史(shi)(shi)(shi)大(da)成(cheng)(cheng)出身于(yu)(yu)農耕之(zhi)(zhi)家(jia),他(ta)(ta)(ta)(ta)(ta)的(de)父(fu)(fu)親(qin)(qin)(qin)名(ming)史(shi)(shi)(shi)紹南(nan),粗(cu)通文(wen)墨。史(shi)(shi)(shi)大(da)成(cheng)(cheng)自(zi)幼聰穎好(hao)學,不(bu)(bu)(bu)分寒暑,刻(ke)苦(ku)讀書(shu)。他(ta)(ta)(ta)(ta)(ta)天性至孝(xiao)。一(yi)(yi)(yi)(yi)(yi)(yi)次(ci)母親(qin)(qin)(qin)染病(bing),服藥(yao)無(wu)效(xiao),他(ta)(ta)(ta)(ta)(ta)于(yu)(yu)焦慮之(zhi)(zhi)中(zhong)(zhong),竟(jing)學古人(ren)割(ge)股肉和藥(yao)為(wei)(wei)(wei)(wei)(wei)(wei)母療疾(ji),在(zai)(zai)(zai)(zai)當地被傳(chuan)為(wei)(wei)(wei)(wei)(wei)(wei)佳話(hua)。官(guan)(guan)(guan)府為(wei)(wei)(wei)(wei)(wei)(wei)此(ci)專門(men)上(shang)(shang)報朝(chao)廷(ting)(ting)(ting)(ting),以(yi)“孝(xiao)子(zi)(zi)(zi)(zi)”名(ming)分得(de)授(shou)錢糧。十(shi)六(liu)(liu)歲時(shi),史(shi)(shi)(shi)大(da)成(cheng)(cheng)考(kao)取秀才。明(ming)朝(chao)崇禎十(shi)三(san)(san)(san)年(nian)(nian),考(kao)取舉(ju)人(ren)。后見(jian)明(ming)朝(chao)風雨飄搖,知其國祚不(bu)(bu)(bu)長(chang),遂斷絕入仕(shi)之(zhi)(zhi)念,未繼(ji)續參加(jia)(jia)會(hui)(hui)(hui)試。史(shi)(shi)(shi)大(da)成(cheng)(cheng)為(wei)(wei)(wei)(wei)(wei)(wei)了(le)幫助父(fu)(fu)親(qin)(qin)(qin)維持全家(jia)生計(ji),便(bian)(bian)在(zai)(zai)(zai)(zai)鄉(xiang)學以(yi)授(shou)課為(wei)(wei)(wei)(wei)(wei)(wei)業。清朝(chao)定(ding)鼎中(zhong)(zhong)原后,朝(chao)廷(ting)(ting)(ting)(ting)頻頻來(lai)召,他(ta)(ta)(ta)(ta)(ta)屢(lv)屢(lv)拒之(zhi)(zhi)。后見(jian)政局穩定(ding),大(da)批(pi)漢人(ren)紛(fen)紛(fen)入仕(shi),遂在(zai)(zai)(zai)(zai)父(fu)(fu)母的(de)督促下(xia),決定(ding)參加(jia)(jia)鄉(xiang)試,史(shi)(shi)(shi)大(da)成(cheng)(cheng)與嚴我斯、蔡啟(qi)僔同舉(ju)順(shun)(shun)治(zhi)(zhi)(zhi)(zhi)甲(jia)午科(ke)(ke)浙(zhe)江鄉(xiang)試,三(san)(san)(san)狀(zhuang)元(yuan)鄉(xiang)試同一(yi)(yi)(yi)(yi)(yi)(yi)榜,傳(chuan)為(wei)(wei)(wei)(wei)(wei)(wei)佳話(hua)。順(shun)(shun)治(zhi)(zhi)(zhi)(zhi)十(shi)二年(nian)(nian),史(shi)(shi)(shi)大(da)成(cheng)(cheng)赴京(jing)(jing)(jing)會(hui)(hui)(hui)試,在(zai)(zai)(zai)(zai)會(hui)(hui)(hui)試中(zhong)(zhong),成(cheng)(cheng)為(wei)(wei)(wei)(wei)(wei)(wei)漢人(ren)南(nan)人(ren)榜第十(shi)八(ba)名(ming)貢士(shi)。史(shi)(shi)(shi)大(da)成(cheng)(cheng)參加(jia)(jia)廷(ting)(ting)(ting)(ting)試,讀卷(juan)大(da)臣并(bing)未將(jiang)他(ta)(ta)(ta)(ta)(ta)作為(wei)(wei)(wei)(wei)(wei)(wei)首(shou)卷(juan),只將(jiang)他(ta)(ta)(ta)(ta)(ta)的(de)卷(juan)子(zi)(zi)(zi)(zi)列為(wei)(wei)(wei)(wei)(wei)(wei)第三(san)(san)(san)。順(shun)(shun)治(zhi)(zhi)(zhi)(zhi)帝(di)(di)(di)(di)閱(yue)罷他(ta)(ta)(ta)(ta)(ta)的(de)卷(juan)子(zi)(zi)(zi)(zi),說(shuo)(shuo)此(ci)卷(juan)“文(wen)氣光昌(chang),字(zi)法(fa)敬慎,必端人(ren)也。”殿(dian)試中(zhong)(zhong),史(shi)(shi)(shi)大(da)成(cheng)(cheng)如有神助,竟(jing)被順(shun)(shun)治(zhi)(zhi)(zhi)(zhi)帝(di)(di)(di)(di)特(te)拔,奪得(de)一(yi)(yi)(yi)(yi)(yi)(yi)甲(jia)第一(yi)(yi)(yi)(yi)(yi)(yi)名(ming),以(yi)狀(zhuang)元(yuan)及(ji)(ji)第,被授(shou)翰林(lin)院(yuan)修撰,時(shi)年(nian)(nian)40歲。順(shun)(shun)治(zhi)(zhi)(zhi)(zhi)十(shi)五年(nian)(nian),史(shi)(shi)(shi)大(da)成(cheng)(cheng)為(wei)(wei)(wei)(wei)(wei)(wei)戊戌科(ke)(ke)會(hui)(hui)(hui)試同考(kao)官(guan)(guan)(guan),隨充日講官(guan)(guan)(guan)。在(zai)(zai)(zai)(zai)京(jing)(jing)(jing)城(cheng)任(ren)職(zhi)(zhi)四年(nian)(nian),因(yin)父(fu)(fu)有病(bing)告(gao)假,回(hui)歸(gui)鄉(xiang)里。史(shi)(shi)(shi)大(da)成(cheng)(cheng)乃(nai)史(shi)(shi)(shi)家(jia)長(chang)子(zi)(zi)(zi)(zi),且(qie)為(wei)(wei)(wei)(wei)(wei)(wei)惟一(yi)(yi)(yi)(yi)(yi)(yi)在(zai)(zai)(zai)(zai)京(jing)(jing)(jing)為(wei)(wei)(wei)(wei)(wei)(wei)官(guan)(guan)(guan)之(zhi)(zhi)人(ren)。此(ci)時(shi),他(ta)(ta)(ta)(ta)(ta)的(de)父(fu)(fu)親(qin)(qin)(qin)年(nian)(nian)老體弱多病(bing)。由于(yu)(yu)史(shi)(shi)(shi)大(da)成(cheng)(cheng)狀(zhuang)元(yuan)及(ji)(ji)第后,數年(nian)(nian)未歸(gui),疾(ji)病(bing)纏身的(de)父(fu)(fu)親(qin)(qin)(qin)自(zi)然對他(ta)(ta)(ta)(ta)(ta)十(shi)分思(si)念。他(ta)(ta)(ta)(ta)(ta)知道,當時(shi)朝(chao)廷(ting)(ting)(ting)(ting)有規(gui)定(ding),在(zai)(zai)(zai)(zai)京(jing)(jing)(jing)為(wei)(wei)(wei)(wei)(wei)(wei)官(guan)(guan)(guan)者,只有在(zai)(zai)(zai)(zai)六(liu)(liu)年(nian)(nian)為(wei)(wei)(wei)(wei)(wei)(wei)期的(de)“京(jing)(jing)(jing)察(cha)”后,方(fang)可回(hui)鄉(xiang)省親(qin)(qin)(qin),而(er)兒(er)子(zi)(zi)(zi)(zi)在(zai)(zai)(zai)(zai)京(jing)(jing)(jing)為(wei)(wei)(wei)(wei)(wei)(wei)官(guan)(guan)(guan)時(shi)間僅三(san)(san)(san)四年(nian)(nian),離(li)省親(qin)(qin)(qin)尚遠(yuan)。為(wei)(wei)(wei)(wei)(wei)(wei)解(jie)思(si)念之(zhi)(zhi)苦(ku),他(ta)(ta)(ta)(ta)(ta)便(bian)(bian)請(qing)(qing)當地的(de)一(yi)(yi)(yi)(yi)(yi)(yi)位畫(hua)(hua)家(jia)為(wei)(wei)(wei)(wei)(wei)(wei)自(zi)己(ji)繪(hui)了(le)一(yi)(yi)(yi)(yi)(yi)(yi)幅(fu)畫(hua)(hua)像寄(ji)給(gei)兒(er)子(zi)(zi)(zi)(zi),并(bing)讓兒(er)子(zi)(zi)(zi)(zi)也畫(hua)(hua)一(yi)(yi)(yi)(yi)(yi)(yi)幅(fu)自(zi)己(ji)的(de)畫(hua)(hua)像寄(ji)回(hui)家(jia)中(zhong)(zhong)。史(shi)(shi)(shi)大(da)成(cheng)(cheng)接到(dao)了(le)父(fu)(fu)親(qin)(qin)(qin)的(de)來(lai)信和畫(hua)(hua)像后,不(bu)(bu)(bu)由大(da)慟(tong)。他(ta)(ta)(ta)(ta)(ta)意識到(dao),本來(lai)就多病(bing)的(de)父(fu)(fu)親(qin)(qin)(qin)以(yi)此(ci)來(lai)解(jie)思(si)子(zi)(zi)(zi)(zi)之(zhi)(zhi)苦(ku)。他(ta)(ta)(ta)(ta)(ta)神慌(huang)意亂,晨(chen)夕難安。經(jing)過激烈的(de)思(si)想(xiang)斗爭,決定(ding)給(gei)順(shun)(shun)治(zhi)(zhi)(zhi)(zhi)帝(di)(di)(di)(di)上(shang)(shang)疏。他(ta)(ta)(ta)(ta)(ta)在(zai)(zai)(zai)(zai)疏書(shu)中(zhong)(zhong)說(shuo)(shuo):“臣父(fu)(fu)思(si)子(zi)(zi)(zi)(zi)不(bu)(bu)(bu)見(jian),思(si)見(jian)子(zi)(zi)(zi)(zi)之(zhi)(zhi)儀容(rong);呼子(zi)(zi)(zi)(zi)不(bu)(bu)(bu)來(lai),頻呼子(zi)(zi)(zi)(zi)之(zhi)(zhi)名(ming)字(zi)。臣若忍此(ci),不(bu)(bu)(bu)可以(yi)為(wei)(wei)(wei)(wei)(wei)(wei)人(ren)子(zi)(zi)(zi)(zi),亦何(he)以(yi)為(wei)(wei)(wei)(wei)(wei)(wei)人(ren)臣!”順(shun)(shun)治(zhi)(zhi)(zhi)(zhi)帝(di)(di)(di)(di)覽此(ci)疏,竟(jing)淚眼盈(ying)眶,心生惻(ce)隱(yin)之(zhi)(zhi)情,特(te)地批(pi)準他(ta)(ta)(ta)(ta)(ta)請(qing)(qing)假回(hui)家(jia),奉養(yang)(yang)(yang)父(fu)(fu)母以(yi)終天年(nian)(nian)。并(bing)且(qie)下(xia)詔將(jiang)六(liu)(liu)年(nian)(nian)一(yi)(yi)(yi)(yi)(yi)(yi)“京(jing)(jing)(jing)察(cha)”改為(wei)(wei)(wei)(wei)(wei)(wei)三(san)(san)(san)年(nian)(nian)一(yi)(yi)(yi)(yi)(yi)(yi)“京(jing)(jing)(jing)察(cha)”。史(shi)(shi)(shi)大(da)成(cheng)(cheng)對順(shun)(shun)治(zhi)(zhi)(zhi)(zhi)帝(di)(di)(di)(di)的(de)格外(wai)開恩感激涕零,表(biao)謝(xie)再(zai)(zai)三(san)(san)(san)。將(jiang)手頭事(shi)務向翰林(lin)院(yuan)大(da)學士(shi)交(jiao)卸之(zhi)(zhi)后,便(bian)(bian)匆匆上(shang)(shang)路。不(bu)(bu)(bu)想(xiang)途中(zhong)(zhong),便(bian)(bian)遇(yu)到(dao)專程(cheng)赴京(jing)(jing)(jing)向他(ta)(ta)(ta)(ta)(ta)報喪的(de)人(ren)。原來(lai),他(ta)(ta)(ta)(ta)(ta)的(de)父(fu)(fu)親(qin)(qin)(qin)已十(shi)天前辭(ci)世。他(ta)(ta)(ta)(ta)(ta)突聞噩耗,竟(jing)昏倒在(zai)(zai)(zai)(zai)地,經(jing)搶(qiang)救后方(fang)才蘇(su)醒(xing)(xing),醒(xing)(xing)后便(bian)(bian)哀號不(bu)(bu)(bu)止,以(yi)致病(bing)倒。回(hui)到(dao)家(jia)中(zhong)(zhong),又(you)忙(mang)于(yu)(yu)操辦(ban)喪事(shi),悲哀加(jia)(jia)忙(mang)碌,終于(yu)(yu)臥床不(bu)(bu)(bu)起。身體稍微有些起色(se),便(bian)(bian)向順(shun)(shun)治(zhi)(zhi)(zhi)(zhi)帝(di)(di)(di)(di)上(shang)(shang)疏,匯(hui)報其事(shi),并(bing)請(qing)(qing)求(qiu)在(zai)(zai)(zai)(zai)家(jia)守制(zhi)三(san)(san)(san)年(nian)(nian)。服闋期滿(man),又(you)見(jian)母親(qin)(qin)(qin)身體不(bu)(bu)(bu)佳,再(zai)(zai)次(ci)上(shang)(shang)書(shu)朝(chao)廷(ting)(ting)(ting)(ting),請(qing)(qing)求(qiu)在(zai)(zai)(zai)(zai)家(jia)奉養(yang)(yang)(yang)老母,并(bing)且(qie)一(yi)(yi)(yi)(yi)(yi)(yi)居便(bian)(bian)是十(shi)年(nian)(nian)。據說(shuo)(shuo)他(ta)(ta)(ta)(ta)(ta)在(zai)(zai)(zai)(zai)家(jia)住(zhu)了(le)三(san)(san)(san)年(nian)(nian)后,當地官(guan)(guan)(guan)吏見(jian)他(ta)(ta)(ta)(ta)(ta)母親(qin)(qin)(qin)身體尚健(jian),便(bian)(bian)向朝(chao)廷(ting)(ting)(ting)(ting)劾(he)舉(ju)他(ta)(ta)(ta)(ta)(ta)欺(qi)騙朝(chao)廷(ting)(ting)(ting)(ting)。為(wei)(wei)(wei)(wei)(wei)(wei)此(ci),朝(chao)廷(ting)(ting)(ting)(ting)曾多次(ci)召其返京(jing)(jing)(jing)復職(zhi)(zhi),但(dan)是,他(ta)(ta)(ta)(ta)(ta)卻不(bu)(bu)(bu)予理會(hui)(hui)(hui),常(chang)對人(ren)說(shuo)(shuo):“豈(qi)能(neng)以(yi)一(yi)(yi)(yi)(yi)(yi)(yi)官(guan)(guan)(guan)之(zhi)(zhi)職(zhi)(zhi)而(er)易一(yi)(yi)(yi)(yi)(yi)(yi)日之(zhi)(zhi)養(yang)(yang)(yang)乎!”而(er)后,又(you)因(yin)他(ta)(ta)(ta)(ta)(ta)的(de)母親(qin)(qin)(qin)去(qu)世,丁憂在(zai)(zai)(zai)(zai)家(jia)。朝(chao)廷(ting)(ting)(ting)(ting)見(jian)史(shi)(shi)(shi)大(da)成(cheng)(cheng)屢(lv)召不(bu)(bu)(bu)還,遂將(jiang)其削職(zhi)(zhi)。
康(kang)(kang)(kang)熙(xi)帝即位,史(shi)(shi)(shi)大(da)(da)成(cheng)守喪(sang)期滿,因康(kang)(kang)(kang)熙(xi)親政大(da)(da)赦天(tian)下而得免于追究(jiu)。康(kang)(kang)(kang)熙(xi)五(wu)年(nian)(nian)(nian),史(shi)(shi)(shi)大(da)(da)成(cheng)充任(ren)順天(tian)武闈鄉(xiang)(xiang)(xiang)(xiang)試(shi)主(zhu)(zhu)考(kao)(kao)官(guan)(guan)(guan)。康(kang)(kang)(kang)熙(xi)八年(nian)(nian)(nian),史(shi)(shi)(shi)大(da)(da)成(cheng)任(ren)順天(tian)鄉(xiang)(xiang)(xiang)(xiang)試(shi)主(zhu)(zhu)考(kao)(kao),康(kang)(kang)(kang)熙(xi)十(shi)一年(nian)(nian)(nian)(1672),由(you)侍讀學(xue)士(shi)升(sheng)為(wei)(wei)(wei)內(nei)閣學(xue)士(shi)、經筵日(ri)講(jiang)(jiang)起居(ju)注官(guan)(guan)(guan)。康(kang)(kang)(kang)熙(xi)十(shi)二年(nian)(nian)(nian),史(shi)(shi)(shi)大(da)(da)成(cheng)升(sheng)為(wei)(wei)(wei)禮(li)部(bu)(bu)左侍郎(lang)兼翰林院學(xue)士(shi)。康(kang)(kang)(kang)熙(xi)十(shi)三年(nian)(nian)(nian),轉為(wei)(wei)(wei)禮(li)部(bu)(bu)右侍郎(lang)至仕。康(kang)(kang)(kang)熙(xi)十(shi)五(wu)年(nian)(nian)(nian),任(ren)殿試(shi)讀卷官(guan)(guan)(guan)等。史(shi)(shi)(shi)大(da)(da)成(cheng)屢掌文衡(heng),始終盡心盡力(li),廉潔公正,恪盡職守,按才選擇,唯才是(shi)舉(ju)。史(shi)(shi)(shi)大(da)(da)成(cheng)曾多(duo)次(ci)(ci)典(dian)司科考(kao)(kao),被認(ren)為(wei)(wei)(wei)是(shi)稱職的(de)考(kao)(kao)官(guan)(guan)(guan)。在(zai)康(kang)(kang)(kang)熙(xi)年(nian)(nian)(nian)間,史(shi)(shi)(shi)大(da)(da)成(cheng)奉詔返京(jing),充任(ren)講(jiang)(jiang)官(guan)(guan)(guan),累官(guan)(guan)(guan)至禮(li)部(bu)(bu)左侍郎(lang),數(shu)次(ci)(ci)主(zhu)(zhu)持順天(tian)鄉(xiang)(xiang)(xiang)(xiang)試(shi)及會試(shi),且政聲卓著,空前絕后。康(kang)(kang)(kang)熙(xi)十(shi)五(wu)年(nian)(nian)(nian),史(shi)(shi)(shi)大(da)(da)成(cheng)退休辭(ci)官(guan)(guan)(guan)。史(shi)(shi)(shi)大(da)(da)成(cheng)曾充任(ren)日(ri)講(jiang)(jiang)官(guan)(guan)(guan)、經筵講(jiang)(jiang)官(guan)(guan)(guan)等,為(wei)(wei)(wei)皇帝及滿族(zu)(zu)貴(gui)族(zu)(zu)官(guan)(guan)(guan)員講(jiang)(jiang)解(jie)漢族(zu)(zu)傳統文化(hua)。使漢、滿民(min)(min)族(zu)(zu)增進了(le)解(jie)。當朝議各執己見時,他(ta)善(shan)(shan)于綜合、折衷(zhong),以達到融(rong)和。據說在(zai)他(ta)任(ren)主(zhu)(zhu)考(kao)(kao)官(guan)(guan)(guan)時,有(you)人上書(shu)康(kang)(kang)(kang)熙(xi)皇帝,建(jian)議免除朝廷對孝(xiao)(xiao)子節婦的(de)糧米供(gong)給,他(ta)們(men)說:“孝(xiao)(xiao)順父母(mu),為(wei)(wei)(wei)丈夫守節,是(shi)他(ta)們(men)份內(nei)之(zhi)事,與朝廷何(he)干?”史(shi)(shi)(shi)大(da)(da)成(cheng)對這種議論予以堅決駁斥,他(ta)說:“為(wei)(wei)(wei)子不孝(xiao)(xiao),為(wei)(wei)(wei)婦不貞,又與朝廷何(he)干?但為(wei)(wei)(wei)何(he)卻要(yao)對他(ta)們(men)繩之(zhi)以法?”康(kang)(kang)(kang)熙(xi)對他(ta)的(de)意見十(shi)分贊賞,令對孝(xiao)(xiao)子節婦之(zhi)糧米供(gong)應不得減免。他(ta)淡(dan)泊名利。曾為(wei)(wei)(wei)服侍父母(mu)削籍革(ge)職,他(ta)泰然處(chu)之(zhi),棄(qi)官(guan)(guan)(guan)職如棄(qi)敝履。但為(wei)(wei)(wei)民(min)(min)辦事卻記在(zai)心中。即使棄(qi)官(guan)(guan)(guan)在(zai)鄉(xiang)(xiang)(xiang)(xiang),也(ye)廣行(xing)善(shan)(shan)事。他(ta)捐資,首創義修家鄉(xiang)(xiang)(xiang)(xiang)水利。他(ta)的(de)母(mu)親去世(shi)后,曾返京(jing)復職,不久(jiu)以疾辭(ci)官(guan)(guan)(guan)。康(kang)(kang)(kang)熙(xi)二十(shi)一年(nian)(nian)(nian)卒于鄉(xiang)(xiang)(xiang)(xiang)里。史(shi)(shi)(shi)大(da)(da)成(cheng)擅(shan)長于詩文,尤善(shan)(shan)制舉(ju)業(ye)文,士(shi)子多(duo)敬重和效法。著有(you)《八行(xing)堂詩文》。