一(yi)(yi)剪(jian)梅,詞(ci)牌名(ming),又名(ming)“一(yi)(yi)枝花(hua)”“臘前梅”“臘梅香”“臘梅春(chun)”“玉簟(dian)秋”“醉(zui)中”等(deng)。以(yi)周邦彥《一(yi)(yi)剪(jian)梅·一(yi)(yi)剪(jian)梅花(hua)萬樣(yang)嬌》為正體,雙調六(liu)(liu)十字,前后(hou)段(duan)各六(liu)(liu)句(ju)、三平(ping)韻。另有(you)雙調六(liu)(liu)十字,前后(hou)段(duan)各六(liu)(liu)句(ju)、五平(ping)韻;雙調五十九字,前段(duan)五句(ju)三平(ping)韻,后(hou)段(duan)六(liu)(liu)句(ju)三平(ping)韻等(deng)變體。代(dai)表作品有(you)李清照《一(yi)(yi)剪(jian)梅·紅藕(ou)香殘玉簟(dian)秋》等(deng)。
宋代(dai)時(shi)候,人(ren)(ren)們稱一(yi)(yi)(yi)(yi)(yi)枝(zhi)(zhi)為一(yi)(yi)(yi)(yi)(yi)剪。一(yi)(yi)(yi)(yi)(yi)剪梅(mei)(mei)的(de)意思(si),就是一(yi)(yi)(yi)(yi)(yi)枝(zhi)(zhi)梅(mei)(mei)花。古代(dai)時(shi)候,相隔兩地的(de)人(ren)(ren)往(wang)往(wang)通過贈送對(dui)方一(yi)(yi)(yi)(yi)(yi)枝(zhi)(zhi)梅(mei)(mei)花來(lai)表達相思(si)。如(ru)《荊州記》記載陸凱和范曄(ye)的(de)故事:“陸凱自江南,以梅(mei)(mei)花一(yi)(yi)(yi)(yi)(yi)枝(zhi)(zhi)寄長(chang)安與范曄(ye),贈以詩曰:‘折(zhe)梅(mei)(mei)逢驛使,寄與隴頭(tou)人(ren)(ren)。江南無所有(you),聊贈一(yi)(yi)(yi)(yi)(yi)枝(zhi)(zhi)春。”’南宋詩人(ren)(ren)劉(liu)克莊有(you)句云:“輕煙小(xiao)雪孤(gu)行(xing)路,折(zhe)剩梅(mei)(mei)花寄一(yi)(yi)(yi)(yi)(yi)枝(zhi)(zhi)。”詞牌“一(yi)(yi)(yi)(yi)(yi)剪梅(mei)(mei)”,即是取此意而(er)生。
元高拭詞(ci)(ci)注“南呂(lv)宮”。周邦彥詞(ci)(ci)起句(ju)(ju)有“一(yi)(yi)剪梅花萬樣嬌”句(ju)(ju),取以(yi)為(wei)名。韓淲詞(ci)(ci)有“一(yi)(yi)朵梅花百(bai)和香(xiang)(xiang)”句(ju)(ju)名“臘(la)梅香(xiang)(xiang)”。李清(qing)照詞(ci)(ci)有“紅藕(ou)香(xiang)(xiang)殘玉(yu)簟秋”句(ju)(ju),名“玉(yu)簟秋”。
北宋(song)(song)新(xin)聲,李(li)(li)清(qing)照(zhao)詞與周詞格律(lv)相同(tong)。李(li)(li)清(qing)照(zhao)體為重(zhong)頭曲,平(ping)韻(yun)(yun),用(yong)韻(yun)(yun)較(jiao)稀,四字句(ju)(ju)占全詞三分之(zhi)二(er),而且前后段兩(liang)結句(ju)(ju)均為仄仄平(ping)平(ping)式(shi),故音節(jie)和婉明亮。宋(song)(song)人又(you)于每句(ju)(ju)用(yong)韻(yun)(yun),形成別體。蔣捷詞與李(li)(li)清(qing)照(zhao)體同(tong),只(zhi)是(shi)每句(ju)(ju)用(yong)韻(yun)(yun),因韻(yun)(yun)位極密,故音節(jie)更為明快響亮,音韻(yun)(yun)諧美,甚為南宋(song)(song)以來(lai)(lai)詞人喜(xi)用(yong)。蔣詞情調流暢輕(qing)快,亦(yi)是(shi)宋(song)(song)詞名(ming)篇。劉克莊詞則具另一風(feng)格,其《余赴廣東實之(zhi)夜餞于風(feng)亭(ting)》:“束缊(yun)宵(xiao)行十里強(qiang)。挑得詩囊,拋(pao)了衣囊。天寒路滑馬(ma)蹄僵。元是(shi)王郎,來(lai)(lai)送劉郎。酒酣(han)耳熱說文章。驚(jing)倒鄰(lin)墻,推倒胡床。旁觀拍手笑疏(shu)(shu)狂(kuang)。疏(shu)(shu)又(you)何(he)妨(fang),狂(kuang)又(you)何(he)妨(fang)?”此詞粗率狂(kuang)放,亦(yi)能(neng)(neng)體現(xian)調體聲情。南宋(song)(song)民間喜(xi)用(yong)此體以為戲(xi)謔,如(ru)(ru)南宋(song)(song)末年(nian)朝廷(ting)于湖南經(jing)(jing)量(liang)(liang)土地,一位士人作(zuo)詞云:“宰(zai)相巍巍坐廟堂,說著經(jing)(jing)量(liang)(liang),便要經(jing)(jing)量(liang)(liang)。那個臣僚上一章,頭說經(jing)(jing)量(liang)(liang),尾說經(jing)(jing)量(liang)(liang)。輕(qing)狂(kuang)太(tai)守在吾邦,聞說經(jing)(jing)量(liang)(liang),星夜經(jing)(jing)量(liang)(liang)。山東河北久拋(pao)荒,好去經(jing)(jing)量(liang)(liang),胡不經(jing)(jing)量(liang)(liang)?”南宋(song)(song)末年(nian)元蒙(meng)軍圍攻襄(xiang)樊,朝廷(ting)權奸(jian)卻在粉飾太(tai)平(ping),一位低級(ji)官(guan)員作(zuo)詞云:“襄(xiang)樊四載弄干戈,不見(jian)漁歌,不見(jian)樵歌。試問如(ru)(ru)今事若何(he)?金也消磨(mo),谷也消磨(mo)。柘枝不用(yong)舞婆(po)娑,丑(chou)也能(neng)(neng)多(duo),惡(e)也能(neng)(neng)多(duo)!朱門日(ri)日(ri)賈朱娥。軍事如(ru)(ru)何(he),民事如(ru)(ru)何(he)?”可見(jian)此體之(zhi)體性又(you)具俚俗的特點(dian)。
正(zheng)體,雙(shuang)調六十字(zi),前后(hou)段(duan)各六句(ju)(ju)(ju)、三平韻。以(yi)周邦(bang)彥《一剪梅·一剪梅花萬樣(yang)嬌》為代(dai)表。此(ci)調以(yi)周詞(ci)(ci)、吳(wu)詞(ci)(ci)為正(zheng)體,若(ruo)盧詞(ci)(ci)、張(zhang)詞(ci)(ci)、蔣(jiang)詞(ci)(ci)之(zhi)添韻,曹詞(ci)(ci)、李詞(ci)(ci)之(zhi)減字(zi),皆(jie)變體也。此(ci)詞(ci)(ci)前后(hou)段(duan)第(di)(di)二(er)句(ju)(ju)(ju)、第(di)(di)四句(ju)(ju)(ju)、第(di)(di)五(wu)句(ju)(ju)(ju)俱(ju)不押韻,宋詞(ci)(ci)惟(wei)周紫芝(zhi)“無限江山”詞(ci)(ci)與之(zhi)同(tong)。周詞(ci)(ci)前段(duan)第(di)(di)二(er)句(ju)(ju)(ju)“兩(liang)岸斜陽”,“兩(liang)”字(zi)仄(ze)聲,譜(pu)內據之(zhi),馀悉(xi)參所采諸詞(ci)(ci)。
變體一(yi),雙調(diao)六十字,前后段各六句(ju)(ju)(ju)、四平韻。以吳文(wen)英(ying)《一(yi)剪梅·贈友人(ren)》為代表。此(ci)詞前后段第(di)四句(ju)(ju)(ju)押韻,宋元人(ren)俱如此(ci)填,惟汪元量(liang)詞前后段起句(ju)(ju)(ju)“十年舊事漫咨嗟(jie)”,“玉人(ren)勸我酌流(liu)霞”與此(ci)平仄全異,恐非(fei)定格,不便參校(xiao)。
變(bian)體二(er),雙(shuang)調六(liu)十字,前后段各六(liu)句、五(wu)平韻。以盧炳(bing)《一剪梅·元宵》為代表。此(ci)詞前后段第五(wu)句俱押韻,宋(song)詞無別首可校。
變體三,雙調六(liu)十(shi)字,前后段各六(liu)句(ju),四平韻、兩疊韻。以張炎《一剪(jian)梅·剩蕊驚(jing)寒減艷痕》為(wei)代表。此詞(ci)前后段第(di)二、三句(ju),第(di)五(wu)(wu)、六(liu)句(ju)俱疊韻,有程垓、劉(liu)克(ke)莊(zhuang)、劉(liu)擬、方岳、歐(ou)良、虞集諸詞(ci)可校,但劉(liu)克(ke)莊(zhuang)詞(ci)換頭(tou)句(ju)“階銜免得管兵農(nong)”與此平仄全異。又宋無名氏(shi)詞(ci)前后段第(di)二、三句(ju),第(di)五(wu)(wu)、六(liu)句(ju)俱用“量(liang)”字韻者,系獨木橋體,因(yin)詞(ci)俚不錄。
變體四,雙調六(liu)十字,前(qian)后段各六(liu)句(ju)、六(liu)平(ping)韻(yun)。以(yi)蔣(jiang)捷《一剪梅·舟過(guo)吳江》為代表(biao)。此詞每句(ju)用韻(yun),與第(di)二(er)、三句(ju),第(di)四、五句(ju)用疊韻(yun)者(zhe)不同。
變體五,雙調五十八字,前(qian)后段各五句、三平韻。以曹勛(xun)《一剪梅(mei)·不(bu)占前(qian)村占瑤階》為代表。此詞(ci)前(qian)后段第二、三句作七字一句,與諸家異,見《松隱集》。
變體六,雙調五十九字(zi)(zi),前段(duan)五句三平(ping)韻(yun),后段(duan)六句三平(ping)韻(yun)。以趙長卿《一(yi)剪(jian)梅·秋雨感悲》為代(dai)表。此詞前段(duan)結句七字(zi)(zi)。按李清照詞“雁字(zi)(zi)來時(shi)月(yue)滿樓(lou)”,又《樂府雅詞》“明日從教一(yi)線添”,皆作七字(zi)(zi)句,與此同,蓋《一(yi)剪(jian)梅》之變體也,舊譜謂李詞脫去(qu)一(yi)字(zi)(zi)者非(fei)。
格律對照例詞:《一(yi)剪梅·一(yi)剪梅花萬樣嬌》
中(zhong)(zhong)(zhong)仄平(ping)(ping)平(ping)(ping)中(zhong)(zhong)(zhong)仄平(ping)(ping)。中(zhong)(zhong)(zhong)中(zhong)(zhong)(zhong)中(zhong)(zhong)(zhong)中(zhong)(zhong)(zhong)句中(zhong)(zhong)(zhong)仄平(ping)(ping)平(ping)(ping)。中(zhong)(zhong)(zhong)平(ping)(ping)中(zhong)(zhong)(zhong)仄仄平(ping)(ping)平(ping)(ping),中(zhong)(zhong)(zhong)仄平(ping)(ping)平(ping)(ping),中(zhong)(zhong)(zhong)仄平(ping)(ping)平(ping)(ping)。
一剪梅(mei)花萬樣嬌。斜插梅(mei)枝,略點眉(mei)梢。輕盈微(wei)笑舞(wu)低回,何事尊前,拍誤相招。
中仄(ze)中平(ping)(ping)中仄(ze)平(ping)(ping)。中中平(ping)(ping)中句中仄(ze)平(ping)(ping)平(ping)(ping)。中平(ping)(ping)中仄(ze)仄(ze)平(ping)(ping)平(ping)(ping),中仄(ze)平(ping)(ping)平(ping)(ping),中仄(ze)平(ping)(ping)平(ping)(ping)。
夜漸(jian)寒深酒漸(jian)消(xiao)。袖里時聞,玉(yu)釧輕敲(qiao)。城(cheng)頭誰(shui)恁促(cu)殘更,銀漏何如(ru),且(qie)慢明朝。
變體一
格律對(dui)照例詞(ci):《一剪梅·贈友人》
仄(ze)(ze)(ze)仄(ze)(ze)(ze)平(ping)(ping)(ping)(ping)(ping)平(ping)(ping)(ping)(ping)(ping)平(ping)(ping)(ping)(ping)(ping)仄(ze)(ze)(ze)平(ping)(ping)(ping)(ping)(ping)。平(ping)(ping)(ping)(ping)(ping)仄(ze)(ze)(ze)平(ping)(ping)(ping)(ping)(ping)平(ping)(ping)(ping)(ping)(ping),仄(ze)(ze)(ze)仄(ze)(ze)(ze)平(ping)(ping)(ping)(ping)(ping)平(ping)(ping)(ping)(ping)(ping)。仄(ze)(ze)(ze)平(ping)(ping)(ping)(ping)(ping)平(ping)(ping)(ping)(ping)(ping)仄(ze)(ze)(ze)仄(ze)(ze)(ze)平(ping)(ping)(ping)(ping)(ping)平(ping)(ping)(ping)(ping)(ping)。平(ping)(ping)(ping)(ping)(ping)仄(ze)(ze)(ze)平(ping)(ping)(ping)(ping)(ping)平(ping)(ping)(ping)(ping)(ping),平(ping)(ping)(ping)(ping)(ping)仄(ze)(ze)(ze)平(ping)(ping)(ping)(ping)(ping)平(ping)(ping)(ping)(ping)(ping)。
遠目傷心樓上山。愁里(li)長眉,別(bie)后蛾鬟。暮云低壓小闌(lan)干。教問孤(gu)鴻,因(yin)甚先還。
仄(ze)(ze)(ze)(ze)仄(ze)(ze)(ze)(ze)平(ping)(ping)(ping)平(ping)(ping)(ping)平(ping)(ping)(ping)仄(ze)(ze)(ze)(ze)平(ping)(ping)(ping),仄(ze)(ze)(ze)(ze)仄(ze)(ze)(ze)(ze)平(ping)(ping)(ping)平(ping)(ping)(ping),仄(ze)(ze)(ze)(ze)仄(ze)(ze)(ze)(ze)平(ping)(ping)(ping)平(ping)(ping)(ping)。仄(ze)(ze)(ze)(ze)平(ping)(ping)(ping)平(ping)(ping)(ping)仄(ze)(ze)(ze)(ze)仄(ze)(ze)(ze)(ze)平(ping)(ping)(ping)平(ping)(ping)(ping)。平(ping)(ping)(ping)仄(ze)(ze)(ze)(ze)平(ping)(ping)(ping)平(ping)(ping)(ping),平(ping)(ping)(ping)仄(ze)(ze)(ze)(ze)平(ping)(ping)(ping)平(ping)(ping)(ping)。
瘦倚溪橋梅夜寒,雪欲消時(shi),淚不(bu)禁彈。剪成(cheng)釵勝待歸看。春在(zai)西(xi)窗,燈火更(geng)闌。
格律對照例詞:《一(yi)剪梅(mei)·元宵》
平(ping)(ping)(ping)(ping)仄(ze)(ze)(ze)平(ping)(ping)(ping)(ping)平(ping)(ping)(ping)(ping)仄(ze)(ze)(ze)仄(ze)(ze)(ze)平(ping)(ping)(ping)(ping)。平(ping)(ping)(ping)(ping)平(ping)(ping)(ping)(ping)仄(ze)(ze)(ze)仄(ze)(ze)(ze),仄(ze)(ze)(ze)仄(ze)(ze)(ze)平(ping)(ping)(ping)(ping)平(ping)(ping)(ping)(ping)。仄(ze)(ze)(ze)平(ping)(ping)(ping)(ping)仄(ze)(ze)(ze)仄(ze)(ze)(ze)仄(ze)(ze)(ze)平(ping)(ping)(ping)(ping)平(ping)(ping)(ping)(ping)。仄(ze)(ze)(ze)仄(ze)(ze)(ze)平(ping)(ping)(ping)(ping)平(ping)(ping)(ping)(ping)。仄(ze)(ze)(ze)仄(ze)(ze)(ze)平(ping)(ping)(ping)(ping)平(ping)(ping)(ping)(ping)。
燈火樓臺萬斛蓮。千門喜笑,素月嬋(chan)娟。幾(ji)多急管與(yu)繁弦。巷(xiang)陌喧(xuan)闐。畢獻芳筵(yan)。
仄(ze)(ze)(ze)仄(ze)(ze)(ze)平(ping)(ping)(ping)(ping)平(ping)(ping)(ping)(ping)仄(ze)(ze)(ze)仄(ze)(ze)(ze)平(ping)(ping)(ping)(ping)。仄(ze)(ze)(ze)平(ping)(ping)(ping)(ping)平(ping)(ping)(ping)(ping)仄(ze)(ze)(ze),仄(ze)(ze)(ze)仄(ze)(ze)(ze)平(ping)(ping)(ping)(ping)平(ping)(ping)(ping)(ping)。平(ping)(ping)(ping)(ping)平(ping)(ping)(ping)(ping)仄(ze)(ze)(ze)仄(ze)(ze)(ze)仄(ze)(ze)(ze)平(ping)(ping)(ping)(ping)平(ping)(ping)(ping)(ping)。仄(ze)(ze)(ze)仄(ze)(ze)(ze)平(ping)(ping)(ping)(ping)平(ping)(ping)(ping)(ping)。仄(ze)(ze)(ze)仄(ze)(ze)(ze)平(ping)(ping)(ping)(ping)平(ping)(ping)(ping)(ping)。
樂與民偕五馬賢。綺羅叢里,一簇神仙。傳柑雅宴約明(ming)年。盡夕留連(lian)。滿(man)泛金船。
格律對照例詞(ci):《一剪梅·剩蕊驚(jing)寒減艷痕》
仄(ze)仄(ze)平(ping)(ping)(ping)(ping)(ping)平(ping)(ping)(ping)(ping)(ping)仄(ze)仄(ze)平(ping)(ping)(ping)(ping)(ping)。平(ping)(ping)(ping)(ping)(ping)仄(ze)平(ping)(ping)(ping)(ping)(ping)平(ping)(ping)(ping)(ping)(ping)。仄(ze)仄(ze)平(ping)(ping)(ping)(ping)(ping)平(ping)(ping)(ping)(ping)(ping)。仄(ze)平(ping)(ping)(ping)(ping)(ping)平(ping)(ping)(ping)(ping)(ping)仄(ze)仄(ze)平(ping)(ping)(ping)(ping)(ping)平(ping)(ping)(ping)(ping)(ping)。平(ping)(ping)(ping)(ping)(ping)仄(ze)平(ping)(ping)(ping)(ping)(ping)平(ping)(ping)(ping)(ping)(ping)。仄(ze)仄(ze)平(ping)(ping)(ping)(ping)(ping)平(ping)(ping)(ping)(ping)(ping)。
剩蕊驚寒減艷(yan)痕。蜂也消魂。蝶也消魂。醉歸無月(yue)傍黃昏(hun)。知是花村不(bu)是花村
平(ping)(ping)(ping)(ping)中中中仄(ze)(ze)(ze)(ze)中平(ping)(ping)(ping)(ping)。仄(ze)(ze)(ze)(ze)仄(ze)(ze)(ze)(ze)平(ping)(ping)(ping)(ping)平(ping)(ping)(ping)(ping)。仄(ze)(ze)(ze)(ze)仄(ze)(ze)(ze)(ze)平(ping)(ping)(ping)(ping)平(ping)(ping)(ping)(ping)。仄(ze)(ze)(ze)(ze)平(ping)(ping)(ping)(ping)仄(ze)(ze)(ze)(ze)仄(ze)(ze)(ze)(ze)仄(ze)(ze)(ze)(ze)平(ping)(ping)(ping)(ping)平(ping)(ping)(ping)(ping)。平(ping)(ping)(ping)(ping)仄(ze)(ze)(ze)(ze)平(ping)(ping)(ping)(ping)平(ping)(ping)(ping)(ping)。平(ping)(ping)(ping)(ping)仄(ze)(ze)(ze)(ze)平(ping)(ping)(ping)(ping)平(ping)(ping)(ping)(ping)。
留得閑枝葉半存(cun)。好似(si)桃根。可似(si)桃根。小樓昨夜(ye)雨聲(sheng)渾(hun)。春(chun)到(dao)三分。秋到(dao)三分。
格律(lv)對照例詞:《一剪梅·舟(zhou)過(guo)吳江》
仄(ze)(ze)(ze)仄(ze)(ze)(ze)平(ping)(ping)(ping)平(ping)(ping)(ping)仄(ze)(ze)(ze)仄(ze)(ze)(ze)平(ping)(ping)(ping),平(ping)(ping)(ping)仄(ze)(ze)(ze)平(ping)(ping)(ping)平(ping)(ping)(ping),平(ping)(ping)(ping)仄(ze)(ze)(ze)平(ping)(ping)(ping)平(ping)(ping)(ping)。平(ping)(ping)(ping)平(ping)(ping)(ping)平(ping)(ping)(ping)仄(ze)(ze)(ze)仄(ze)(ze)(ze)平(ping)(ping)(ping)平(ping)(ping)(ping),平(ping)(ping)(ping)仄(ze)(ze)(ze)平(ping)(ping)(ping)平(ping)(ping)(ping),仄(ze)(ze)(ze)仄(ze)(ze)(ze)平(ping)(ping)(ping)平(ping)(ping)(ping)。
一(yi)片春愁待酒澆,江上舟搖,樓上簾招。秋娘渡與泰娘橋(qiao),風又飄飄,雨又蕭(xiao)蕭(xiao)。
平(ping)(ping)(ping)仄(ze)平(ping)(ping)(ping)平(ping)(ping)(ping)仄(ze)仄(ze)平(ping)(ping)(ping)?平(ping)(ping)(ping)仄(ze)平(ping)(ping)(ping)平(ping)(ping)(ping),平(ping)(ping)(ping)仄(ze)平(ping)(ping)(ping)平(ping)(ping)(ping)。平(ping)(ping)(ping)平(ping)(ping)(ping)平(ping)(ping)(ping)仄(ze)仄(ze)平(ping)(ping)(ping)平(ping)(ping)(ping),平(ping)(ping)(ping)仄(ze)平(ping)(ping)(ping)平(ping)(ping)(ping),仄(ze)仄(ze)平(ping)(ping)(ping)平(ping)(ping)(ping)。
何日歸家洗(xi)客袍?銀字(zi)笙(sheng)調,心字(zi)香燒。流光(guang)容易把人(ren)拋,紅了(le)櫻桃,綠了(le)芭蕉。
格律對照例詞(ci):《一剪(jian)梅(mei)·不占前村占瑤階》
仄仄平(ping)(ping)(ping)(ping)平(ping)(ping)(ping)(ping)仄平(ping)(ping)(ping)(ping)平(ping)(ping)(ping)(ping)。平(ping)(ping)(ping)(ping)仄平(ping)(ping)(ping)(ping)平(ping)(ping)(ping)(ping)仄仄平(ping)(ping)(ping)(ping)。仄平(ping)(ping)(ping)(ping)仄仄仄平(ping)(ping)(ping)(ping)平(ping)(ping)(ping)(ping),仄仄平(ping)(ping)(ping)(ping)平(ping)(ping)(ping)(ping),平(ping)(ping)(ping)(ping)仄平(ping)(ping)(ping)(ping)平(ping)(ping)(ping)(ping)。
不占前村(cun)占寶階。芳(fang)影(ying)橫斜積漸開。水邊(bian)竹外冷搖(yao)春,一帶沖寒,香(xiang)滿襟(jin)懷。
仄(ze)(ze)(ze)(ze)仄(ze)(ze)(ze)(ze)平(ping)(ping)(ping)平(ping)(ping)(ping)仄(ze)(ze)(ze)(ze)仄(ze)(ze)(ze)(ze)平(ping)(ping)(ping)。平(ping)(ping)(ping)平(ping)(ping)(ping)平(ping)(ping)(ping)仄(ze)(ze)(ze)(ze)仄(ze)(ze)(ze)(ze)平(ping)(ping)(ping)平(ping)(ping)(ping)。仄(ze)(ze)(ze)(ze)平(ping)(ping)(ping)仄(ze)(ze)(ze)(ze)仄(ze)(ze)(ze)(ze)仄(ze)(ze)(ze)(ze)平(ping)(ping)(ping)平(ping)(ping)(ping),平(ping)(ping)(ping)仄(ze)(ze)(ze)(ze)平(ping)(ping)(ping)平(ping)(ping)(ping),平(ping)(ping)(ping)仄(ze)(ze)(ze)(ze)平(ping)(ping)(ping)平(ping)(ping)(ping)。
管領東風要有才。頻(pin)攜歌酒上春臺(tai)。直須日日玉花前(qian),金殿(dian)仙人,同賞同來。
格律(lv)對照例詞:《一剪梅·秋雨感悲》
仄(ze)(ze)(ze)仄(ze)(ze)(ze)平(ping)(ping)平(ping)(ping)仄(ze)(ze)(ze)仄(ze)(ze)(ze)平(ping)(ping)。平(ping)(ping)仄(ze)(ze)(ze)平(ping)(ping)平(ping)(ping),仄(ze)(ze)(ze)仄(ze)(ze)(ze)平(ping)(ping)平(ping)(ping)。平(ping)(ping)平(ping)(ping)仄(ze)(ze)(ze)仄(ze)(ze)(ze)平(ping)(ping)平(ping)(ping)仄(ze)(ze)(ze),仄(ze)(ze)(ze)仄(ze)(ze)(ze)平(ping)(ping)平(ping)(ping)仄(ze)(ze)(ze)仄(ze)(ze)(ze)平(ping)(ping)。
霽(ji)靄迷(mi)空(kong)曉未收。羈(ji)館殘(can)燈,永夜悲秋。梧(wu)桐(tong)葉上三(san)更雨,別是人間一段愁。
仄(ze)(ze)(ze)仄(ze)(ze)(ze)仄(ze)(ze)(ze)平(ping)(ping)(ping)(ping)仄(ze)(ze)(ze)仄(ze)(ze)(ze)平(ping)(ping)(ping)(ping)。平(ping)(ping)(ping)(ping)平(ping)(ping)(ping)(ping)平(ping)(ping)(ping)(ping)仄(ze)(ze)(ze),平(ping)(ping)(ping)(ping)仄(ze)(ze)(ze)平(ping)(ping)(ping)(ping)平(ping)(ping)(ping)(ping)。平(ping)(ping)(ping)(ping)平(ping)(ping)(ping)(ping)仄(ze)(ze)(ze)仄(ze)(ze)(ze)仄(ze)(ze)(ze)平(ping)(ping)(ping)(ping)平(ping)(ping)(ping)(ping),平(ping)(ping)(ping)(ping)仄(ze)(ze)(ze)平(ping)(ping)(ping)(ping)平(ping)(ping)(ping)(ping),仄(ze)(ze)(ze)仄(ze)(ze)(ze)平(ping)(ping)(ping)(ping)平(ping)(ping)(ping)(ping)。
睡又不成夢又休。多愁(chou)多病,當(dang)甚(shen)風流。真情一點苦縈人,才下眉尖,恰上(shang)心頭。
(說明:詞牌(pai)格(ge)(ge)律與對照例詞交錯排(pai)(pai)列。格(ge)(ge)律使用(yong)(yong)宋體字排(pai)(pai)印,例詞使用(yong)(yong)斜體字排(pai)(pai)印。詞牌(pai)符號含義如(ru)下:平,表(biao)(biao)(biao)示填平聲字;仄,表(biao)(biao)(biao)示填仄聲字;中,表(biao)(biao)(biao)示可平可仄。句(ju)末加粗為韻腳。)
宋·周紫(zi)芝(zhi)《一(yi)剪梅·送楊師醇赴官(guan)》
宋(song)·李清照《一剪梅·紅藕香殘玉簟秋》
宋·蔡伸《一剪梅·堆枕烏云墮(duo)翠翹》
宋·韓元(yuan)吉《一剪梅·葉(xie)夢錫(xi)席上》
宋(song)·辛(xin)棄(qi)疾《一剪梅·中秋無月(yue)》
宋·劉克莊《一剪梅·余(yu)赴廣東實之夜餞于風亭》
明·唐寅(yin)《一剪(jian)梅·雨打(da)梨花(hua)深閉門》
明·夏完淳(chun)《一剪梅·詠柳》