簡介
鐘(zhong)(zhong)賈(jia)(jia)(jia)(jia)山(shan)(shan)(shan)(shan)(shan)(shan)位于(yu)(yu)上(shang)海(hai)松(song)江鎮西北11公(gong)里(li)(li),天馬山(shan)(shan)(shan)(shan)(shan)(shan)之(zhi)東,東隔(ge)沈涇(jing)塘與盧山(shan)(shan)(shan)(shan)(shan)(shan)對峙。鐘(zhong)(zhong)賈(jia)(jia)(jia)(jia)山(shan)(shan)(shan)(shan)(shan)(shan)古(gu)稱(cheng)干山(shan)(shan)(shan)(shan)(shan)(shan),傳說松(song)郡九峰山(shan)(shan)(shan)(shan)(shan)(shan)神為爭松(song)郡第一(yi)山(shan)(shan)(shan)(shan)(shan)(shan)按下(xia)較(jiao)勁,純陽(yang)真人呂洞賓路(lu)過此(ci)(ci)地,稟報(bao)天帝后突降一(yi)山(shan)(shan)(shan)(shan)(shan)(shan),此(ci)(ci)山(shan)(shan)(shan)(shan)(shan)(shan)介于(yu)(yu)九峰中間,隔(ge)開九峰,老百(bai)姓(xing)稱(cheng)奇,便命(ming)名為中介山(shan)(shan)(shan)(shan)(shan)(shan)。今稱(cheng)鐘(zhong)(zhong)賈(jia)(jia)(jia)(jia)山(shan)(shan)(shan)(shan)(shan)(shan),相傳唐代有鐘(zhong)(zhong)姓(xing)和(he)賈(jia)(jia)(jia)(jia)姓(xing)達官人士路(lu)過此(ci)(ci)地,當(dang)值(zhi)盛夏,腹饑口渴,突見一(yi)淙泉水汩汩而流,乃掬(ju)一(yi)捧泉一(yi)飲而盡,頓覺清冽沁腑,饑渴全消,這淙泉水即(ji)后來鐘(zhong)(zhong)賈(jia)(jia)(jia)(jia)山(shan)(shan)(shan)(shan)(shan)(shan)玉清觀院內之(zhi)“鐘(zhong)(zhong)賈(jia)(jia)(jia)(jia)古(gu)井”,當(dang)即(ji)決定隱居于(yu)(yu)此(ci)(ci)。鐘(zhong)(zhong)賈(jia)(jia)(jia)(jia)山(shan)(shan)(shan)(shan)(shan)(shan)是佘(she)山(shan)(shan)(shan)(shan)(shan)(shan)九峰十二山(shan)(shan)(shan)(shan)(shan)(shan)中一(yi)山(shan)(shan)(shan)(shan)(shan)(shan),周圍約1公(gong)里(li)(li),山(shan)(shan)(shan)(shan)(shan)(shan)地面積(ji)約100畝(mu)。鐘(zhong)(zhong)賈(jia)(jia)(jia)(jia)山(shan)(shan)(shan)(shan)(shan)(shan)歷史悠久,人文薈萃,舊時為道、佛教勝地,山(shan)(shan)(shan)(shan)(shan)(shan)上(shang)多(duo)道觀寺院。
名勝古跡
山(shan)之陽舊有玉觀和(he)壽安(an)寺,甚著(zhu)(zhu)名。壽安(an)寺內有棲云樓、半云亭、心遠(yuan)堂等較著(zhu)(zhu)名的勝(sheng)跡,今俱(ju)毀。山(shan)多雜木(mu),望之蔚然。
玉清(qing)觀(guan):乃鐘(zhong)(zhong)賈第一(yi)觀(guan),坐落于(yu)松江鐘(zhong)(zhong)賈山。古(gu)時(shi)玉清(qing)觀(guan),是規模較(jiao)大的(de)一(yi)座(zuo)道(dao)觀(guan),內有(you)鐘(zhong)(zhong)賈古(gu)井(jing)。
壽(shou)安寺:寺內的(de)大雄寶殿、棲云(yun)樓、半云(yun)亭、心遠(yuan)堂諸勝等建筑琉璃金甌、浮(fu)光溢彩(cai)、畫棟彩(cai)柱(zhu)、雕(diao)門透窗、金碧輝煌、相互(hu)輝映。與(yu)鐘賈山(shan)相依,有深山(shan)古剎之神韻。鼎盛(sheng)之時,寺內房屋數百(bai)、僧人(ren)上千,終日香(xiang)火(huo)不(bu)斷(duan),朝拜者絡(luo)繹不(bu)絕,每(mei)日暮鼓晨鐘余(yu)音裊,與(yu)金鱉山(shan)壽(shou)安寺遙相呼(hu)應。
鐘賈古井:
相(xiang)傳唐代有鐘(zhong)姓(xing)和賈姓(xing)達官人士路過此(ci)地,當值盛夏,腹饑口渴,突見一(yi)(yi)淙泉(quan)水汩(gu)汩(gu)而(er)流,乃(nai)掬一(yi)(yi)捧(peng)泉(quan)一(yi)(yi)飲(yin)而(er)盡,頓覺清冽沁腑,饑渴全消,后人為紀(ji)念(nian)二人稱(cheng)之(zhi)為“鐘(zhong)賈古井(jing)”。