傳(chuan)統(tong)戲曲劇種之一(yi)(yi)。主(zhu)要流行于河(he)北省(sheng)南(nan)部(bu)、河(he)南(nan)省(sheng)北部(bu)和(he)山西省(sheng)東南(nan)部(bu),平(ping)調(diao)落子(zi)是“武安平(ping)調(diao)”和(he)“武安落子(zi)”的總稱(cheng)。一(yi)(yi)般(ban)平(ping)調(diao)落子(zi)劇團演(yan)員,都能兼(jian)演(yan)平(ping)調(diao)和(he)落子(zi)。抗戰時期平(ping)調(diao)落子(zi)稱(cheng)“紅色劇種”,在(zai)解放區產(chan)生了較大的影響。
“武安平調(diao)”也(ye)稱“平調(diao)劇(ju)”,屬梆子腔系,約在明末清初由(you)河南懷(huai)調(diao)演(yan)變而成(cheng),在發展過程中又受(shou)到(dao)了越調(diao)唱(chang)腔影響,因(yin)而有“平越懷(huai)調(diao)不分家”之(zhi)說。1911年以后在武安地(di)區(qu)相(xiang)當盛行。建國后在邯(han)鄲各個(ge)地(di)區(qu)影響力較(jiao)為宏大。
有200多(duo)個傳統劇目,多(duo)取(qu)材(cai)于歷史故事。
行(xing)當(dang)有4生(sheng)、4旦(dan)、4 花(hua)臉(lian)之分,平調的表(biao)演行(xing)當(dang),較比落子(zi)行(xing)當(dang)齊全,生(sheng)行(xing)即(ji)老生(sheng)、小(xiao)生(sheng)、紅生(sheng)、武生(sheng),旦(dan)行(xing)即(ji)正(zheng)旦(dan)(青衣)、小(xiao)旦(dan)(花(hua)旦(dan)、閨(gui)門旦(dan))、老旦(dan)、帥旦(dan)等,凈行(xing)即(ji)大花(hua)臉(lian)、二(er)花(hua)臉(lian)、雜花(hua)臉(lian),丑角(jiao)也稱小(xiao)花(hua)臉(lian)(丑角(jiao)分文丑、武丑,并兼演彩旦(dan)、婆子(zi))。以(yi)生(sheng)、旦(dan)戲(xi)為(wei)主。
傳統代(dai)表劇(ju)(ju)目(mu)有《兩狼山(shan)(shan)》、《三進帳》、《鍘趙(zhao)王(wang)》、《桃花(hua)庵》、《盤坡》、《董家(jia)嶺》、《反(fan)西唐(tang)》、《歸宗圖》、《鍘美案》、《平遼東》、《反(fan)長安》、《姚(yao)剛征(zheng)南》、《三上(shang)轎》、《反(fan)徐州》、《寶(bao)蓮燈》、《十(shi)五貫》、《調寇》、《楊門女將(jiang)》、《孫安動(dong)本》、《岳(yue)飛(fei)與宗澤》、《李剛打朝》、《少國(guo)公》、《蝴蝶杯》、《趙(zhao)氏(shi)孤兒》、《下(xia)陳州》、《豹頭山(shan)(shan)》、《雷振海征(zheng)北(bei)》、《李彥龍(long)征(zheng)南》、《殺齊王(wang)》、《九華山(shan)(shan)》、《丟(diu)官(guan)記》、《斬(zhan)楊景》、《對(dui)花(hua)槍》、《京娘傳奇》、《宋宮奇冤(yuan)》、《半夜(ye)夫(fu)妻》等。建國(guo)后,也上(shang)演了一些現代(dai)劇(ju)(ju)目(mu),如《沙家(jia)浜》、《智取威(wei)虎山(shan)(shan)》、《小(xiao)二黑結婚》、《洪湖赤衛隊(dui)》、《江姐》、《紅云崗》、《劉胡蘭》、《杜鵑山(shan)(shan)》、《龍(long)江頌》等。
平調的(de)主(zhu)(zhu)要板(ban)(ban)式有慢板(ban)(ban)、二(er)八板(ban)(ban)、流水板(ban)(ban)、散(san)板(ban)(ban)、栽板(ban)(ban)、垛(duo)板(ban)(ban)等(deng)(deng),早期主(zhu)(zhu)要伴奏(zou)樂器(qi)有軋琴(qin)(平調特有樂器(qi),有七、八條弦(xian),用秫秸桿拉奏(zou))、板(ban)(ban)胡(hu)、土琵琶等(deng)(deng),現已二(er)弦(xian)為主(zhu)(zhu)樂器(qi),和板(ban)(ban)胡(hu)、二(er)胡(hu)、琵琶、三弦(xian)、月(yue)琴(qin)、笛(di)、笙、嗩吶等(deng)(deng)樂器(qi)。專業劇團還增加(jia)了電子琴(qin)、大提琴(qin)等(deng)(deng)。在表(biao)演上(shang)具有活潑、粗獷、柔美動聽、激昂,豪放(fang)的(de)風格特點。
武(wu)安落子原名(ming)蓮花(hua)(hua)落,清末由高舞(wu)曲“花(hua)(hua)唱(chang)”演變(bian)而(er)來(lai)。開始由數人手(shou)持霸王鞭(bian)對唱(chang),后來(lai)發展成(cheng)化裝(zhuang)表(biao)演,角色也有(you)(you)了生旦之分,逐(zhu)漸(jian)登上舞(wu)臺形成(cheng)劇種(zhong)。唱(chang)腔屬(shu)板(ban)式變(bian)化體,旋(xuan)律優(you)美動聽,有(you)(you)濃郁的鄉土氣息。落子的主要板(ban)式和(he)腔調有(you)(you)慢(man)板(ban)、流水板(ban)、散板(ban)、高腔、娃(wa)子、贊子語、坎頭句、悲(bei)腔、迷子等;絲弦(xian)和(he)嗩吶(na)曲牌(pai)有(you)(you)20余種(zhong)。過去只用(yong)板(ban)胡(hu)、板(ban)鼓、大鑼伴奏,后增加二胡(hu)、三弦(xian)、笛、笙(sheng)等樂(le)器。表(biao)演動作矯(jiao)健活潑、樸實健康。有(you)(you)些行當常(chang)可(ke)兼演。其表(biao)演不(bu)以(yi)武(wu)功和(he)戲(xi)曲程式見長,而(er)是將(jiang)秧(yang)歌、高蹺(qiao)等民(min)間舞(wu)蹈和(he)生活動作融(rong)于(yu)戲(xi)中(zhong),邊唱(chang)邊做,載歌載舞(wu),在敘事(shi)中(zhong)抒情,幽默風(feng)趣,活潑自如。傳統(tong)劇目有(you)(you)100余個,多是民(min)間小戲(xi),如《借(jie)髢(ti)髢(ti)》、《端花(hua)(hua)》、《勸九紅》、《跑沙(sha)灘》、《機(ji)房訓子》等。
抗日戰爭期間,在中(zhong)國共(gong)產(chan)黨領導下,平(ping)調藝人曾做過(guo)一(yi)些(xie)革(ge)新(xin)工作,演過(guo)一(yi)些(xie)《血(xue)淚仇》等新(xin)戲。解放后省(sheng)文化廳曾作為全省(sheng)重點劇種加以扶植,并派省(sheng)內多名(ming)專業(ye)文藝工作者協助改革(ge),改編加工了平(ping)調《兩狼山(shan)》、《鍘(zha)趙王》、《盤坡(po)》等劇目。武安、邯鄲兩專業(ye)團(tuan)均曾排演過(guo)這些(xie)戲,且保留(liu)演出至今。中(zhong)華(hua)人民共(gong)和國成(cheng)立(li)后,曾先后建立(li)過(guo)邯鄲專區平(ping)調落子劇團(tuan)等五個專業(ye)劇團(tuan)。名(ming)演員有任耀華(hua)、魏洪昌、李魁(kui)元、武鴻鳳等。《端花》已攝制成(cheng)影片。
清道光、咸(xian)豐年間(jian),武(wu)安(an)(an)(an)藝(yi)(yi)(yi)人(ren)(ren)喜(xi)順(shun),流(liu)(liu)落(luo)(luo)到山(shan)西黎城,適(shi)逢(feng)此縣有個李鎖柱,喜(xi)編戲(xi)(xi)文,兩(liang)人(ren)(ren)合作(zuo),喜(xi)順(shun)遂將(jiang)武(wu)安(an)(an)(an)落(luo)(luo)子(zi)(zi)傳入上(shang)(shang)黨(dang)(dang),形成了(le)(le)上(shang)(shang)黨(dang)(dang)落(luo)(luo)子(zi)(zi)。清同治三年(1864)武(wu)安(an)(an)(an)有位(wei)叫“假媳(xi)婦(fu)”的(de)藝(yi)(yi)(yi)人(ren)(ren)去河南(nan)(nan)內(nei)黃縣唱落(luo)(luo)子(zi)(zi),與當地(di)一(yi)(yi)位(wei)姓趙(zhao)的(de)藝(yi)(yi)(yi)人(ren)(ren)共同組(zu)班唱戲(xi)(xi),后來(lai)發展(zhan)成為內(nei)黃落(luo)(luo)子(zi)(zi)。抗日戰爭(zheng)時期(qi),武(wu)安(an)(an)(an)、涉縣一(yi)(yi)帶為八路(lu)軍(jun)(jun)(jun)根(gen)據地(di)。許多(duo)落(luo)(luo)子(zi)(zi)演(yan)(yan)員參(can)軍(jun)(jun)(jun)參(can)戰,當地(di)平(ping)調(diao)落(luo)(luo)子(zi)(zi)班社也多(duo)屬民主政權(quan)領導,常隨軍(jun)(jun)(jun)演(yan)(yan)出。排演(yan)(yan)了(le)(le)《范(fan)小丑參(can)軍(jun)(jun)(jun)》、《派款》、《巫嬸坦白》等(deng)新(xin)戲(xi)(xi),有的(de)落(luo)(luo)子(zi)(zi)演(yan)(yan)員,如王(wang)景元、王(wang)春等(deng),在為部隊演(yan)(yan)出時被日軍(jun)(jun)(jun)包圍,壯烈犧牲。解放戰爭(zheng)期(qi)間(jian),還有一(yi)(yi)些落(luo)(luo)子(zi)(zi)藝(yi)(yi)(yi)人(ren)(ren)隨軍(jun)(jun)(jun)南(nan)(nan)下。中華人(ren)(ren)民共和國成立后,河北省邯鄲專(zhuan)區(qu)曾對武(wu)安(an)(an)(an)平(ping)調(diao)、落(luo)(luo)子(zi)(zi)兩(liang)個劇種進行了(le)(le)重(zhong)點(dian)扶(fu)植,先后派遣一(yi)(yi)批新(xin)文藝(yi)(yi)(yi)工作(zuo)者和戲(xi)(xi)曲(qu)專(zhuan)業干部到邯鄲地(di)區(qu)平(ping)調(diao)劇團,對平(ping)調(diao)落(luo)(luo)子(zi)(zi)的(de)劇目和音(yin)樂進行挖掘整(zheng)理。1956年河北省第(di)一(yi)(yi)屆戲(xi)(xi)曲(qu)觀(guan)摩大會上(shang)(shang),武(wu)安(an)(an)(an)落(luo)(luo)子(zi)(zi)《借髢髢》獲得好評,并整(zheng)理改編了(le)(le)落(luo)(luo)子(zi)(zi)《端花》,創作(zuo)了(le)(le)落(luo)(luo)子(zi)(zi)《高山(shan)流(liu)(liu)水》等(deng)一(yi)(yi)批有影響的(de)劇目。1958年邯鄲地(di)區(qu)戲(xi)(xi)校開設了(le)(le)平(ping)調(diao)落(luo)(luo)子(zi)(zi)班,培養(yang)了(le)(le)房(fang)志彬、李淑蘭等(deng)一(yi)(yi)批新(xin)演(yan)(yan)員。
武安落子(zi)有傳統劇目一百(bai)四(si)十余出,代表性劇目有《借髢髢》、《呂蒙正趕(gan)齋》、《老少換妻(qi)》、《賣(mai)秒郎》、《小(xiao)過年》、《賣(mai)布》、《小(xiao)二姐做夢》、《李彥貴賣(mai)水》、《訪昆山(shan)》、《秦雪(xue)梅》、《借當》、《藍橋會》、《何(he)文(wen)秀》、《王小(xiao)趕(gan)腳》、《打丁僧》、《杭州(zhou)失印》、《鬧驢(lv)》、《跪花(hua)廳》、《鬧書房》、《機(ji)房訓(xun)子(zi)》、《大上吊》、《頂燈(deng)》、《安安送(song)米》等。
“武(wu)(wu)(wu)安(an)(an)平(ping)調(diao)(diao)(diao)”也稱(cheng)“平(ping)調(diao)(diao)(diao)劇(ju)”起(qi)源無(wu)文字記載。據1954年(nian)(nian)調(diao)(diao)(diao)查,有(you)(you)兩種傳說(shuo)。一說(shuo)明代(dai)時(shi)(shi)武(wu)(wu)(wu)安(an)(an)有(you)(you)兩個(ge)落魄文人(兄弟倆(lia)),分(fen)別(bie)創立了(le)武(wu)(wu)(wu)安(an)(an)平(ping)調(diao)(diao)(diao)和(he)開(kai)州平(ping)調(diao)(diao)(diao)(開(kai)州即(ji)河南濮陽,開(kai)州平(ping)調(diao)(diao)(diao)亦稱(cheng)大梆子,流行(xing)于豫(yu)北、冀南一帶)。二說(shuo)明末時(shi)(shi),武(wu)(wu)(wu)安(an)(an)和(he)村白某,西湖(hu)村曹某,在(zai)(zai)(zai)河南演唱(chang)懷調(diao)(diao)(diao)頗(po)有(you)(you)名氣,后(hou)回鄉創辦(ban)曹白兩科班(ban)。他們在(zai)(zai)(zai)懷調(diao)(diao)(diao)的(de)基礎上,吸收武(wu)(wu)(wu)安(an)(an)方(fang)言(yan)和(he)民間歌曲,逐步形成(cheng)了(le)武(wu)(wu)(wu)安(an)(an)平(ping)調(diao)(diao)(diao)。武(wu)(wu)(wu)安(an)(an)平(ping)調(diao)(diao)(diao)基本定(ding)型約在(zai)(zai)(zai)150年(nian)(nian)前,即(ji)清代(dai)各種花部小戲盛行(xing)之時(shi)(shi)。平(ping)調(diao)(diao)(diao)角色行(xing)當齊全(quan),有(you)(you)所謂“四(si)梁八柱”或(huo)“四(si)生(sheng)四(si)旦四(si)花臉十二行(xing)”之說(shuo)。武(wu)(wu)(wu)安(an)(an)平(ping)調(diao)(diao)(diao)的(de)武(wu)(wu)(wu)打自成(cheng)一格,粗獷、豪放,帶有(you)(you)彪悍(han)的(de)民間武(wu)(wu)(wu)術(shu)氣概。藝人多為本縣(xian)人,故(gu)以(yi)武(wu)(wu)(wu)安(an)(an)話為基礎韻白,有(you)(you)的(de)戲、有(you)(you)的(de)人物(wu)甚至完全(quan)用(yong)武(wu)(wu)(wu)安(an)(an)方(fang)言(yan),鄉土氣息濃厚(hou),風格淳正樸實。
“武(wu)(wu)(wu)安(an)(an)(an)落(luo)(luo)子(zi)(zi)(zi)”也稱“落(luo)(luo)子(zi)(zi)(zi)劇”,原名蓮花(hua)(hua)落(luo)(luo)源于民間曲(qu)(qu)調(diao),經(jing)歷代(dai)(dai)(dai)藝人口傳(chuan)、加工、改革,逐(zhu)(zhu)步形(xing)(xing)成獨(du)特的(de)(de)音樂(le)風格和表演(yan)(yan)(yan)藝術(shu)。據明代(dai)(dai)(dai)《武(wu)(wu)(wu)安(an)(an)(an)史話(hua)》記載,武(wu)(wu)(wu)安(an)(an)(an)明代(dai)(dai)(dai)即有(you)戲(xi)(xi)(xi)樓,落(luo)(luo)子(zi)(zi)(zi)戲(xi)(xi)(xi)當(dang)為演(yan)(yan)(yan)出劇種之一。最初稱其為“硬(ying)歌”,即無樂(le)器,坐著硬(ying)唱(chang)(chang),后逐(zhu)(zhu)漸(jian)發展(zhan)為一人腳踏(ta)小(xiao)(xiao)(xiao)鼓(gu),手持竹板(ban),順口編唱(chang)(chang)。至明末清(qing)初,有(you)的(de)(de)地方(fang)又(you)(you)(you)出現了(le)(le)“打霸王鞭”、“翠月(yue)檀香”的(de)(de)舞蹈(dao)(dao)形(xing)(xing)式(shi)。隨著時(shi)間的(de)(de)推移,“硬(ying)歌”的(de)(de)曲(qu)(qu)調(diao)與(yu)“翠月(yue)檀香”舞蹈(dao)(dao)形(xing)(xing)式(shi)相(xiang)結合,構成了(le)(le)武(wu)(wu)(wu)安(an)(an)(an)落(luo)(luo)子(zi)(zi)(zi)的(de)(de)早期藝術(shu)。此后,唱(chang)(chang)腔(qiang)(qiang)、戲(xi)(xi)(xi)裝(zhuang)、道具(ju)、化妝、伴奏均有(you)發展(zhan)和改進,形(xing)(xing)成獨(du)特的(de)(de)風格。武(wu)(wu)(wu)安(an)(an)(an)落(luo)(luo)子(zi)(zi)(zi)行(xing)當(dang)較齊(qi)全,主要有(you)小(xiao)(xiao)(xiao)旦、青衣(yi)、小(xiao)(xiao)(xiao)生(sheng)、小(xiao)(xiao)(xiao)丑(chou)、老(lao)(lao)生(sheng)等(deng)。昔時(shi)分(fen)工不甚嚴(yan)格,小(xiao)(xiao)(xiao)旦、小(xiao)(xiao)(xiao)生(sheng)大(da)都相(xiang)互兼演(yan)(yan)(yan),三(san)花(hua)(hua)臉還能(neng)演(yan)(yan)(yan)老(lao)(lao)旦、彩旦,有(you)些三(san)花(hua)(hua)臉又(you)(you)(you)可(ke)由小(xiao)(xiao)(xiao)生(sheng)代(dai)(dai)(dai)替,小(xiao)(xiao)(xiao)旦又(you)(you)(you)可(ke)代(dai)(dai)(dai)娃娃。現在行(xing)當(dang)分(fen)工較前(qian)嚴(yan)格,但(dan)仍有(you)兼演(yan)(yan)(yan)現象。舞臺道具(ju)較為簡單(dan),表演(yan)(yan)(yan)不以武(wu)(wu)(wu)功和戲(xi)(xi)(xi)曲(qu)(qu)程式(shi)豐富見(jian)長,將秧(yang)歌、高蹺(qiao)等(deng)民間舞蹈(dao)(dao)及實際生(sheng)活(huo)中的(de)(de)某些動作(zuo)融于戲(xi)(xi)(xi)中,邊唱(chang)(chang)邊做、且歌且舞,既敘事(shi)又(you)(you)(you)抒情,活(huo)潑自如(ru)。道白使用武(wu)(wu)(wu)安(an)(an)(an)方(fang)言(yan),莊(zhuang)諧兼重(zhong),常(chang)有(you)妙(miao)語(yu)聯珠(zhu),具(ju)有(you)強烈的(de)(de)鄉土氣(qi)息(xi)。武(wu)(wu)(wu)安(an)(an)(an)落(luo)(luo)子(zi)(zi)(zi)早期伴樂(le)比較簡單(dan),明末清(qing)初的(de)(de)“硬(ying)歌”只(zhi)有(you)鑼踏(ta)鼓(gu),清(qing)末舞蹈(dao)(dao)的(de)(de)引入又(you)(you)(you)增添(tian)(tian)了(le)(le)镲鈸,民國年間老(lao)(lao)藝人胡文(wen)亮、王繼(ji)的(de)(de)又(you)(you)(you)發展(zhan)了(le)(le)吹奏樂(le)笛子(zi)(zi)(zi),魏洪昌等(deng)向(xiang)外地學習,又(you)(you)(you)增添(tian)(tian)了(le)(le)二(er)胡、笙,建國后又(you)(you)(you)加入了(le)(le)三(san)弦、低胡,現在有(you)的(de)(de)劇團(tuan)還增加了(le)(le)電子(zi)(zi)(zi)琴(qin)、大(da)提琴(qin)等(deng)。武(wu)(wu)(wu)安(an)(an)(an)落(luo)(luo)子(zi)(zi)(zi)唱(chang)(chang)腔(qiang)(qiang)有(you)口語(yu)化說唱(chang)(chang)的(de)(de)特點,武(wu)(wu)(wu)安(an)(an)(an)方(fang)言(yan)與(yu)曲(qu)(qu)調(diao)結合非常(chang)緊密,保(bao)留(liu)有(you)大(da)批的(de)(de)入聲字。悲腔(qiang)(qiang)和哭迷子(zi)(zi)(zi)的(de)(de)哭唱(chang)(chang),聲調(diao)高亢,起(qi)落(luo)(luo)也大(da),頗(po)類當(dang)地辦(ban)喪事(shi)時(shi)婦女(nv)的(de)(de)哭腔(qiang)(qiang)。流水板(ban)則(ze)如(ru)從(cong)容(rong)不迫的(de)(de)日常(chang)敘話(hua),親切自然。
1、武安平調、武安落子(zi)是武安獨有的兩(liang)個劇種,且能同臺演(yan)出。
2、武(wu)(wu)安(an)平調(diao)落(luo)子(zi)影響深遠(yuan)。武(wu)(wu)安(an)平調(diao)發展到浙江(jiang)寧海(hai),形成“寧海(hai)平調(diao)”。武(wu)(wu)安(an)落(luo)子(zi)流傳到東(dong)北通(tong)化,形成“通(tong)化落(luo)子(zi)”;流傳到山西(xi),形成“上黨落(luo)子(zi)”;流傳到河南,形成“內黃(huang)落(luo)子(zi)”。3、武(wu)(wu)安(an)平調(diao)落(luo)子(zi)樂(le)器伴奏中,主要樂(le)器“二弦”、“軋琴”在全(quan)國(guo)是絕無僅有的(de),這(zhe)(zhe)對于研究這(zhe)(zhe)兩種樂(le)器的(de)起源和(he)發展,具有很高的(de)學術研究價(jia)值(zhi)。
武安平調落子劇種雖然在武安市委(wei)、市政府的大力扶持下,做了許(xu)多搶救保護工作,但仍然存在著不少的困(kun)難(nan)和問題:
1、平調落子各專業(ye)劇(ju)團受大氣候影響,自上世紀九(jiu)十年代以來,開始步入(ru)低谷,工資沒有保障,人(ren)員流失過多,演出無法(fa)正常進行。
2、專業(ye)劇(ju)團(tuan)服裝道(dao)具陳舊,傳統(tong)劇(ju)目和(he)傳統(tong)演唱(chang)技藝瀕臨(lin)失傳。
3、專業劇團(tuan)人才斷層,中年(nian)演(yan)員紛(fen)紛(fen)改行,青少年(nian)演(yan)員缺乏(fa),后(hou)繼無(wu)人。
4、隨著一些平(ping)調(diao)落子老藝人的相(xiang)繼(ji)去世,使許多珍貴的影像資料沒有保(bao)留下來(lai),急需搶救這些資料。
武(wu)安平(ping)調(diao)落(luo)子(zi)(zi)影(ying)響(xiang)深遠,與寧海平(ping)調(diao)、通化(hua)落(luo)子(zi)(zi)、上(shang)黨落(luo)子(zi)(zi)、內黃落(luo)子(zi)(zi)等聲(sheng)腔(qiang)之間存在(zai)血緣關系。其(qi)主要樂(le)器(qi)二弦、軋琴在(zai)全國絕無(wu)僅有,具有很高的研究價值(zhi)。國家非(fei)常重(zhong)視非(fei)物質文(wen)化(hua)遺(yi)產(chan)的保護(hu),2006年5月20日,武(wu)安平(ping)調(diao)落(luo)子(zi)(zi)經國務院批(pi)(pi)準列入第(di)一(yi)批(pi)(pi)國家級非(fei)物質文(wen)化(hua)遺(yi)產(chan)名(ming)錄。
《雁》劇是(shi)在(zai)傳統(tong)劇目《八郎探母》的基礎上改編的。該劇內(nei)容(rong)在(zai)保留傳統(tong)劇楊家將(jiang)保家衛國、鎮(zhen)守邊(bian)關,楊八郎冒(mao)死(si)闖關探母等情(qing)(qing)(qing)(qing)節的同時(shi),又(you)反映了(le)(le)宋遼時(shi)期人(ren)們厭惡戰爭(zheng)、渴(ke)望(wang)和平、企(qi)盼統(tong)一(yi)的意(yi)愿,將(jiang)國情(qing)(qing)(qing)(qing)、家情(qing)(qing)(qing)(qing)、母子情(qing)(qing)(qing)(qing)、夫妻情(qing)(qing)(qing)(qing)融為一(yi)體,是(shi)在(zai)戰爭(zheng)背景下寫(xie)和平,從骨肉分(fen)離寫(xie)團圓,暗合(he)了(le)(le)當前構建和諧社(she)會、盼望(wang)祖國統(tong)一(yi)的時(shi)代(dai)主題(ti)。編者(zhe)以此立意(yi),別具匠心,視角新穎。該劇表現(xian)手法既氣勢恢宏,又(you)感情(qing)(qing)(qing)(qing)細(xi)膩,劇情(qing)(qing)(qing)(qing)跌(die)宕起伏,場景宏大,引人(ren)入(ru)勝。更值得一(yi)提的是(shi)該劇唱腔在(zai)武安(an)平調原汁原味(wei)的基礎上又(you)不乏新意(yi),高亢激(ji)昂,優(you)美(mei)動聽(ting)。總之,這是(shi)又(you)一(yi)部難得的好戲。
《跑驢(lv)(lv)》表現在(zai)(zai)初(chu)春時節,小(xiao)兩口去走親戚,妻子抱著小(xiao)孩騎在(zai)(zai)毛驢(lv)(lv)上(shang),丈夫(fu)在(zai)(zai)旁趕驢(lv)(lv)。倔(jue)強的(de)小(xiao)毛驢(lv)(lv)一(yi)(yi)會兒(er)放步快(kuai)跑,一(yi)(yi)會兒(er)又磨蹭著停步不(bu)前(qian),好像(xiang)故(gu)意(yi)和主(zhu)人在(zai)(zai)開玩笑。丈夫(fu)打它一(yi)(yi)鞭子,它卻回敬他(ta)一(yi)(yi)蹶子,正好踢在(zai)(zai)他(ta)的(de)屁股(gu)上(shang)……好不(bu)容易,小(xiao)毛驢(lv)(lv)才(cai)又起步,歡快(kuai)地(di)在(zai)(zai)田野上(shang)奔跑。突然,小(xiao)毛驢(lv)(lv)陷入了泥(ni)坑(keng)臥下(xia)不(bu)起。丈夫(fu)用(yong)前(qian)拉(la)、后(hou)推、打趕等各種辦法,都不(bu)能使小(xiao)毛驢(lv)(lv)脫出困境。丈夫(fu)尋視(shi)四周,見不(bu)遠處(chu)有(you)位青年農民在(zai)(zai)大田里(li)勞動(dong)。這位農民發現毛驢(lv)(lv)陷入泥(ni)坑(keng)后(hou),放下(xia)手中的(de)活計,熱情(qing)地(di)前(qian)來幫忙。一(yi)(yi)個在(zai)(zai)前(qian)拉(la),一(yi)(yi)個在(zai)(zai)后(hou)推,才(cai)把小(xiao)毛驢(lv)(lv)拖出了泥(ni)坑(keng)。夫(fu)妻二人謝過(guo)青年農民后(hou),又歡歡喜喜地(di)上(shang)路了。
安(an)(an)(an)(an)安(an)(an)(an)(an)送米寫姜(jiang)詩(shi)之母壽辰(chen),其妻龐(pang)三(san)春(chun)命(ming)子安(an)(an)(an)(an)安(an)(an)(an)(an)阻止鄰婦秋(qiu)(qiu)香來賀。秋(qiu)(qiu)香懷(huai)恨(hen),夜至姜(jiang)家花園,偽裝三(san)春(chun)咒婆母早死。并誘姜(jiang)母竊聽,因故三(san)春(chun)被逐。三(san)春(chun)投姑母靈姑家中(或作(zuo)庵堂(tang))。安(an)(an)(an)(an)安(an)(an)(an)(an)送米供母,三(san)春(chun)責以(yi)不(bu)尊(zun)祖母之命(ming)。后姜(jiang)母病,三(san)春(chun)托靈姑送回鮮魚湯(tang),并揭出秋(qiu)(qiu)香陰謀(mou)。婆媳和好(hao),合家團圓。
言劉丞(cheng)相(xiang)之女(nv)瑞(rui)蓮,飄彩擇(ze)婿,彩球打中貧郎呂蒙正。劉欲退婚。女(nv)不允,被趕出府(fu)來(lai),隨蒙正寒窯成(cheng)婚。一(yi)日,蒙正討飯歸來(lai),見寒窯之內(nei)米面(mian)俱全,疑妻不貞,夫妻戲謔一(yi)番。瑞(rui)蓮講明乃慈母派丫環送(song)來(lai)。言歸于好。
66歲的(de)(de)(de)(de)杜(du)銀(yin)(yin)(yin)(yin)方(fang)(fang)成長于平(ping)(ping)(ping)調(diao)(diao)落(luo)(luo)子(zi)(zi)(zi)(zi)世家,耳濡目染從(cong)小就(jiu)和平(ping)(ping)(ping)調(diao)(diao)落(luo)(luo)子(zi)(zi)(zi)(zi)結下(xia)了(le)(le)不(bu)解之緣。在(zai)(zai)他(ta)很(hen)小的(de)(de)(de)(de)時(shi)候,當(dang)時(shi)已經(jing)很(hen)有名望的(de)(de)(de)(de)父(fu)親在(zai)(zai)劇(ju)(ju)(ju)團(tuan)教(jiao)學(xue)徒們(men)唱腔。每(mei)當(dang)看(kan)到(dao)哥哥姐姐們(men)苦練(lian)功夫、上臺(tai)表演時(shi),杜(du)銀(yin)(yin)(yin)(yin)方(fang)(fang)就(jiu)按(an)捺不(bu)住學(xue)戲(xi)的(de)(de)(de)(de)沖動,偷偷地模仿著練(lian)。父(fu)親發現(xian)(xian)聰慧的(de)(de)(de)(de)杜(du)銀(yin)(yin)(yin)(yin)方(fang)(fang)學(xue)一(yi)(yi)(yi)首(shou)記一(yi)(yi)(yi)首(shou)、唱一(yi)(yi)(yi)調(diao)(diao)會(hui)(hui)一(yi)(yi)(yi)調(diao)(diao),天生一(yi)(yi)(yi)副好嗓子(zi)(zi)(zi)(zi),就(jiu)讓12歲的(de)(de)(de)(de)他(ta)進入劇(ju)(ju)(ju)團(tuan)接(jie)受專(zhuan)業訓練(lian),13歲時(shi)開始登臺(tai)演出(chu)。“平(ping)(ping)(ping)調(diao)(diao)落(luo)(luo)子(zi)(zi)(zi)(zi)要(yao)尋求新的(de)(de)(de)(de)發展就(jiu)要(yao)和現(xian)(xian)代的(de)(de)(de)(de)生活節奏、現(xian)(xian)代人的(de)(de)(de)(de)審美合拍,找到(dao)傳(chuan)統文(wen)(wen)化和現(xian)(xian)代審美的(de)(de)(de)(de)接(jie)點,讓這種特色文(wen)(wen)化更具競爭力。”幾十年來,杜(du)銀(yin)(yin)(yin)(yin)方(fang)(fang)從(cong)未停止過對平(ping)(ping)(ping)調(diao)(diao)落(luo)(luo)子(zi)(zi)(zi)(zi)表現(xian)(xian)模式的(de)(de)(de)(de)探索和創新。他(ta)遍訪各地平(ping)(ping)(ping)調(diao)(diao)落(luo)(luo)子(zi)(zi)(zi)(zi)民間藝(yi)人和專(zhuan)家學(xue)者,搶(qiang)救(jiu)性地整理出(chu)數十部(bu)(bu)優(you)秀的(de)(de)(de)(de)傳(chuan)統劇(ju)(ju)(ju)目,并結合時(shi)代需求做了(le)(le)一(yi)(yi)(yi)些(xie)改良。臺(tai)前幕后(hou)(hou)數十載,杜(du)銀(yin)(yin)(yin)(yin)方(fang)(fang)經(jing)歷了(le)(le)許(xu)多艱辛。“每(mei)逢刮風下(xia)雨,這條腿(tui)提前三天準會(hui)(hui)‘報(bao)警’,疼痛難忍。”杜(du)銀(yin)(yin)(yin)(yin)方(fang)(fang)指著被(bei)他(ta)戲(xi)稱為(wei)“天氣預報(bao)”的(de)(de)(de)(de)左(zuo)腿(tui)說(shuo)。原來15歲那(nei)年,他(ta)在(zai)(zai)練(lian)功時(shi)不(bu)慎將腿(tui)摔斷(duan),因怕影響演出(chu)便沒有到(dao)醫(yi)院檢(jian)查,只是簡單地用繃帶將其(qi)裹住,傷愈后(hou)(hou)留下(xia)了(le)(le)嚴重后(hou)(hou)遺(yi)癥(zheng)。有一(yi)(yi)(yi)次,杜(du)銀(yin)(yin)(yin)(yin)方(fang)(fang)在(zai)(zai)演出(chu)時(shi),一(yi)(yi)(yi)個后(hou)(hou)空(kong)翻騰空(kong)而起(qi)(qi),此(ci)時(shi)有個演員(yuan)走位(wei)失誤,跑到(dao)了(le)(le)杜(du)銀(yin)(yin)(yin)(yin)方(fang)(fang)的(de)(de)(de)(de)落(luo)(luo)點處。為(wei)防(fang)止傷到(dao)對方(fang)(fang),杜(du)銀(yin)(yin)(yin)(yin)方(fang)(fang)在(zai)(zai)空(kong)中(zhong)猛一(yi)(yi)(yi)側身,跌落(luo)(luo)臺(tai)下(xia),鎖(suo)骨當(dang)場(chang)骨折(zhe),但他(ta)仍(reng)爬(pa)上舞臺(tai)繼續(xu)演出(chu),頓時(shi),全場(chang)觀眾起(qi)(qi)立,掌聲雷動。憑借精湛的(de)(de)(de)(de)表演技藝(yi),杜(du)銀(yin)(yin)(yin)(yin)方(fang)(fang)征(zheng)服了(le)(le)廣大(da)觀眾。他(ta)先后(hou)(hou)在(zai)(zai)多部(bu)(bu)平(ping)(ping)(ping)調(diao)(diao)落(luo)(luo)子(zi)(zi)(zi)(zi)劇(ju)(ju)(ju)中(zhong)擔(dan)任主角。河北省群(qun)英(ying)會(hui)(hui)一(yi)(yi)(yi)等(deng)獎(jiang)、中(zhong)國(guo)戲(xi)劇(ju)(ju)(ju)家協會(hui)(hui)會(hui)(hui)員(yuan)、2007全國(guo)第十四屆(jie)“群(qun)星獎(jiang)”群(qun)星大(da)獎(jiang)、表演雙項獎(jiang)等(deng)接(jie)二連三的(de)(de)(de)(de)榮譽(yu)不(bu)斷(duan)被(bei)他(ta)摘得。落(luo)(luo)子(zi)(zi)(zi)(zi)劇(ju)(ju)(ju)《呂蒙正趕齋》及他(ta)主演的(de)(de)(de)(de)部(bu)(bu)分劇(ju)(ju)(ju)目也被(bei)錄制成光盤行銷各地。“經(jing)數輩(bei)藝(yi)人的(de)(de)(de)(de)努(nu)力,平(ping)(ping)(ping)調(diao)(diao)落(luo)(luo)子(zi)(zi)(zi)(zi)潮起(qi)(qi)潮落(luo)(luo),飽經(jing)風霜,能夠傳(chuan)承(cheng)下(xia)來,實屬不(bu)易。”杜(du)銀(yin)(yin)(yin)(yin)方(fang)(fang)說(shuo),平(ping)(ping)(ping)調(diao)(diao)落(luo)(luo)子(zi)(zi)(zi)(zi)就(jiu)是他(ta)的(de)(de)(de)(de)生命,為(wei)了(le)(le)該劇(ju)(ju)(ju)種的(de)(de)(de)(de)傳(chuan)承(cheng)和發展,他(ta)將盡(jin)心竭(jie)力。
描寫武安平(ping)調落(luo)子(zi)二十集電視劇《大舞臺》