望。趙(zhao)(zhao)(zhao)云(yun)(yun)(yun)(yun)(yun)(yun)(yun)在(zai)曹(cao)(cao)(cao)軍(jun)(jun)(jun)中(zhong)往來沖(chong)(chong)突,殺到(dao)天明,找(zhao)不(bu)(bu)到(dao)劉(liu)(liu)備,又失去(qu)了(le)(le)(le)劉(liu)(liu)備的(de)妻小,尋思沒臉去(qu)見(jian)(jian)劉(liu)(liu)備,定要尋到(dao)主母與小主人(ren)(ren)(ren)(ren)。看(kan)(kan)看(kan)(kan)手下,只(zhi)(zhi)剩三(san)四十騎,就在(zai)亂(luan)軍(jun)(jun)(jun)中(zhong)搜尋。正(zheng)走(zou)(zou)(zou)(zou)著(zhu),見(jian)(jian)簡雍負(fu)傷(shang)(shang)臥在(zai)草中(zhong),趙(zhao)(zhao)(zhao)云(yun)(yun)(yun)(yun)(yun)(yun)(yun)問(wen):“見(jian)(jian)到(dao)兩位主母嗎?”簡雍說(shuo):“二(er)(er)位主母抱著(zhu)阿(a)斗走(zou)(zou)(zou)(zou)了(le)(le)(le)。”趙(zhao)(zhao)(zhao)云(yun)(yun)(yun)(yun)(yun)(yun)(yun)讓(rang)一(yi)(yi)(yi)卒(zu)讓(rang)出馬(ma)(ma)(ma)來,把(ba)簡雍扶(fu)上(shang)(shang)(shang)馬(ma)(ma)(ma),派二(er)(er)卒(zu)護(hu)送他(ta)(ta)(ta),就直奔長坂坡(po)。路(lu)上(shang)(shang)(shang),又有(you)(you)一(yi)(yi)(yi)受傷(shang)(shang)的(de)小卒(zu)說(shuo)見(jian)(jian)甘(gan)(gan)(gan)夫(fu)(fu)人(ren)(ren)(ren)(ren)蓬頭赤足(zu),隨一(yi)(yi)(yi)伙(huo)百姓望南去(qu)了(le)(le)(le)。趙(zhao)(zhao)(zhao)云(yun)(yun)(yun)(yun)(yun)(yun)(yun)趕上(shang)(shang)(shang)去(qu),找(zhao)到(dao)甘(gan)(gan)(gan)夫(fu)(fu)人(ren)(ren)(ren)(ren),甘(gan)(gan)(gan)夫(fu)(fu)人(ren)(ren)(ren)(ren)與糜夫(fu)(fu)人(ren)(ren)(ren)(ren)被(bei)(bei)(bei)敵(di)(di)(di)(di)(di)軍(jun)(jun)(jun)沖(chong)(chong)散,也不(bu)(bu)知糜夫(fu)(fu)人(ren)(ren)(ren)(ren)和(he)阿(a)斗的(de)下落。這(zhe)時,一(yi)(yi)(yi)支敵(di)(di)(di)(di)(di)軍(jun)(jun)(jun)沖(chong)(chong)來,趙(zhao)(zhao)(zhao)云(yun)(yun)(yun)(yun)(yun)(yun)(yun)見(jian)(jian)糜竺被(bei)(bei)(bei)淳于導綁在(zai)馬(ma)(ma)(ma)上(shang)(shang)(shang),要解(jie)去(qu)請功,大(da)喝(he)一(yi)(yi)(yi)聲,縱馬(ma)(ma)(ma)挺槍(qiang)(qiang),一(yi)(yi)(yi)槍(qiang)(qiang)刺(ci)死敵(di)(di)(di)(di)(di)將(jiang)(jiang),殺散敵(di)(di)(di)(di)(di)軍(jun)(jun)(jun),奪來兩匹(pi)馬(ma)(ma)(ma),請甘(gan)(gan)(gan)夫(fu)(fu)人(ren)(ren)(ren)(ren)上(shang)(shang)(shang)馬(ma)(ma)(ma),護(hu)送她和(he)糜竺來到(dao)長坂橋(qiao)(qiao)。張飛大(da)叫:“子龍(long),你(ni)(ni)為什么反我(wo)(wo)哥哥?”趙(zhao)(zhao)(zhao)云(yun)(yun)(yun)(yun)(yun)(yun)(yun)說(shuo):“我(wo)(wo)四下尋找(zhao)主母和(he)小主人(ren)(ren)(ren)(ren),哪里反了(le)(le)(le)?”張飛說(shuo):“要不(bu)(bu)是簡雍先(xian)來報信,我(wo)(wo)饒不(bu)(bu)了(le)(le)(le)你(ni)(ni)!”趙(zhao)(zhao)(zhao)云(yun)(yun)(yun)(yun)(yun)(yun)(yun)讓(rang)糜竺保(bao)甘(gan)(gan)(gan)夫(fu)(fu)人(ren)(ren)(ren)(ren)過河(he)見(jian)(jian)劉(liu)(liu)備,換(huan)馬(ma)(ma)(ma)再(zai)次沖(chong)(chong)入敵(di)(di)(di)(di)(di)陣。突然,有(you)(you)一(yi)(yi)(yi)敵(di)(di)(di)(di)(di)將(jiang)(jiang)手提(ti)(ti)鐵槍(qiang)(qiang)、身(shen)背(bei)寶劍(jian),領(ling)數十騎而走(zou)(zou)(zou)(zou)。趙(zhao)(zhao)(zhao)云(yun)(yun)(yun)(yun)(yun)(yun)(yun)一(yi)(yi)(yi)槍(qiang)(qiang)刺(ci)死敵(di)(di)(di)(di)(di)將(jiang)(jiang),奪過劍(jian),一(yi)(yi)(yi)看(kan)(kan)是“青(qing)釭(gong)”劍(jian)。曹(cao)(cao)(cao)操有(you)(you)兩口(kou)寶劍(jian),一(yi)(yi)(yi)名(ming)“倚(yi)天”,一(yi)(yi)(yi)名(ming)“青(qing)釭(gong)”。倚(yi)天劍(jian)他(ta)(ta)(ta)隨身(shen)佩帶,青(qing)劍(jian)由背(bei)劍(jian)官夏侯恩(en)背(bei)著(zhu)。兩口(kou)劍(jian)都鋒利無比(bi),削鐵如泥。趙(zhao)(zhao)(zhao)云(yun)(yun)(yun)(yun)(yun)(yun)(yun)知這(zhe)是曹(cao)(cao)(cao)操的(de)寶劍(jian),就插劍(jian)提(ti)(ti)槍(qiang)(qiang),東沖(chong)(chong)西突,逢人(ren)(ren)(ren)(ren)就打聽糜夫(fu)(fu)人(ren)(ren)(ren)(ren)。一(yi)(yi)(yi)個百姓對趙(zhao)(zhao)(zhao)云(yun)(yun)(yun)(yun)(yun)(yun)(yun)說(shuo):“糜夫(fu)(fu)人(ren)(ren)(ren)(ren)坐在(zai)那(nei)邊斷(duan)墻(qiang)后(hou)面。”趙(zhao)(zhao)(zhao)云(yun)(yun)(yun)(yun)(yun)(yun)(yun)便尋去(qu),見(jian)(jian)糜夫(fu)(fu)人(ren)(ren)(ren)(ren)傷(shang)(shang)了(le)(le)(le)腿,坐在(zai)墻(qiang)后(hou)井(jing)邊哭,就讓(rang)夫(fu)(fu)人(ren)(ren)(ren)(ren)上(shang)(shang)(shang)馬(ma)(ma)(ma),他(ta)(ta)(ta)要步戰保(bao)夫(fu)(fu)人(ren)(ren)(ren)(ren)突圍(wei)。糜夫(fu)(fu)人(ren)(ren)(ren)(ren)卻說(shuo):“可憐(lian)皇叔飄零半世,只(zhi)(zhi)有(you)(you)這(zhe)點骨血(xue),將(jiang)(jiang)軍(jun)(jun)(jun)保(bao)他(ta)(ta)(ta)出去(qu),我(wo)(wo)雖死無恨。”趙(zhao)(zhao)(zhao)云(yun)(yun)(yun)(yun)(yun)(yun)(yun)一(yi)(yi)(yi)再(zai)請她上(shang)(shang)(shang)馬(ma)(ma)(ma)快走(zou)(zou)(zou)(zou),她說(shuo):“將(jiang)(jiang)軍(jun)(jun)(jun)怎能沒馬(ma)(ma)(ma)?此子全靠將(jiang)(jiang)軍(jun)(jun)(jun)保(bao)護(hu),別(bie)讓(rang)我(wo)(wo)連累(lei)你(ni)(ni)。”趙(zhao)(zhao)(zhao)云(yun)(yun)(yun)(yun)(yun)(yun)(yun)三(san)番五次請她上(shang)(shang)(shang)馬(ma)(ma)(ma),只(zhi)(zhi)聽四面殺聲大(da)作,夫(fu)(fu)人(ren)(ren)(ren)(ren)把(ba)阿(a)斗一(yi)(yi)(yi)扔,跳(tiao)入井(jing)中(zhong)。趙(zhao)(zhao)(zhao)云(yun)(yun)(yun)(yun)(yun)(yun)(yun)怕(pa)曹(cao)(cao)(cao)兵盜(dao)尸,推倒土墻(qiang)蓋(gai)住井(jing),解(jie)開(kai)勒(le)甲(jia)條(tiao),放下護(hu)心鏡,把(ba)阿(a)斗縛(fu)在(zai)懷(huai)(huai)里,提(ti)(ti)槍(qiang)(qiang)上(shang)(shang)(shang)馬(ma)(ma)(ma),正(zheng)遇(yu)晏明,被(bei)(bei)(bei)他(ta)(ta)(ta)一(yi)(yi)(yi)槍(qiang)(qiang)刺(ci)死,殺散眾軍(jun)(jun)(jun),沖(chong)(chong)開(kai)一(yi)(yi)(yi)條(tiao)路(lu)。正(zheng)走(zou)(zou)(zou)(zou)間,碰見(jian)(jian)張郃(he),二(er)(er)人(ren)(ren)(ren)(ren)斗了(le)(le)(le)十多回合,趙(zhao)(zhao)(zhao)云(yun)(yun)(yun)(yun)(yun)(yun)(yun)不(bu)(bu)敢戀戰,撥馬(ma)(ma)(ma)就走(zou)(zou)(zou)(zou),不(bu)(bu)料連人(ren)(ren)(ren)(ren)帶馬(ma)(ma)(ma)栽進(jin)陷馬(ma)(ma)(ma)坑。張郃(he)挺槍(qiang)(qiang)來殺趙(zhao)(zhao)(zhao)云(yun)(yun)(yun)(yun)(yun)(yun)(yun),忽然一(yi)(yi)(yi)道紅光,那(nei)馬(ma)(ma)(ma)竟躍出土坑。張郃(he)大(da)驚,轉(zhuan)身(shen)就走(zou)(zou)(zou)(zou)。趙(zhao)(zhao)(zhao)云(yun)(yun)(yun)(yun)(yun)(yun)(yun)往前沖(chong)(chong)去(qu),后(hou)有(you)(you)馬(ma)(ma)(ma)延、張闿,前有(you)(you)焦觸、張南。他(ta)(ta)(ta)一(yi)(yi)(yi)手舞槍(qiang)(qiang),一(yi)(yi)(yi)手揮(hui)劍(jian),殺得曹(cao)(cao)(cao)兵血(xue)肉橫飛,沖(chong)(chong)出重(zhong)圍(wei)。曹(cao)(cao)(cao)操在(zai)景山上(shang)(shang)(shang)見(jian)(jian)趙(zhao)(zhao)(zhao)云(yun)(yun)(yun)(yun)(yun)(yun)(yun)勇不(bu)(bu)可擋,問(wen)左右是誰(shui),曹(cao)(cao)(cao)洪飛馬(ma)(ma)(ma)去(qu)問(wen),趙(zhao)(zhao)(zhao)云(yun)(yun)(yun)(yun)(yun)(yun)(yun)高(gao)叫:“我(wo)(wo)是常山趙(zhao)(zhao)(zhao)子龍(long)!”曹(cao)(cao)(cao)操說(shuo):“真是虎將(jiang)(jiang),我(wo)(wo)要活(huo)(huo)捉他(ta)(ta)(ta)。”就命飛馬(ma)(ma)(ma)傳(chuan)令,只(zhi)(zhi)許捉活(huo)(huo)的(de),不(bu)(bu)許放暗箭。這(zhe)一(yi)(yi)(yi)來倒救了(le)(le)(le)趙(zhao)(zhao)(zhao)云(yun)(yun)(yun)(yun)(yun)(yun)(yun),他(ta)(ta)(ta)懷(huai)(huai)揣后(hou)主,殺透重(zhong)圍(wei),砍(kan)倒大(da)旗(qi)兩面,奪槊三(san)條(tiao),殺死曹(cao)(cao)(cao)營(ying)名(ming)將(jiang)(jiang)五十余員。
“曹公(gong)(gong)以江陵有軍實,恐先(xian)主(zhu)據之,乃釋輜(zi)重,輕軍到襄陽(yang)。聞先(xian)主(zhu)已過(guo),曹公(gong)(gong)將精騎五千急追之,一日一夜行三百馀里(li),及于當(dang)陽(yang)之長坂。先(xian)主(zhu)棄妻子,與(yu)諸葛亮、張飛、趙云等數十騎走,曹公(gong)(gong)大獲(huo)其人眾(zhong)輜(zi)重。”——《三國(guo)志·蜀志·先(xian)主(zhu)傳》
“及(ji)先主為曹公所(suo)追于當陽長(chang)阪,棄妻(qi)子南(nan)走,云(yun)身抱(bao)弱子,即(ji)后主也(ye),保護(hu)甘夫人,即(ji)后主母也(ye),皆得免難。”——《三(san)國(guo)志·蜀志·趙(zhao)云(yun)傳(chuan)》
“值曹公軍(jun)至,追及先主于(yu)(yu)當陽(yang)長阪,于(yu)(yu)時困逼(bi),棄(qi)后及后主,賴趙云保護(hu),得免于(yu)(yu)難(nan)。”——《三國志·蜀志·二主妃子(zi)傳》