詞(ci) 目:干(gan)將(jiang)莫(mo)邪
發 音:gān jiāng mò yé
釋(shi) 義:干將、莫邪:古代寶劍名。鋒利的寶劍的代稱。
出 處:《戰國策(ce)·齊(qi)策(ce)五(wu)》:“(蘇(su)秦(qin)說齊(qi)閔(min)王曰(yue))今雖干將莫邪(xie),非得(de)人(ren)力(li),則不能割劌矣。”
根據大約(yue)成書于東漢(han)末年(nian)的《吳(wu)越春秋(qiu)》記(ji)載,干(gan)將“采(cai)五山(shan)之鐵精,六合之金英”,以鑄鐵劍(jian)。三月不成。莫(mo)邪“斷發剪爪,投于爐中,使(shi)童男(nan)童女三百人鼓橐裝炭,金鐵乃濡,遂以成劍(jian)”。制(zhi)成的兩(liang)柄劍(jian)分(fen)別被稱為(wei)“干(gan)將”、“莫(mo)邪”。劍(jian)身均有(you)花(hua)紋。干(gan)將劍(jian)“作龜文(wen)”,莫(mo)邪劍(jian)“作漫理”(水波紋)。這在一定程度上(shang)反映了戰國和兩(liang)漢(han)時代的制(zhi)劍(jian)工藝(yi)。
干(gan)(gan)(gan)將(jiang)(jiang)(jiang)(jiang)(jiang)(jiang)(jiang)、莫(mo)(mo)邪(xie)(xie)(xie)(xie)(xie)(xie)(xie)(xie)是(shi)(shi)兩把(ba)劍(jian)(jian)(jian),但是(shi)(shi)沒(mei)有人(ren)能分(fen)開它們。干(gan)(gan)(gan)將(jiang)(jiang)(jiang)(jiang)(jiang)(jiang)(jiang)、莫(mo)(mo)邪(xie)(xie)(xie)(xie)(xie)(xie)(xie)(xie)是(shi)(shi)兩個人(ren),同(tong)樣(yang),也(ye)(ye)(ye)沒(mei)有人(ren)能將(jiang)(jiang)(jiang)(jiang)(jiang)(jiang)(jiang)他(ta)(ta)(ta)們分(fen)開。干(gan)(gan)(gan)將(jiang)(jiang)(jiang)(jiang)(jiang)(jiang)(jiang)、莫(mo)(mo)邪(xie)(xie)(xie)(xie)(xie)(xie)(xie)(xie)是(shi)(shi)干(gan)(gan)(gan)將(jiang)(jiang)(jiang)(jiang)(jiang)(jiang)(jiang)、莫(mo)(mo)邪(xie)(xie)(xie)(xie)(xie)(xie)(xie)(xie)鑄(zhu)的(de)兩把(ba)劍(jian)(jian)(jian)。干(gan)(gan)(gan)將(jiang)(jiang)(jiang)(jiang)(jiang)(jiang)(jiang)是(shi)(shi)雄劍(jian)(jian)(jian),莫(mo)(mo)邪(xie)(xie)(xie)(xie)(xie)(xie)(xie)(xie)是(shi)(shi)雌劍(jian)(jian)(jian)。干(gan)(gan)(gan)將(jiang)(jiang)(jiang)(jiang)(jiang)(jiang)(jiang)是(shi)(shi)丈(zhang)夫,莫(mo)(mo)邪(xie)(xie)(xie)(xie)(xie)(xie)(xie)(xie)是(shi)(shi)妻(qi)子。干(gan)(gan)(gan)將(jiang)(jiang)(jiang)(jiang)(jiang)(jiang)(jiang)很勤勞,莫(mo)(mo)邪(xie)(xie)(xie)(xie)(xie)(xie)(xie)(xie)很溫柔(rou)。干(gan)(gan)(gan)將(jiang)(jiang)(jiang)(jiang)(jiang)(jiang)(jiang)為吳(wu)王鑄(zhu)劍(jian)(jian)(jian)的(de)時(shi)候(hou),莫(mo)(mo)邪(xie)(xie)(xie)(xie)(xie)(xie)(xie)(xie)為干(gan)(gan)(gan)將(jiang)(jiang)(jiang)(jiang)(jiang)(jiang)(jiang)扇扇子,擦汗水。三個月(yue)過去了(le)(le)(le),干(gan)(gan)(gan)將(jiang)(jiang)(jiang)(jiang)(jiang)(jiang)(jiang)嘆了(le)(le)(le)一(yi)口(kou)氣(qi)。莫(mo)(mo)邪(xie)(xie)(xie)(xie)(xie)(xie)(xie)(xie)也(ye)(ye)(ye)流(liu)出了(le)(le)(le)眼淚(lei)。莫(mo)(mo)邪(xie)(xie)(xie)(xie)(xie)(xie)(xie)(xie)知道(dao)干(gan)(gan)(gan)將(jiang)(jiang)(jiang)(jiang)(jiang)(jiang)(jiang)為什么(me)(me)嘆氣(qi),因為爐(lu)中采自五山(shan)六合的(de)金鐵(tie)之精無法熔化,鐵(tie)英不化,劍(jian)(jian)(jian)就(jiu)無法鑄(zhu)成。干(gan)(gan)(gan)將(jiang)(jiang)(jiang)(jiang)(jiang)(jiang)(jiang)也(ye)(ye)(ye)知道(dao)莫(mo)(mo)邪(xie)(xie)(xie)(xie)(xie)(xie)(xie)(xie)為什么(me)(me)流(liu)淚(lei),因為劍(jian)(jian)(jian)鑄(zhu)不成,自己就(jiu)得(de)被吳(wu)王殺死。干(gan)(gan)(gan)將(jiang)(jiang)(jiang)(jiang)(jiang)(jiang)(jiang)依舊嘆氣(qi),而在(zai)一(yi)天晚上,莫(mo)(mo)邪(xie)(xie)(xie)(xie)(xie)(xie)(xie)(xie)卻突然(ran)(ran)(ran)笑(xiao)(xiao)了(le)(le)(le)。看(kan)到(dao)(dao)莫(mo)(mo)邪(xie)(xie)(xie)(xie)(xie)(xie)(xie)(xie)笑(xiao)(xiao)了(le)(le)(le),干(gan)(gan)(gan)將(jiang)(jiang)(jiang)(jiang)(jiang)(jiang)(jiang)突然(ran)(ran)(ran)害怕起(qi)來,干(gan)(gan)(gan)將(jiang)(jiang)(jiang)(jiang)(jiang)(jiang)(jiang)知道(dao)莫(mo)(mo)邪(xie)(xie)(xie)(xie)(xie)(xie)(xie)(xie)為什么(me)(me)笑(xiao)(xiao),干(gan)(gan)(gan)將(jiang)(jiang)(jiang)(jiang)(jiang)(jiang)(jiang)對(dui)莫(mo)(mo)邪(xie)(xie)(xie)(xie)(xie)(xie)(xie)(xie)說(shuo)(shuo):莫(mo)(mo)邪(xie)(xie)(xie)(xie)(xie)(xie)(xie)(xie),你千萬不要去做。莫(mo)(mo)邪(xie)(xie)(xie)(xie)(xie)(xie)(xie)(xie)沒(mei)說(shuo)(shuo)什么(me)(me),她只(zhi)是(shi)(shi)笑(xiao)(xiao)。干(gan)(gan)(gan)將(jiang)(jiang)(jiang)(jiang)(jiang)(jiang)(jiang)醒來的(de)時(shi)候(hou),發現莫(mo)(mo)邪(xie)(xie)(xie)(xie)(xie)(xie)(xie)(xie)沒(mei)在(zai)身邊。干(gan)(gan)(gan)將(jiang)(jiang)(jiang)(jiang)(jiang)(jiang)(jiang)如萬箭穿(chuan)心,他(ta)(ta)(ta)知道(dao)莫(mo)(mo)邪(xie)(xie)(xie)(xie)(xie)(xie)(xie)(xie)在(zai)哪兒。莫(mo)(mo)邪(xie)(xie)(xie)(xie)(xie)(xie)(xie)(xie)站在(zai)高聳(song)的(de)鑄(zhu)劍(jian)(jian)(jian)爐(lu)壁上,裙裾飄飛,宛如仙女。莫(mo)(mo)邪(xie)(xie)(xie)(xie)(xie)(xie)(xie)(xie)看(kan)到(dao)(dao)干(gan)(gan)(gan)將(jiang)(jiang)(jiang)(jiang)(jiang)(jiang)(jiang)的(de)身影在(zai)熹微的(de)晨光中從遠(yuan)處急急奔(ben)來。她笑(xiao)(xiao)了(le)(le)(le),她聽(ting)到(dao)(dao)干(gan)(gan)(gan)將(jiang)(jiang)(jiang)(jiang)(jiang)(jiang)(jiang)嘶(si)啞的(de)喊(han)叫:莫(mo)(mo)邪(xie)(xie)(xie)(xie)(xie)(xie)(xie)(xie)……,莫(mo)(mo)邪(xie)(xie)(xie)(xie)(xie)(xie)(xie)(xie)依然(ran)(ran)(ran)在(zai)笑(xiao)(xiao),但是(shi)(shi)淚(lei)水也(ye)(ye)(ye)同(tong)時(shi)流(liu)了(le)(le)(le)下(xia)(xia)來。干(gan)(gan)(gan)將(jiang)(jiang)(jiang)(jiang)(jiang)(jiang)(jiang)也(ye)(ye)(ye)流(liu)下(xia)(xia)了(le)(le)(le)眼淚(lei),在(zai)淚(lei)光模(mo)糊中他(ta)(ta)(ta)看(kan)到(dao)(dao)莫(mo)(mo)邪(xie)(xie)(xie)(xie)(xie)(xie)(xie)(xie)飄然(ran)(ran)(ran)墜下(xia)(xia),他(ta)(ta)(ta)聽(ting)到(dao)(dao)莫(mo)(mo)邪(xie)(xie)(xie)(xie)(xie)(xie)(xie)(xie)最后對(dui)他(ta)(ta)(ta)說(shuo)(shuo)道(dao):干(gan)(gan)(gan)將(jiang)(jiang)(jiang)(jiang)(jiang)(jiang)(jiang),我沒(mei)有死,我們還會在(zai)一(yi)起(qi)……
鐵水熔化,劍(jian)順利鑄成(cheng)。一(yi)(yi)雄一(yi)(yi)雌,取名干(gan)(gan)將(jiang)(jiang)莫(mo)邪,干(gan)(gan)將(jiang)(jiang)只將(jiang)(jiang)“干(gan)(gan)將(jiang)(jiang)”獻(xian)給吳(wu)(wu)王。干(gan)(gan)將(jiang)(jiang)私藏(zang)“莫(mo)邪”的(de)(de)(de)(de)消息很快被吳(wu)(wu)王知曉,武士(shi)將(jiang)(jiang)干(gan)(gan)將(jiang)(jiang)團團圍住,干(gan)(gan)將(jiang)(jiang)束手就擒(qin),他打開(kai)劍(jian)匣絕望(wang)地向(xiang)里(li)(li)面問道:莫(mo)邪,我們怎樣才(cai)能在(zai)一(yi)(yi)起?劍(jian)忽從(cong)匣中躍出(chu),化為(wei)一(yi)(yi)條清(qing)麗的(de)(de)(de)(de)白龍(long),飛騰而去(qu),同時(shi),莫(mo)邪也突(tu)然(ran)消失無(wu)蹤。在(zai)莫(mo)邪消失的(de)(de)(de)(de)時(shi)候(hou),吳(wu)(wu)王身邊的(de)(de)(de)(de)“干(gan)(gan)將(jiang)(jiang)”劍(jian)也不知去(qu)向(xiang)。而在(zai)千里(li)(li)之外的(de)(de)(de)(de)荒涼的(de)(de)(de)(de)貧(pin)城(cheng)縣,在(zai)一(yi)(yi)個叫(jiao)延平(ping)(ping)津(jin)(今福建(jian)南(nan)平(ping)(ping))的(de)(de)(de)(de)大湖里(li)(li)突(tu)然(ran)出(chu)現(xian)(xian)了一(yi)(yi)條年輕的(de)(de)(de)(de)白龍(long)。這(zhe)條白龍(long)美麗而善(shan)良(liang),為(wei)百姓呼風(feng)喚雨(yu),荒涼的(de)(de)(de)(de)貧(pin)城(cheng)縣漸漸風(feng)調雨(yu)順,五谷豐登,縣城(cheng)的(de)(de)(de)(de)名字也由貧(pin)城(cheng)改為(wei)豐城(cheng)。可是,當地人(ren)卻時(shi)常發(fa)現(xian)(xian),這(zhe)條白龍(long)幾乎天天都在(zai)延平(ping)(ping)津(jin)的(de)(de)(de)(de)湖面張(zhang)望(wang),象在(zai)等待什(shen)么,有人(ren)還看(kan)到它的(de)(de)(de)(de)眼中常含著淚水。
六百年過(guo)去了(le)(le)(le)。一(yi)(yi)個偶然(ran)的機(ji)會里(li)(li),豐城縣令雷(lei)煥(huan)在(zai)(zai)修筑城墻的時候(hou),從地(di)下掘出一(yi)(yi)個石匣,里(li)(li)面(mian)有(you)一(yi)(yi)把(ba)劍(jian),上面(mian)赫然(ran)刻著(zhu)“干將”二(er)字,雷(lei)煥(huan)欣喜異常(chang),將這把(ba)傳誦(song)已(yi)(yi)久的名(ming)劍(jian)帶在(zai)(zai)身邊(bian)。有(you)一(yi)(yi)天,雷(lei)煥(huan)從延平津湖邊(bian)路過(guo),腰中(zhong)佩(pei)劍(jian)突然(ran)從鞘中(zhong)跳出躍進水(shui)里(li)(li),正在(zai)(zai)雷(lei)煥(huan)驚愕之際(ji),水(shui)面(mian)翻涌(yong),躍出黑白雙龍,雙龍向雷(lei)煥(huan)頻(pin)頻(pin)點頭(tou)意在(zai)(zai)致謝,然(ran)后,兩條龍脖頸親熱地(di)糾纏廝磨,雙雙潛入(ru)水(shui)底不(bu)見了(le)(le)(le)。在(zai)(zai)豐城縣世代(dai)生(sheng)活的百姓們,發(fa)現天天在(zai)(zai)延平津湖面(mian)含淚張望據說(shuo)已(yi)(yi)存在(zai)(zai)了(le)(le)(le)六百多年的白龍突然(ran)不(bu)見了(le)(le)(le)。而在(zai)(zai)第二(er)天,縣城里(li)(li)卻搬來了(le)(le)(le)一(yi)(yi)對(dui)平凡(fan)的小(xiao)夫(fu)妻。丈夫(fu)是一(yi)(yi)個出色的鐵匠(jiang),技(ji)藝非(fei)常(chang)精湛,但他(ta)只用心鍛打掙(zheng)不(bu)了(le)(le)(le)幾個錢的普通農具(ju)卻拒絕打造有(you)千金之利(li)的兵器(qi),在(zai)(zai)他(ta)干活的時候(hou),他(ta)的小(xiao)妻子總(zong)在(zai)(zai)旁邊(bian)為(wei)他(ta)扇扇子,擦汗水(shui)。
吳(wu)國的能工巧匠干將和莫邪夫妻二人(ren)給(gei)鄰國楚(chu)國的楚(chu)王(wang)(wang)鑄(zhu)(zhu)(zhu)造寶劍(jian)(jian)(jian)(jian)(jian)(jian),用了(le)(le)(le)好(hao)幾年(nian)的工夫才(cai)制成(cheng)。楚(chu)王(wang)(wang)因時(shi)間久了(le)(le)(le)而(er)發(fa)怒(nu)(nu),想要(yao)殺(sha)死鑄(zhu)(zhu)(zhu)劍(jian)(jian)(jian)(jian)(jian)(jian)人(ren)。寶劍(jian)(jian)(jian)(jian)(jian)(jian)鑄(zhu)(zhu)(zhu)了(le)(le)(le)兩(liang)把并分有(you)雌(ci)與雄(xiong)(xiong)(xiong)。干將的妻子當時(shi)懷孕(yun)就要(yao)生孩(hai)(hai)子了(le)(le)(le),丈(zhang)夫便對妻子訴說(shuo)道:“我(wo)替楚(chu)王(wang)(wang)鑄(zhu)(zhu)(zhu)造寶劍(jian)(jian)(jian)(jian)(jian)(jian),好(hao)多(duo)年(nian)才(cai)獲得(de)成(cheng)功,楚(chu)王(wang)(wang)為此(ci)發(fa)怒(nu)(nu),我(wo)要(yao)前(qian)去送劍(jian)(jian)(jian)(jian)(jian)(jian)給(gei)他(ta)的話(hua),他(ta)必殺(sha)死我(wo)。你如果(guo)生下的孩(hai)(hai)子是男孩(hai)(hai)的話(hua),等他(ta)長大(da)成(cheng)人(ren),告訴他(ta)說(shuo):‘出門望南(nan)山,松(song)生石(shi)頭上,劍(jian)(jian)(jian)(jian)(jian)(jian)在(zai)其背中”隨后就拿著一(yi)(yi)把雌(ci)劍(jian)(jian)(jian)(jian)(jian)(jian)前(qian)去進見楚(chu)王(wang)(wang)。楚(chu)王(wang)(wang)非常憤怒(nu)(nu),命令人(ren)來察看寶劍(jian)(jian)(jian)(jian)(jian)(jian),發(fa)現劍(jian)(jian)(jian)(jian)(jian)(jian)原有(you)兩(liang)把,一(yi)(yi)把雄(xiong)(xiong)(xiong)的,一(yi)(yi)把雌(ci)的,雌(ci)劍(jian)(jian)(jian)(jian)(jian)(jian)被(bei)送呈(cheng)上來,而(er)雄(xiong)(xiong)(xiong)劍(jian)(jian)(jian)(jian)(jian)(jian)卻(que)沒(mei)有(you)送來。楚(chu)王(wang)(wang)暴怒(nu)(nu),立即把鑄(zhu)(zhu)(zhu)劍(jian)(jian)(jian)(jian)(jian)(jian)的干將殺(sha)死了(le)(le)(le)。
莫邪的(de)(de)(de)兒子(zi)名(ming)(ming)(ming)叫赤(chi),等到他(ta)(ta)后(hou)(hou)(hou)來長大(da)(da)成(cheng)(cheng)人了(le),就向(xiang)自己的(de)(de)(de)母親(qin)詢問道:“我(wo)(wo)的(de)(de)(de)父(fu)親(qin)究竟在(zai)(zai)哪里(li)呀?”母親(qin)說:“你的(de)(de)(de)父(fu)親(qin)給楚(chu)(chu)(chu)(chu)王(wang)(wang)(wang)(wang)(wang)制作寶劍(jian)(jian),用(yong)了(le)好(hao)幾年才鑄(zhu)成(cheng)(cheng),可是楚(chu)(chu)(chu)(chu)王(wang)(wang)(wang)(wang)(wang)卻(que)發(fa)怒,殺死(si)了(le)他(ta)(ta)。他(ta)(ta)離開(kai)時(shi)曾(ceng)囑咐我(wo)(wo):‘告訴你的(de)(de)(de)兒子(zi):出(chu)門(men)望南山,松(song)生石頭(tou)(tou)(tou)上(shang),劍(jian)(jian)在(zai)(zai)其(qi)背中’”于是,兒子(zi)走出(chu)家門(men)向(xiang)南望去,不(bu)曾(ceng)看(kan)見(jian)有(you)(you)(you)什(shen)么(me)山,只是看(kan)到屋堂前面石塊上(shang)立有(you)(you)(you)一(yi)松(song)木(mu),就用(yong)斧子(zi)劈(pi)開(kai)松(song)木(mu)背后(hou)(hou)(hou)面,終(zhong)于得到了(le)雄(xiong)劍(jian)(jian)。從(cong)此以后(hou)(hou)(hou),赤(chi)出(chu)發(fa)向(xiang)楚(chu)(chu)(chu)(chu)王(wang)(wang)(wang)(wang)(wang)報仇(chou)。赤(chi)持(chi)劍(jian)(jian)怒吼:“楚(chu)(chu)(chu)(chu)王(wang)(wang)(wang)(wang)(wang),我(wo)(wo)要殺了(le)你。”楚(chu)(chu)(chu)(chu)王(wang)(wang)(wang)(wang)(wang)夜噩夢,夢見(jian)有(you)(you)(you)人要殺自己,大(da)(da)驚(jing),遂(sui)叫來宮廷畫(hua)師(shi),依夢而畫(hua),憑畫(hua)通緝(ji)(ji),懸賞赤(chi)的(de)(de)(de)人頭(tou)(tou)(tou),楚(chu)(chu)(chu)(chu)王(wang)(wang)(wang)(wang)(wang)夢中果(guo)然是赤(chi)的(de)(de)(de)模樣,赤(chi)被四(si)處(chu)通緝(ji)(ji),報仇(chou)無方(fang),便獨(du)自在(zai)(zai)山野嘆氣哭泣(qi),一(yi)壯(zhuang)(zhuang)(zhuang)士(shi)(shi)路過,問起(qi)哭泣(qi)的(de)(de)(de)原因,赤(chi)一(yi)一(yi)回(hui)(hui)答,壯(zhuang)(zhuang)(zhuang)士(shi)(shi)說你把頭(tou)(tou)(tou)交給我(wo)(wo),我(wo)(wo)替(ti)你報仇(chou),赤(chi)相信了(le)壯(zhuang)(zhuang)(zhuang)士(shi)(shi),將報仇(chou)之(zhi)(zhi)(zhi)事連(lian)同(tong)自己的(de)(de)(de)人頭(tou)(tou)(tou)以及雄(xiong)劍(jian)(jian)托付給了(le)壯(zhuang)(zhuang)(zhuang)士(shi)(shi),壯(zhuang)(zhuang)(zhuang)士(shi)(shi)帶(dai)著(zhu)赤(chi)的(de)(de)(de)人頭(tou)(tou)(tou)進京(jing)面見(jian)楚(chu)(chu)(chu)(chu)王(wang)(wang)(wang)(wang)(wang),獻上(shang)雄(xiong)劍(jian)(jian)及赤(chi)的(de)(de)(de)頭(tou)(tou)(tou),打開(kai)包袱后(hou)(hou)(hou),赤(chi)的(de)(de)(de)頭(tou)(tou)(tou)滾出(chu),雙眼怒視楚(chu)(chu)(chu)(chu)王(wang)(wang)(wang)(wang)(wang),楚(chu)(chu)(chu)(chu)王(wang)(wang)(wang)(wang)(wang)害怕,問壯(zhuang)(zhuang)(zhuang)士(shi)(shi)怎么(me)辦,壯(zhuang)(zhuang)(zhuang)士(shi)(shi)說:“赤(chi)乃是人之(zhi)(zhi)(zhi)英(ying)雄(xiong),帶(dai)著(zhu)怨氣而死(si),心有(you)(you)(you)不(bu)甘,故死(si)不(bu)瞑(ming)目,應置大(da)(da)鼎(ding)(ding)于朝堂,將赤(chi)之(zhi)(zhi)(zhi)頭(tou)(tou)(tou)煮(zhu)(zhu)上(shang)三(san)(san)(san)(san)天三(san)(san)(san)(san)夜方(fang)可消其(qi)怨氣。”三(san)(san)(san)(san)日后(hou)(hou)(hou),赤(chi)之(zhi)(zhi)(zhi)頭(tou)(tou)(tou)沒有(you)(you)(you)任(ren)何(he)變化,依然怒視楚(chu)(chu)(chu)(chu)王(wang)(wang)(wang)(wang)(wang),楚(chu)(chu)(chu)(chu)王(wang)(wang)(wang)(wang)(wang)問壯(zhuang)(zhuang)(zhuang)士(shi)(shi)為什(shen)么(me),壯(zhuang)(zhuang)(zhuang)士(shi)(shi)說:“此乃英(ying)雄(xiong)之(zhi)(zhi)(zhi)頭(tou)(tou)(tou),大(da)(da)王(wang)(wang)(wang)(wang)(wang)需要親(qin)自行(xing)至(zhi)鼎(ding)(ding)邊寬(kuan)慰(wei)英(ying)雄(xiong),頭(tou)(tou)(tou)方(fang)能(neng)煮(zhu)(zhu)爛。”楚(chu)(chu)(chu)(chu)王(wang)(wang)(wang)(wang)(wang)依言(yan)行(xing)至(zhi)鼎(ding)(ding)邊,出(chu)言(yan)寬(kuan)慰(wei),赤(chi)之(zhi)(zhi)(zhi)頭(tou)(tou)(tou)仍然怒視楚(chu)(chu)(chu)(chu)王(wang)(wang)(wang)(wang)(wang),楚(chu)(chu)(chu)(chu)王(wang)(wang)(wang)(wang)(wang)恐(kong)懼(ju),回(hui)(hui)頭(tou)(tou)(tou)欲(yu)(yu)問壯(zhuang)(zhuang)(zhuang)士(shi)(shi)何(he)故,但見(jian)壯(zhuang)(zhuang)(zhuang)士(shi)(shi)持(chi)劍(jian)(jian)跳起(qi)暴喝:“大(da)(da)王(wang)(wang)(wang)(wang)(wang)的(de)(de)(de)頭(tou)(tou)(tou)陪他(ta)(ta)一(yi)起(qi)煮(zhu)(zhu),他(ta)(ta)便死(si)而瞑(ming)目了(le)”楚(chu)(chu)(chu)(chu)王(wang)(wang)(wang)(wang)(wang)死(si),王(wang)(wang)(wang)(wang)(wang)頭(tou)(tou)(tou)飛入鼎(ding)(ding)中,衛兵將壯(zhuang)(zhuang)(zhuang)士(shi)(shi)合圍欲(yu)(yu)殺之(zhi)(zhi)(zhi),壯(zhuang)(zhuang)(zhuang)士(shi)(shi)言(yan):“不(bu)勞煩(fan)各位。”自刎(wen)而死(si),頭(tou)(tou)(tou)亦(yi)投(tou)入鼎(ding)(ding)中,百官圍觀,三(san)(san)(san)(san)頭(tou)(tou)(tou)皆爛,無法辨認,欲(yu)(yu)葬王(wang)(wang)(wang)(wang)(wang)頭(tou)(tou)(tou),卻(que)無法區分,于是請教當時(shi)的(de)(de)(de)名(ming)(ming)(ming)士(shi)(shi),名(ming)(ming)(ming)士(shi)(shi)說,赤(chi)與壯(zhuang)(zhuang)(zhuang)士(shi)(shi)都是英(ying)雄(xiong),將他(ta)(ta)們(men)三(san)(san)(san)(san)個頭(tou)(tou)(tou)葬一(yi)起(qi)吧(ba),遂(sui)合葬,稱“三(san)(san)(san)(san)王(wang)(wang)(wang)(wang)(wang)墓”
《文選·七命(ming)》注(zhu)引(yin)《吳(wu)越春(chun)秋》(亦見(jian)(jian)今本(ben)《吳(wu)越春(chun)秋·闔(he)(he)閭(lv)(lv)內傳》,文較繁):“干將(jiang)(jiang)者吳(wu)人,造劍二(er)枚,一曰(yue)(yue)(yue)干將(jiang)(jiang),二(er)曰(yue)(yue)(yue)莫(mo)邪。莫(mo)邪者,干將(jiang)(jiang)之(zhi)妻也。干將(jiang)(jiang)曰(yue)(yue)(yue):‘吾師(shi)之(zhi)作冶也,金鐵之(zhi)類不(bu)銷,夫妻俱入冶爐(lu)之(zhi)中(zhong)’。莫(mo)邪曰(yue)(yue)(yue):‘先師(shi)親爍身以成物,妾何難也’。于是干將(jiang)(jiang)夫妻乃斷(duan)發揃爪,投(tou)之(zhi)爐(lu)中(zhong),使童女三百,鼓橐裝炭,金鐵乃濡,遂以成劍。陽曰(yue)(yue)(yue)干將(jiang)(jiang)而作龜文;陽曰(yue)(yue)(yue)莫(mo)邪而漫理。干將(jiang)(jiang)慝其陽,出(chu)其陰,而獻之(zhi)闔(he)(he)閭(lv)(lv),闔(he)(he)閭(lv)(lv)甚重之(zhi)”。參見(jian)(jian)“眉間尺”。
《搜(sou)神記》載:王(wang)夢見一兒,眉(mei)間(jian)廣尺,言欲(yu)報仇。王(wang)即購之(zhi)(zhi)千(qian)金。兒聞之(zhi)(zhi),亡(wang)去(qu),入山行歌(ge)。客(ke)(ke)有逢者,謂(wei):“子(zi)(zi)(zi)年(nian)少,何哭之(zhi)(zhi)甚悲耶?”曰:“吾干將、莫(mo)邪(xie)子(zi)(zi)(zi)也(ye)。楚(chu)王(wang)殺吾父,吾欲(yu)報之(zhi)(zhi)。”客(ke)(ke)曰:“聞王(wang)購子(zi)(zi)(zi)頭千(qian)金,將子(zi)(zi)(zi)頭與劍(jian)來(lai),為子(zi)(zi)(zi)報之(zhi)(zhi)。”兒曰:“幸甚!”即自(zi)刎。兩手捧頭與劍(jian)奉之(zhi)(zhi),立僵。客(ke)(ke)曰:“不負子(zi)(zi)(zi)也(ye)。”于是尸乃仆(pu)。
客持頭(tou)往(wang)見楚王(wang)(wang),王(wang)(wang)大(da)喜,客曰(yue):“此(ci)乃勇(yong)士(shi)頭(tou)也。當于湯鑊煮之(zhi)。”王(wang)(wang)如其言煮頭(tou)。三日三夕不(bu)(bu)爛(lan)。頭(tou)踔出湯中,瞋目(mu)大(da)怒。客曰(yue):“此(ci)兒頭(tou)不(bu)(bu)爛(lan),愿(yuan)王(wang)(wang)自往(wang)臨(lin)視之(zhi),是必爛(lan)也。”王(wang)(wang)即臨(lin)之(zhi)。客以劍(jian)擬王(wang)(wang),王(wang)(wang)頭(tou)隨墮湯中。客亦自擬己頭(tou),頭(tou)復墮湯中。三首俱爛(lan),不(bu)(bu)可識別。乃分其湯肉葬之(zhi),故通(tong)名三王(wang)(wang)墓。今在(zai)汝南(nan)北宜春縣界。
另:《拾遺記.卷十.諸名山》
(昆吾(wu)山)其(qi)(qi)(qi)山有獸,大如(ru)(ru)(ru)兔(tu)(tu),毛色如(ru)(ru)(ru)金。食土(tu)(tu)下(xia)之丹石(shi)(shi),深穴地以為(wei)(wei)窟。亦(yi)食銅(tong)鐵(tie),膽腎(shen)皆如(ru)(ru)(ru)鐵(tie)。其(qi)(qi)(qi)雌(ci)者,色白如(ru)(ru)(ru)銀。昔吳國武庫之中(zhong),兵刃鐵(tie)器(qi)俱被(bei)食盡(jin),而(er)封署依然。王(wang)令(ling)檢其(qi)(qi)(qi)庫穴,獵得雙(shuang)兔(tu)(tu),一(yi)(yi)(yi)(yi)白一(yi)(yi)(yi)(yi)黃。殺之開(kai)其(qi)(qi)(qi)腹(fu),而(er)有鐵(tie)膽腎(shen),方知兵刃之鐵(tie)為(wei)(wei)兔(tu)(tu)所(suo)食。王(wang)乃招(zhao)其(qi)(qi)(qi)劍工,令(ling)鑄其(qi)(qi)(qi)膽腎(shen)以為(wei)(wei)劍,一(yi)(yi)(yi)(yi)雌(ci)一(yi)(yi)(yi)(yi)雄(xiong)(xiong),號“干將”者雄(xiong)(xiong),號“鏌铘”者雌(ci),其(qi)(qi)(qi)劍可以切(qie)玉斷犀。王(wang)深寶之,遂霸其(qi)(qi)(qi)國,后以石(shi)(shi)匣埋藏。及晉之中(zhong)興,夜有紫色沖(chong)斗牛。張華(hua)(hua)使雷煥為(wei)(wei)豐城縣令(ling),掘(jue)而(er)得之。華(hua)(hua)與煥各寶其(qi)(qi)(qi)一(yi)(yi)(yi)(yi),拭以華(hua)(hua)陰之土(tu)(tu),光耀射人(ren)。后華(hua)(hua)遇害(hai),失劍所(suo)在。煥子佩其(qi)(qi)(qi)一(yi)(yi)(yi)(yi)劍,過延(yan)平津,劍鳴飛入水。及入水尋之,但(dan)見雙(shuang)龍纏屈于(yu)潭下(xia),目光如(ru)(ru)(ru)電,遂不(bu)敢前取矣。
福建南平市市標——雙劍(jian)化龍,坐落于市中心延(yan)平湖湖面之上。雙劍(jian),自然(ran)是指干將與(yu)莫邪。
1.圣道之劍:軒轅夏禹
2.仁道之劍(jian):湛(zhan)盧
3.帝道之劍(jian):赤霄(xiao)
4.威道之劍:泰阿
5.誠信之劍:七星(xing)龍淵
6/7.摯情之劍:干將/莫邪
8. 勇絕之(zhi)劍:魚(yu)腸
9.尊貴無雙之劍:純鈞
10.精致優雅之劍(jian):承影