一剪梅,詞(ci)牌名,又名“一枝花”“臘前梅”“臘梅香”“臘梅春”“玉(yu)簟秋”“醉中(zhong)”等(deng)。以周邦彥《一剪梅·一剪梅花萬樣(yang)嬌》為正體,雙(shuang)(shuang)調(diao)(diao)六十(shi)字(zi),前后(hou)段(duan)各(ge)六句、三(san)(san)平(ping)韻。另有(you)雙(shuang)(shuang)調(diao)(diao)六十(shi)字(zi),前后(hou)段(duan)各(ge)六句、五平(ping)韻;雙(shuang)(shuang)調(diao)(diao)五十(shi)九字(zi),前段(duan)五句三(san)(san)平(ping)韻,后(hou)段(duan)六句三(san)(san)平(ping)韻等(deng)變體。代表作品有(you)李清照《一剪梅·紅藕香殘玉(yu)簟秋》等(deng)。
宋代時候,人們稱一枝(zhi)(zhi)為一剪。一剪梅(mei)的意思,就(jiu)是(shi)一枝(zhi)(zhi)梅(mei)花(hua)。古(gu)代時候,相隔兩地的人往(wang)往(wang)通過贈送對方一枝(zhi)(zhi)梅(mei)花(hua)來表達相思。如《荊(jing)州記(ji)》記(ji)載(zai)陸(lu)凱和范(fan)曄的故(gu)事:“陸(lu)凱自江南,以梅(mei)花(hua)一枝(zhi)(zhi)寄(ji)長安與范(fan)曄,贈以詩曰(yue):‘折(zhe)梅(mei)逢驛(yi)使,寄(ji)與隴(long)頭(tou)人。江南無所有(you)(you),聊贈一枝(zhi)(zhi)春(chun)。”’南宋詩人劉克莊有(you)(you)句云:“輕煙小雪(xue)孤行路,折(zhe)剩梅(mei)花(hua)寄(ji)一枝(zhi)(zhi)。”詞牌“一剪梅(mei)”,即是(shi)取此意而生。
元高拭詞注“南呂(lv)宮”。周邦彥詞起句有(you)“一(yi)剪梅花(hua)萬樣嬌”句,取以為名。韓淲詞有(you)“一(yi)朵梅花(hua)百(bai)和香”句名“臘梅香”。李清照詞有(you)“紅藕香殘玉簟秋”句,名“玉簟秋”。
北宋新聲,李清照(zhao)詞(ci)(ci)與周(zhou)詞(ci)(ci)格律相同(tong)。李清照(zhao)體(ti)(ti)(ti)為(wei)重(zhong)頭(tou)曲,平(ping)(ping)韻(yun),用韻(yun)較(jiao)稀,四字句(ju)占(zhan)全詞(ci)(ci)三(san)分之(zhi)二,而且前(qian)后段兩結句(ju)均為(wei)仄仄平(ping)(ping)平(ping)(ping)式,故音節(jie)和婉明亮。宋人(ren)又(you)于每(mei)句(ju)用韻(yun),形成別(bie)體(ti)(ti)(ti)。蔣捷(jie)詞(ci)(ci)與李清照(zhao)體(ti)(ti)(ti)同(tong),只是(shi)每(mei)句(ju)用韻(yun),因韻(yun)位極(ji)密,故音節(jie)更為(wei)明快響亮,音韻(yun)諧(xie)美,甚為(wei)南(nan)(nan)宋以(yi)來詞(ci)(ci)人(ren)喜用。蔣詞(ci)(ci)情調流暢輕快,亦(yi)是(shi)宋詞(ci)(ci)名篇。劉克莊詞(ci)(ci)則具另一風格,其《余赴廣(guang)東(dong)(dong)實之(zhi)夜(ye)餞(jian)于風亭》:“束缊(yun)宵(xiao)行十里強。挑得詩(shi)囊(nang),拋了衣囊(nang)。天寒路(lu)滑馬(ma)蹄僵。元(yuan)是(shi)王郎,來送(song)劉郎。酒酣耳熱說文章。驚倒(dao)鄰墻,推(tui)倒(dao)胡(hu)床。旁(pang)觀拍(pai)手笑疏狂(kuang)(kuang)。疏又(you)何妨,狂(kuang)(kuang)又(you)何妨?”此詞(ci)(ci)粗率(lv)狂(kuang)(kuang)放,亦(yi)能體(ti)(ti)(ti)現調體(ti)(ti)(ti)聲情。南(nan)(nan)宋民間(jian)喜用此體(ti)(ti)(ti)以(yi)為(wei)戲謔,如(ru)南(nan)(nan)宋末年(nian)朝廷(ting)于湖南(nan)(nan)經量(liang)(liang)土地,一位士(shi)人(ren)作詞(ci)(ci)云:“宰(zai)相巍(wei)巍(wei)坐廟(miao)堂,說著經量(liang)(liang),便要經量(liang)(liang)。那個臣僚上一章,頭(tou)說經量(liang)(liang),尾說經量(liang)(liang)。輕狂(kuang)(kuang)太守在(zai)(zai)吾邦,聞說經量(liang)(liang),星夜(ye)經量(liang)(liang)。山東(dong)(dong)河北久拋荒,好(hao)去經量(liang)(liang),胡(hu)不(bu)(bu)經量(liang)(liang)?”南(nan)(nan)宋末年(nian)元(yuan)蒙軍(jun)圍攻襄樊,朝廷(ting)權奸卻在(zai)(zai)粉(fen)飾太平(ping)(ping),一位低(di)級(ji)官員作詞(ci)(ci)云:“襄樊四載(zai)弄(nong)干戈,不(bu)(bu)見漁歌,不(bu)(bu)見樵歌。試問如(ru)今事若何?金也(ye)消磨,谷(gu)也(ye)消磨。柘枝不(bu)(bu)用舞(wu)婆娑(suo),丑(chou)也(ye)能多,惡也(ye)能多!朱門日日賈朱娥。軍(jun)事如(ru)何,民事如(ru)何?”可見此體(ti)(ti)(ti)之(zhi)體(ti)(ti)(ti)性又(you)具俚俗的(de)特點。
正體,雙調六十字(zi),前后段各六句、三平韻。以(yi)周(zhou)(zhou)邦彥(yan)《一(yi)剪梅·一(yi)剪梅花萬樣嬌》為(wei)代表。此調以(yi)周(zhou)(zhou)詞(ci)(ci)(ci)、吳詞(ci)(ci)(ci)為(wei)正體,若盧詞(ci)(ci)(ci)、張詞(ci)(ci)(ci)、蔣詞(ci)(ci)(ci)之添(tian)韻,曹詞(ci)(ci)(ci)、李詞(ci)(ci)(ci)之減字(zi),皆變體也(ye)。此詞(ci)(ci)(ci)前后段第二句、第四句、第五(wu)句俱(ju)不(bu)押(ya)韻,宋(song)詞(ci)(ci)(ci)惟(wei)周(zhou)(zhou)紫芝(zhi)“無限江山(shan)”詞(ci)(ci)(ci)與之同(tong)。周(zhou)(zhou)詞(ci)(ci)(ci)前段第二句“兩(liang)岸斜陽”,“兩(liang)”字(zi)仄聲,譜內據之,馀悉參所(suo)采諸詞(ci)(ci)(ci)。
變體一,雙調六(liu)十字(zi),前后(hou)段各(ge)六(liu)句、四(si)平(ping)(ping)韻。以吳文英《一剪梅·贈友(you)人》為代表。此(ci)(ci)詞前后(hou)段第四(si)句押韻,宋元(yuan)人俱如(ru)此(ci)(ci)填,惟(wei)汪(wang)元(yuan)量(liang)詞前后(hou)段起句“十年(nian)舊(jiu)事(shi)漫(man)咨嗟”,“玉人勸我酌流霞”與此(ci)(ci)平(ping)(ping)仄全異(yi),恐非(fei)定格,不便參(can)校。
變體二,雙調六(liu)十字,前后段(duan)各六(liu)句(ju)、五(wu)平(ping)韻。以盧炳《一剪梅·元(yuan)宵》為代(dai)表。此詞前后段(duan)第五(wu)句(ju)俱押韻,宋詞無別首可校。
變(bian)體三(san)(san)(san),雙調(diao)六(liu)(liu)十字,前后(hou)段各六(liu)(liu)句(ju)(ju),四平韻、兩疊韻。以張炎《一(yi)剪(jian)梅·剩蕊驚寒減艷痕》為代表。此詞(ci)(ci)前后(hou)段第(di)(di)(di)二、三(san)(san)(san)句(ju)(ju),第(di)(di)(di)五、六(liu)(liu)句(ju)(ju)俱疊韻,有程垓、劉克莊(zhuang)、劉擬、方岳、歐(ou)良、虞集諸(zhu)詞(ci)(ci)可(ke)校,但劉克莊(zhuang)詞(ci)(ci)換頭(tou)句(ju)(ju)“階銜免得管兵農”與此平仄全異。又宋無(wu)名氏詞(ci)(ci)前后(hou)段第(di)(di)(di)二、三(san)(san)(san)句(ju)(ju),第(di)(di)(di)五、六(liu)(liu)句(ju)(ju)俱用(yong)“量”字韻者,系獨木(mu)橋體,因詞(ci)(ci)俚不錄。
變體四,雙調六十字(zi),前后段各六句、六平韻(yun)。以蔣捷《一剪梅(mei)·舟過吳江》為代表。此詞每句用韻(yun),與第(di)(di)二、三句,第(di)(di)四、五句用疊韻(yun)者不(bu)同。
變體(ti)五(wu),雙調五(wu)十八字,前(qian)后(hou)段各五(wu)句(ju)(ju)、三(san)平韻。以曹勛(xun)《一剪梅·不占前(qian)村占瑤(yao)階》為(wei)代表。此詞前(qian)后(hou)段第二、三(san)句(ju)(ju)作七字一句(ju)(ju),與諸家異,見《松隱集》。
變(bian)體六(liu)(liu),雙調五十(shi)九字(zi),前(qian)段(duan)(duan)五句(ju)(ju)三平韻,后段(duan)(duan)六(liu)(liu)句(ju)(ju)三平韻。以(yi)趙長卿《一剪梅(mei)·秋雨(yu)感悲(bei)》為代表。此詞前(qian)段(duan)(duan)結句(ju)(ju)七字(zi)。按李清(qing)照詞“雁字(zi)來時月滿樓”,又《樂(le)府雅詞》“明(ming)日從教一線添(tian)”,皆作七字(zi)句(ju)(ju),與(yu)此同,蓋(gai)《一剪梅(mei)》之(zhi)變(bian)體也(ye),舊譜謂李詞脫去一字(zi)者非。
格律對照例詞(ci):《一剪梅·一剪梅花萬樣嬌》
中仄平(ping)(ping)(ping)平(ping)(ping)(ping)中仄平(ping)(ping)(ping)。中中中中句中仄平(ping)(ping)(ping)平(ping)(ping)(ping)。中平(ping)(ping)(ping)中仄仄平(ping)(ping)(ping)平(ping)(ping)(ping),中仄平(ping)(ping)(ping)平(ping)(ping)(ping),中仄平(ping)(ping)(ping)平(ping)(ping)(ping)。
一剪梅花萬(wan)樣嬌。斜插(cha)梅枝(zhi),略點眉梢。輕盈微笑舞低(di)回,何事(shi)尊前,拍誤相(xiang)招。
中(zhong)仄(ze)中(zhong)平(ping)(ping)中(zhong)仄(ze)平(ping)(ping)。中(zhong)中(zhong)平(ping)(ping)中(zhong)句(ju)中(zhong)仄(ze)平(ping)(ping)平(ping)(ping)。中(zhong)平(ping)(ping)中(zhong)仄(ze)仄(ze)平(ping)(ping)平(ping)(ping),中(zhong)仄(ze)平(ping)(ping)平(ping)(ping),中(zhong)仄(ze)平(ping)(ping)平(ping)(ping)。
夜漸(jian)寒深酒漸(jian)消。袖里(li)時聞,玉釧(chuan)輕敲。城頭誰恁促殘更(geng),銀漏何如,且慢明朝。
變體一
格律對照例詞(ci):《一剪梅·贈友人》
仄(ze)(ze)(ze)仄(ze)(ze)(ze)平(ping)(ping)(ping)(ping)平(ping)(ping)(ping)(ping)平(ping)(ping)(ping)(ping)仄(ze)(ze)(ze)平(ping)(ping)(ping)(ping)。平(ping)(ping)(ping)(ping)仄(ze)(ze)(ze)平(ping)(ping)(ping)(ping)平(ping)(ping)(ping)(ping),仄(ze)(ze)(ze)仄(ze)(ze)(ze)平(ping)(ping)(ping)(ping)平(ping)(ping)(ping)(ping)。仄(ze)(ze)(ze)平(ping)(ping)(ping)(ping)平(ping)(ping)(ping)(ping)仄(ze)(ze)(ze)仄(ze)(ze)(ze)平(ping)(ping)(ping)(ping)平(ping)(ping)(ping)(ping)。平(ping)(ping)(ping)(ping)仄(ze)(ze)(ze)平(ping)(ping)(ping)(ping)平(ping)(ping)(ping)(ping),平(ping)(ping)(ping)(ping)仄(ze)(ze)(ze)平(ping)(ping)(ping)(ping)平(ping)(ping)(ping)(ping)。
遠目傷心樓上山(shan)。愁里長(chang)眉(mei),別(bie)后蛾鬟。暮云低壓小(xiao)闌干。教(jiao)問孤鴻(hong),因甚先還。
仄(ze)(ze)仄(ze)(ze)平(ping)(ping)(ping)(ping)(ping)(ping)(ping)平(ping)(ping)(ping)(ping)(ping)(ping)(ping)平(ping)(ping)(ping)(ping)(ping)(ping)(ping)仄(ze)(ze)平(ping)(ping)(ping)(ping)(ping)(ping)(ping),仄(ze)(ze)仄(ze)(ze)平(ping)(ping)(ping)(ping)(ping)(ping)(ping)平(ping)(ping)(ping)(ping)(ping)(ping)(ping),仄(ze)(ze)仄(ze)(ze)平(ping)(ping)(ping)(ping)(ping)(ping)(ping)平(ping)(ping)(ping)(ping)(ping)(ping)(ping)。仄(ze)(ze)平(ping)(ping)(ping)(ping)(ping)(ping)(ping)平(ping)(ping)(ping)(ping)(ping)(ping)(ping)仄(ze)(ze)仄(ze)(ze)平(ping)(ping)(ping)(ping)(ping)(ping)(ping)平(ping)(ping)(ping)(ping)(ping)(ping)(ping)。平(ping)(ping)(ping)(ping)(ping)(ping)(ping)仄(ze)(ze)平(ping)(ping)(ping)(ping)(ping)(ping)(ping)平(ping)(ping)(ping)(ping)(ping)(ping)(ping),平(ping)(ping)(ping)(ping)(ping)(ping)(ping)仄(ze)(ze)平(ping)(ping)(ping)(ping)(ping)(ping)(ping)平(ping)(ping)(ping)(ping)(ping)(ping)(ping)。
瘦倚溪橋(qiao)梅夜寒(han),雪欲消(xiao)時,淚不禁彈。剪成釵勝待歸看。春在西(xi)窗(chuang),燈火(huo)更闌(lan)。
格律對(dui)照例詞(ci):《一(yi)剪梅·元宵》
平(ping)(ping)仄(ze)(ze)(ze)平(ping)(ping)平(ping)(ping)仄(ze)(ze)(ze)仄(ze)(ze)(ze)平(ping)(ping)。平(ping)(ping)平(ping)(ping)仄(ze)(ze)(ze)仄(ze)(ze)(ze),仄(ze)(ze)(ze)仄(ze)(ze)(ze)平(ping)(ping)平(ping)(ping)。仄(ze)(ze)(ze)平(ping)(ping)仄(ze)(ze)(ze)仄(ze)(ze)(ze)仄(ze)(ze)(ze)平(ping)(ping)平(ping)(ping)。仄(ze)(ze)(ze)仄(ze)(ze)(ze)平(ping)(ping)平(ping)(ping)。仄(ze)(ze)(ze)仄(ze)(ze)(ze)平(ping)(ping)平(ping)(ping)。
燈火(huo)樓臺萬斛蓮。千門喜笑,素月嬋娟。幾(ji)多(duo)急管與(yu)繁弦。巷陌喧闐。畢獻芳筵。
仄(ze)仄(ze)平(ping)(ping)(ping)(ping)平(ping)(ping)(ping)(ping)仄(ze)仄(ze)平(ping)(ping)(ping)(ping)。仄(ze)平(ping)(ping)(ping)(ping)平(ping)(ping)(ping)(ping)仄(ze),仄(ze)仄(ze)平(ping)(ping)(ping)(ping)平(ping)(ping)(ping)(ping)。平(ping)(ping)(ping)(ping)平(ping)(ping)(ping)(ping)仄(ze)仄(ze)仄(ze)平(ping)(ping)(ping)(ping)平(ping)(ping)(ping)(ping)。仄(ze)仄(ze)平(ping)(ping)(ping)(ping)平(ping)(ping)(ping)(ping)。仄(ze)仄(ze)平(ping)(ping)(ping)(ping)平(ping)(ping)(ping)(ping)。
樂與(yu)民偕五馬賢(xian)。綺羅(luo)叢里(li),一簇神(shen)仙。傳(chuan)柑雅宴約明年。盡夕留連(lian)。滿(man)泛金(jin)船。
格律對(dui)照例詞:《一剪梅·剩蕊(rui)驚寒(han)減艷痕》
仄(ze)(ze)(ze)仄(ze)(ze)(ze)平(ping)(ping)平(ping)(ping)仄(ze)(ze)(ze)仄(ze)(ze)(ze)平(ping)(ping)。平(ping)(ping)仄(ze)(ze)(ze)平(ping)(ping)平(ping)(ping)。仄(ze)(ze)(ze)仄(ze)(ze)(ze)平(ping)(ping)平(ping)(ping)。仄(ze)(ze)(ze)平(ping)(ping)平(ping)(ping)仄(ze)(ze)(ze)仄(ze)(ze)(ze)平(ping)(ping)平(ping)(ping)。平(ping)(ping)仄(ze)(ze)(ze)平(ping)(ping)平(ping)(ping)。仄(ze)(ze)(ze)仄(ze)(ze)(ze)平(ping)(ping)平(ping)(ping)。
剩(sheng)蕊驚寒(han)減艷痕。蜂(feng)也消(xiao)魂。蝶(die)也消(xiao)魂。醉歸無(wu)月傍黃昏。知是(shi)花村(cun)不是(shi)花村(cun)
平(ping)中(zhong)(zhong)中(zhong)(zhong)中(zhong)(zhong)仄(ze)中(zhong)(zhong)平(ping)。仄(ze)仄(ze)平(ping)平(ping)。仄(ze)仄(ze)平(ping)平(ping)。仄(ze)平(ping)仄(ze)仄(ze)仄(ze)平(ping)平(ping)。平(ping)仄(ze)平(ping)平(ping)。平(ping)仄(ze)平(ping)平(ping)。
留得閑枝(zhi)葉半(ban)存。好似桃根。可似桃根。小樓昨夜(ye)雨(yu)聲(sheng)渾。春(chun)到(dao)三(san)分。秋到(dao)三(san)分。
格律對照例詞(ci):《一剪梅(mei)·舟過(guo)吳(wu)江》
仄(ze)(ze)(ze)仄(ze)(ze)(ze)平(ping)(ping)(ping)(ping)(ping)平(ping)(ping)(ping)(ping)(ping)仄(ze)(ze)(ze)仄(ze)(ze)(ze)平(ping)(ping)(ping)(ping)(ping),平(ping)(ping)(ping)(ping)(ping)仄(ze)(ze)(ze)平(ping)(ping)(ping)(ping)(ping)平(ping)(ping)(ping)(ping)(ping),平(ping)(ping)(ping)(ping)(ping)仄(ze)(ze)(ze)平(ping)(ping)(ping)(ping)(ping)平(ping)(ping)(ping)(ping)(ping)。平(ping)(ping)(ping)(ping)(ping)平(ping)(ping)(ping)(ping)(ping)平(ping)(ping)(ping)(ping)(ping)仄(ze)(ze)(ze)仄(ze)(ze)(ze)平(ping)(ping)(ping)(ping)(ping)平(ping)(ping)(ping)(ping)(ping),平(ping)(ping)(ping)(ping)(ping)仄(ze)(ze)(ze)平(ping)(ping)(ping)(ping)(ping)平(ping)(ping)(ping)(ping)(ping),仄(ze)(ze)(ze)仄(ze)(ze)(ze)平(ping)(ping)(ping)(ping)(ping)平(ping)(ping)(ping)(ping)(ping)。
一片春(chun)愁待酒(jiu)澆,江(jiang)上舟搖(yao),樓上簾招。秋娘(niang)(niang)渡與(yu)泰娘(niang)(niang)橋,風又(you)(you)飄飄,雨又(you)(you)蕭蕭。
平(ping)(ping)(ping)(ping)(ping)仄(ze)(ze)(ze)平(ping)(ping)(ping)(ping)(ping)平(ping)(ping)(ping)(ping)(ping)仄(ze)(ze)(ze)仄(ze)(ze)(ze)平(ping)(ping)(ping)(ping)(ping)?平(ping)(ping)(ping)(ping)(ping)仄(ze)(ze)(ze)平(ping)(ping)(ping)(ping)(ping)平(ping)(ping)(ping)(ping)(ping),平(ping)(ping)(ping)(ping)(ping)仄(ze)(ze)(ze)平(ping)(ping)(ping)(ping)(ping)平(ping)(ping)(ping)(ping)(ping)。平(ping)(ping)(ping)(ping)(ping)平(ping)(ping)(ping)(ping)(ping)平(ping)(ping)(ping)(ping)(ping)仄(ze)(ze)(ze)仄(ze)(ze)(ze)平(ping)(ping)(ping)(ping)(ping)平(ping)(ping)(ping)(ping)(ping),平(ping)(ping)(ping)(ping)(ping)仄(ze)(ze)(ze)平(ping)(ping)(ping)(ping)(ping)平(ping)(ping)(ping)(ping)(ping),仄(ze)(ze)(ze)仄(ze)(ze)(ze)平(ping)(ping)(ping)(ping)(ping)平(ping)(ping)(ping)(ping)(ping)。
何日歸家洗(xi)客袍?銀字(zi)笙調(diao),心字(zi)香(xiang)燒。流(liu)光容易把人拋,紅了櫻桃,綠(lv)了芭蕉。
格律(lv)對照例詞(ci):《一剪梅·不占前村占瑤階(jie)》
仄(ze)(ze)(ze)(ze)仄(ze)(ze)(ze)(ze)平(ping)(ping)(ping)(ping)平(ping)(ping)(ping)(ping)仄(ze)(ze)(ze)(ze)平(ping)(ping)(ping)(ping)平(ping)(ping)(ping)(ping)。平(ping)(ping)(ping)(ping)仄(ze)(ze)(ze)(ze)平(ping)(ping)(ping)(ping)平(ping)(ping)(ping)(ping)仄(ze)(ze)(ze)(ze)仄(ze)(ze)(ze)(ze)平(ping)(ping)(ping)(ping)。仄(ze)(ze)(ze)(ze)平(ping)(ping)(ping)(ping)仄(ze)(ze)(ze)(ze)仄(ze)(ze)(ze)(ze)仄(ze)(ze)(ze)(ze)平(ping)(ping)(ping)(ping)平(ping)(ping)(ping)(ping),仄(ze)(ze)(ze)(ze)仄(ze)(ze)(ze)(ze)平(ping)(ping)(ping)(ping)平(ping)(ping)(ping)(ping),平(ping)(ping)(ping)(ping)仄(ze)(ze)(ze)(ze)平(ping)(ping)(ping)(ping)平(ping)(ping)(ping)(ping)。
不占(zhan)前村占(zhan)寶階。芳影橫斜積漸開。水(shui)邊竹外冷搖(yao)春,一帶沖寒,香滿(man)襟懷。
仄(ze)仄(ze)平(ping)平(ping)仄(ze)仄(ze)平(ping)。平(ping)平(ping)平(ping)仄(ze)仄(ze)平(ping)平(ping)。仄(ze)平(ping)仄(ze)仄(ze)仄(ze)平(ping)平(ping),平(ping)仄(ze)平(ping)平(ping),平(ping)仄(ze)平(ping)平(ping)。
管領東風要(yao)有才(cai)。頻(pin)攜歌酒(jiu)上春(chun)臺(tai)。直須日日玉花(hua)前,金殿(dian)仙人,同賞同來。
格律對(dui)照例詞:《一剪(jian)梅·秋(qiu)雨感悲》
仄(ze)(ze)(ze)(ze)仄(ze)(ze)(ze)(ze)平(ping)(ping)(ping)(ping)平(ping)(ping)(ping)(ping)仄(ze)(ze)(ze)(ze)仄(ze)(ze)(ze)(ze)平(ping)(ping)(ping)(ping)。平(ping)(ping)(ping)(ping)仄(ze)(ze)(ze)(ze)平(ping)(ping)(ping)(ping)平(ping)(ping)(ping)(ping),仄(ze)(ze)(ze)(ze)仄(ze)(ze)(ze)(ze)平(ping)(ping)(ping)(ping)平(ping)(ping)(ping)(ping)。平(ping)(ping)(ping)(ping)平(ping)(ping)(ping)(ping)仄(ze)(ze)(ze)(ze)仄(ze)(ze)(ze)(ze)平(ping)(ping)(ping)(ping)平(ping)(ping)(ping)(ping)仄(ze)(ze)(ze)(ze),仄(ze)(ze)(ze)(ze)仄(ze)(ze)(ze)(ze)平(ping)(ping)(ping)(ping)平(ping)(ping)(ping)(ping)仄(ze)(ze)(ze)(ze)仄(ze)(ze)(ze)(ze)平(ping)(ping)(ping)(ping)。
霽靄迷空曉未收(shou)。羈館殘(can)燈,永夜(ye)悲秋。梧桐葉上(shang)三(san)更(geng)雨,別是人間一段(duan)愁。
仄(ze)(ze)(ze)仄(ze)(ze)(ze)仄(ze)(ze)(ze)平(ping)(ping)仄(ze)(ze)(ze)仄(ze)(ze)(ze)平(ping)(ping)。平(ping)(ping)平(ping)(ping)平(ping)(ping)仄(ze)(ze)(ze),平(ping)(ping)仄(ze)(ze)(ze)平(ping)(ping)平(ping)(ping)。平(ping)(ping)平(ping)(ping)仄(ze)(ze)(ze)仄(ze)(ze)(ze)仄(ze)(ze)(ze)平(ping)(ping)平(ping)(ping),平(ping)(ping)仄(ze)(ze)(ze)平(ping)(ping)平(ping)(ping),仄(ze)(ze)(ze)仄(ze)(ze)(ze)平(ping)(ping)平(ping)(ping)。
睡又(you)不成夢又(you)休。多愁多病,當甚風流。真情一點苦縈人,才下眉尖,恰(qia)上(shang)心頭。
(說明:詞(ci)牌格律與對(dui)照例詞(ci)交錯排(pai)列。格律使用宋(song)體字(zi)排(pai)印,例詞(ci)使用斜體字(zi)排(pai)印。詞(ci)牌符號(hao)含義如下:平,表(biao)示填(tian)平聲字(zi);仄,表(biao)示填(tian)仄聲字(zi);中,表(biao)示可平可仄。句末(mo)加粗為韻腳。)
宋·周紫芝《一剪梅·送(song)楊(yang)師醇赴官》
宋·李清照(zhao)《一剪梅·紅藕香殘玉簟秋》
宋·蔡伸《一剪梅(mei)·堆(dui)枕(zhen)烏(wu)云(yun)墮翠翹》
宋·韓元(yuan)吉《一剪(jian)梅·葉(xie)夢錫席上》
宋·辛棄疾(ji)《一(yi)剪(jian)梅·中(zhong)秋(qiu)無(wu)月》
宋·劉克莊《一剪(jian)梅·余赴廣(guang)東(dong)實之夜餞(jian)于風亭》
明·唐寅(yin)《一(yi)剪梅·雨(yu)打梨花(hua)深閉門》
明(ming)·夏完(wan)淳《一剪梅·詠柳》