亢(kang)倉子以為,道(dao)乃(nai)萬物(wu)本根。《亢(kang)倉子·全(quan)(quan)(quan)道(dao)》曰:“物(wu)也(ye)者,所以養(yang)性也(ye)。今世之(zhi)惑(huo)者,多以性養(yang)物(wu),則(ze)不(bu)(bu)知輕重也(ye)。是(shi)故(gu)(gu)圣人之(zhi)于(yu)聲也(ye),滋味也(ye),利(li)于(yu)性則(ze)取之(zhi),害于(yu)性則(ze)捐之(zhi),此(ci)全(quan)(quan)(quan)性之(zhi)道(dao)也(ye)。”又稱:“故(gu)(gu)圣人之(zhi)制萬物(wu)也(ye),全(quan)(quan)(quan)其天也(ye),天全(quan)(quan)(quan)則(ze)神全(quan)(quan)(quan)矣。神全(quan)(quan)(quan)之(zhi)人,不(bu)(bu)慮而(er)通,不(bu)(bu)謀而(er)當,精照無(wu)外,志凝宇宙,德若天地(di),然(ran)上為天子而(er)不(bu)(bu)驕,下為匹夫而(er)不(bu)(bu)惛,此(ci)之(zhi)為全(quan)(quan)(quan)道(dao)之(zhi)人。”這就(jiu)是(shi)要(yao)達(da)到一(yi)種清靜無(wu)為的(de)自(zi)然(ran)境界(jie),超脫(tuo)一(yi)切榮辱得(de)失的(de)思慮,容身于(yu)道(dao)中(zhong),從而(er)獲得(de)至(zhi)真之(zhi)道(dao)。他的(de)思想皆與《老子》之(zhi)旨相合,故(gu)(gu)為道(dao)教一(yi)并崇奉(feng)。
《亢倉子》主要繼承(cheng)和發展了道(dao)(dao)家“道(dao)(dao)”的學說。唐(tang)天寶中尊為(wei)道(dao)(dao)教四子真經之一。原本(ben)(ben)(ben)(ben)三卷,合為(wei)一卷。底本(ben)(ben)(ben)(ben)出處:《正統道(dao)(dao)藏(zang)(zang)》洞(dong)神(shen)部本(ben)(ben)(ben)(ben)文類。參校本(ben)(ben)(ben)(ben):《四部叢刊》三編影(ying)印常熟瞿氏鐵琴銅劍樓藏(zang)(zang)宋刊本(ben)(ben)(ben)(ben)(簡稱宋刊本(ben)(ben)(ben)(ben))。《道(dao)(dao)藏(zang)(zang)》收錄(lu)有晉太(tai)學博士(shi)何璨(can)《洞(dong)靈真經注》。
《歷世真仙體道通鑒》卷四謂:庚桑(sang)子(zi),陳(chen)人,得老(lao)(lao)君(jun)之道,能(neng)以耳視而目聽。居畏壘(lei)之山,其臣去(qu)之,其妾遠之,居三年,畏壘(lei)大穰(rang)。后游吳,隱(yin)毗(pi)陵盂(yu)峰(feng),道成仙去(qu),其乃老(lao)(lao)子(zi)的(de)弟子(zi)。又傳說(shuo)為《莊(zhuang)子(zi)》中(zhong)的(de)寓言人物,得太上老(lao)(lao)君(jun)之道,能(neng)以耳視目聽。隱(yin)居毗(pi)陵峰(feng),登仙而去(qu)。